Restored and Shattered (Available In Finovel And Novelah)

CHAPTER 50

Kaven

"Hey." I greeted as I saw Ria and Jason sitting apart from each other. 2 years ago ng ki-nontact ko ulit sila. At first natatakot pa ako kasi after ghosting them, akala ko ay galit sila sakin. But Ria being Ria, she understood, they understood.

"Really Kav? After ghosting us?" Pairap na sambit ni Ria, ng maupo ako sa tabi nya.

"I didn't, nagpaalam ako remember?"
I did.

"Pero hindi kana namin makontact after."

"About that I'm sorry naging busy lang." Pagrarason ko, totoo naman, but it wasn't enough excuse to suddenly cut them off  in my life.

"Wow tatlong taong busy." Sarcastic nitong sambit, pero niyakap rin ako nito.

Time flew fast. Tatlong taon narin ang lumipas. A lot of things changed. We graduated from college. Maraming nag bago. Ri and Jason broke up, but they remained being friends. It's just they choose their dreams over themselves, hindi ko alam kong may plano pa silang ipagpatuloy ang naging relasyon nila but seeing then now having a happy conversation with each other, I think it's already good enough.

Ako nadin ang namahala sa business ni Daddy, pagkatapos kong maka-graduate sa college. I'm here in Manila para asikasohin ang mga paperwork para sa pag transfer ng kompanya under my name. I'm only here for a month at uuwi din ako sa Iloilo, para doon si Kaus pag-aralin.

Nakig pagkwentohan pa ako sa dalawa nang makitang malapit na ang uwi-an ng kindergarten, na pinag iwanan ko kay Kaus.

"I'll gotta go catch up with you both soon."

"Nyek, nyek mo Kav."  Ria said while rolling her eyes at me na kinatawa ko nalang hindi parin sya nag babago.

I drove my car towards Kaus kindergarten.

Kaagad na hinanap nang mga mata ko si Kaus sa paligid. Napangiti ako nang makita ko itong mag isang naka-upo sa bench katabi nang classroom nya.

Lumapit ako dito, kaagad na nag liwanag ang muka nya nang makita nya akong papunta sa pwesto nya. Hindi mapakaling tumayo sya at tinakbo ang pagitan namin.

"Daddy."

"Hey baby. How was school?"

"I had fun, po. I miss you, po!" I kissed the top of his head tsaka marahang ginulo ang buhok nya.

"I miss you too, baby."

"Let's go?" I took Kaus's hand, tsaka sya ginaya para mag lakad.

Nakatingin lang ako kay Kaus habang nag lalakad kami dahil sa Dami nang kwento nya, nang hindi ko namalayang I bump into someone.

A familiar scent filled my nostrils, and my heart beat faster.

"I'm so---" mabilis akong natigilan ng makita kong sino ang nakabangga ko.

Pareho kaming gulat na nakatingin sa isa't isa. My breath hitched, pakiramdam ko ay hindi ako makahinga habang nakatingin sa mga mata nyang nangugusap. He changed. I looked into his deep brown eyes. Noah. He had matured, with a small beard adding to his face. Ngunit hindi parin non natatabunan ang ka gwapuhon nya.

The silence between us was interrupted when a small, high-pitched voice yelled "Daddy." I watch Noah kung paano sya napalingon doon sa pinangalingan ng boses, sumunod ang tingin ko kung saan sya ngayon nakatingin. It was a little girl wearing a pink dress running towards our spot.

"Daddy." The girl stopped in front of us, looking at Noah with a bright smile.

"Buhat po." Napalunok ako nang biglang lumuhod si Noah para abutin ang bata. So, it's his kid? But I think hindi nagkakalayo ang agwat nang bata tsaka ni Kaus, so nya maging anak 'tong batang buhat buhat nya ngayon? Question are flooded in my mind na ikina-waksi ko. Ano bang paki ko? I mean, he can have his own family naman. Tsaka it's been 5 years since---.

Kaagad akong tumalikod at hinila si Kaus na nagtatakang nakatingin sa akin.

"Are you okay, Daddy?" Tumingin ako sa kanya, and he's looking at me with curiosity.

"I- Yeah, baby I'm okay." Nauutal kong sambit. I felt like my hands is sweating because of my heartbeat beating rapidly, na parang hinahabol dahil sa subrang bilis nang tibok nito.

"Kav!" Nahigit ko ang paghinga ko nang marinig ko ang pagtawag nya sa pangalan ko.

I almost turned to look when a car honked, waking me up.

"Noah. Hurry I'm going to be late at the cafe." A voice of a woman called Noah's name, my curiosity got the best of me kaya napatingin ako sa kotse kung saan nang galing ang boses. It was a beautiful woman driving the car and looking at Noah.

"Mommy." Masayang sigaw ng batang buhat ni Noah.

Mariing pinikit ko ang mga mata ko, at mabilis na binuhat si Kaus, tsaka mabilis na naglakad papunta sa kotse ko.

Pakiramdam ko nararamdaman ng bata ang panginginig ko dahil nakatingin ito sa akin nang may pagaalala. It's been a year, pero bakit hanggang ngayon ay naapektuhan parin ako. Akala ko ayos na, akala ko masaya na ako.

Akmang papaandarin ko ang sasakyan nang makarinig ako ng pa katok sa bintana nang kotse ng lingunin ko kung sino iyon ay halos mawalan na ako ng hininga. It's Noah. Hindi tinted ang kotse ko kaya malamang ay nakikita nya ang reaksyon ko sa loob nang sasakyan.

Nanginginig na pina-andar ko ang sasakyan tsaka mabilis itong pinatakbo.

Paulit-ulit na mura ang ginawa ko sa utak ko dahil sa kahihiyang nagawa ko. Why the hell did I do that? Fuck katangahan Kaven.

"Daddy?"

"Yes, baby?" Kinalma ko ang sarili ko bago ko hinarap ang anak ko.

"Are you okay na po?"

"Why wouldn't I be okay, baby? I'm okay kaya." Nakanguso kong sambit tsaka ginula ang buhok nya.

"Do you want to eat at Jollibee?" Kaagad na nag liwanag ang muka nya dahil sa tinuran ko.

"Yes po, daddy, I want po."

"Then Jollibee it is."

~~~Bye~~~