Restored and Shattered (Available In Finovel And Novelah)

CHAPTER 15

Kaven

Hindi ko alam kong bakit pero agad akong nakaramdam nang inis nang makita ko sya. His appearance suggested that he was perfectly fine. Palihim akong umirap bago ito tuluyang hinarap.

"Good morning sir, what can I get for you?" I asked him casually, at hindi pinapahalata ang inis nararamdaman ko dito.

Matagal ang ginawa nyang pagtitig sa akin na para bang binabasa ako nito, bago nag pumakawala nang isang mahina ngunit rinig ko naman na buntong hininga.

"Kav!" Parang nagmamakaawang sambit nito sa pangalan ko, at tsaka ako tinignan na parang nagmamakaawa.

Mariin ko 'tong tinignan at nang mapansin na wala syang balak na umorder ay hindi ko 'to pinansin. Nilipat ko ang atensyon ko sa bagong dating na customer. Nakangiti kong binati ang mga iyon.

Muli akong lumingon nang muling bumukas ang pinto nang coffee shop.

Aubrey?

"Hi Kaven parehas parin ng dati please." Nakangiti nitong sambit nang makalapit sa pwesto ko.

"Haven't meet you at school, palagi bang nauuna ang uwi-an nyo?"

Nagkunwari akong hindi pansin ang mga titig na binabato sa akin ni Noah at pinagpatuloy ang atensyon na binibigay kay Aubrey.

"Ah yeah, palagi rin kasing may meeting ang faculty."

"Saan ka lagi tumatambay, pwede kitang samahan sometimes."

"Sa bench ng soccer field I'm always with my friends."

"Kav, can we talk?"

Walang buhay kong tinignan si Noah dahil sa biglaang pag singit nito. "Can't you see I'm working and please if wala kang planong umorder umalis ka muna dito nakakaabala ka na oh."

Muli kong binalik ang atensyon ko kay Aubrey nang i-abot sa akin ni Ciaro ang order nya.

"Thank you!"

Nginitian ko sya at pinanood na umalis, nang hindi ko na makita sya makita ay agad na bumalik ang atensyon ko kay Noah nang maramdaman ko ang nakakamatay nitong tingin mula sa likuran ko. 'Anong problema nya?' sya pa ngayon ay may ganang magalit.

"Ano bang problema mo?" Inis ko syang hinila palabas ng coffee shop dahil bawat customer na ina-assist ko ay nakakatanggap ng masamang tingin mula sa kanya. Sisirain nya pa image nang coffee shop sa pinanggagawa nya.

"Kav." Nirolyuhan ko sya ng tingin dahil sa ina-akto nya. Kanina akala mo kung sino kung makatingin ngayon ay parang batang pinagalitan ng magulang ang akto nya.

"Babe!" He whined as he reached out and tried to take my hand.

Yan nanaman sya. Nakakainis na sya minsan.

"Explain please." Sambit ko, huli na nang mapagtanto ko ang naging tanong ko.

"My sister! Kakagising nya lang from coma at ako daw agad ang hinanap nya. Hindi ako maka-alis because of her request, trust me babe I did everything para libangin sya at maka-hanap nang oras para puntahan ka. Please I'm sorry."

"Bakit hindi ka manlang text atleast I know na safe ka diba? Hindi 'yong nag o-overthink ako na baka may masamang nangyari sayo." Hindi ko mapigilang usal at muling umirap. Parang gusto ko nang sapakin ang sarili ko dahil sa mga lumalabas sa bibig ko.

Nakita ko ang pag usbong ng ngisi nito.

"Were you worried about me?" Parang tanga nitong tanong. Parang tanga talaga kasi he looks ewan na nakangiti kahit walang nakakatuwang nangyari.

"Noah!" Yamot kong tawag sa pangalan nya. Hindi ko pa sya pinapatawad pero ginagago nya na ako.

"I'm sorry please." Tsk! Wala manlang syang dahilan tungkol sa mga tinanong ko. 'paki mo kasi?'

"Babe!" Masama ang tingin na pinupukol ko sa kanya, habang sya ay nag papa-awang nakatingin sa akin.

Tahimik ko syang pinagmasdan. Actually hindi naman big deal ang hindi nya pag sundo at pag tawag sakin, kakilala lang namin and also magkaibigan lang kami, he's not obligated to inform me whatever he go or ano ang ginagawa nya. It's just-- parang tanga Kaven.

"Okay na kayo?" Tanong ni Ciaro nang makita kaming sabay na pumasok ni Noah sa loob nang coffee shop.

Nalipat ang tingin ko kay Noah hindi maganda ang pinupukol na tingin sa amin ni Ciaro. Kaya pinadilatan ko ito nang mata, may problema talaga sa ibang tao 'tong si Noah.

"Pinagsasabi mo?" Hinubad ko ang aprong suot ko at nilagay sa lagayan ng mga aprong ginagamit namin, parating narin kasi sina Kuya Jugs at malapit na ang out ko, wala namang masyadong customer kaya nag bihis nalang ako.

"Asus. Jowa mo na ba 'yan? Ang sama makatingin sa akin kala mo naman aagawin kita." Bulong nito sa tabi ko habang nakatingin parin kay Noah.

Na w-weirduhan kong tinignan si Ciaro sa mga pinagsasabi nya.

"Bakit totoo naman kala mo makatingin sakin inaagaw kita sa kanya."

"Kav." Tawag ni Noah na hindi ko pinansin, hihintayin ko pa sina Kuya Jugs bago umalis.

Nang makalabas sa coffee shop ay tahimik lang na naka sunod sa akin si Noah, kaya nilingon ko 'to upang tignan at expression nya. Tutok ang mata sa kalsada na parang subrang laki ng kasalanan ng kalsada sa kanya.

"Ano nanamang kasalanan nang daan sayo." Gulat ang expression nyang napatingin sa akin nang makitang nakatingin ako sa kanya.

"Kasi---" tinaasan ko sya ng kilay nang hindi nya manlang magawang sumagot. Tapos para pa syang nahihiyang ewan.

"Kav?"

"Hmmmm?" I hum,

"Galet ka sa akin?" Natahimik ako sa naging tanong nya. Hindi na ako galet, why would I? It's not a big deal tho.

"Kav?"

"Hmmmm?"

"Pweding payakap?" Mas lalong nanging mabagal ang takbk ng motor nyang minamaneho, at ako naman ay hindi makagalaw sa kina-uupuan ko.

"Sorry subrang nami----" hindi ko na sya pinatapos magsalita at dahan-dahang pinulupot ang dalawa kong kamay sa bewang nya, at sinandal ang ulo kong may suot kong helmet sa likod nya.

Parang tanga Kaven.

AN: Sabaw. Sinabawan 'yong UD, wala akong naintindihan kahit isa lutang kasi habang nagsusulat, tapos may nag-rereport pa sa harap mo, for my fellow students out there wag nyo po akong tularan, dahil sasabawin din utak nyo sa exam.

~~~Bye~~~