Restored and Shattered (Available In Finovel And Novelah)

CHAPTER 49

Kaven

Looking at his grave. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti nang mapait. Pina-uwi mo lang ba ako dito para alagaan ang ampon mo?

Looking at the kid who innocently looking at Papa's grave. I couldn't help but feel sorry for him. For the second time he lost another father.

Papa left a note before he took his life. Hindi ko maiwasang hindi masaktan para sa kanya. All his life he was deprived of happiness. He never experienced happiness. Hindi ko magawang magalit sa kanya ng buo. Reading his letter made me realize it's his first time leaving in this life too. Hindi ko maiwasang hindi ma guilty. Kasi pakiramdam ko kasalanan ko nanaman why he had to leave in the life this way.

"Kuya? Si papa po?" Hindi ko maiwasang hindi mapa-mura sa utak ko. Looking at his hopeful eyes asking for papa, hindi ko magawang sumagot.

Napangiti ako nang mapait bago lumuhod sa harap nya.

"He's in heaven na baby, he's with your daddy na."

"Like an angel po?"

"Yes like an angel. Babantayan ka nila from up there, for now si Kuya nalang muna."

"Okay po. Pero babalik pa naman po sila diba?"

Hindi ako makasagot, tanging pag yakap nang mahigpit lang ang nagawa ko sa kanya. Hanggang naramdaman ko ang mahinang hikbi nya mula sa leeg ko.

"So, Daddy won't be lonely anymore kasi andun na si Papa?"

"Yes baby." Kagat labi kong sambit. Habang pinipigilan ang ang nanginginig Kong paghinga.

"Aslong as they are happy po. Ako nalang po ang pupunta sa kanila someday."

I won't go back to manila, I made up my mind. I'll settle here. Napangiti ako nang maalalang I have a reason to settle in this place.

"Kuya water po." Kunot noo kong kinuha ang tubig na binigay sa akin ni Kaus.

"You don't like you juice to be sweet po eh lagyan nyo po nang water. Ate minda templa po subra ka tam is." He even shake his body ang made a sour expression na kina-tawa ko.

"Thank you baby."

"Welcome po."

Tinabi ko ang mga papel na ginagawa ko at tinuon ang pansin sa meryendang nasa harap ko.

"What are your gina-ubra Kuya?"

"Para po Ikaw si Papa lagi pong papers kaharap."

"Do you want to go with me sa mall tomorrow? Let's play at tom land."

"Really po? Yes po I want po."

Kaus is a very sweet little kid. Hindi sya mahirap mahalin. He reminds me of certain someone, sweet, attentive and caring. Magkakalahating taon na mula nang umalis akong mainila. Dalawang buwan naring wala si Papa. Ako nadin ang nag-aasikaso nang mga naiwan. His business is currently with Tito Javier, his brother, and he said it will be passed on to me after I graduate. The coffee shop that I'm planning is not going to happen, I guess. But it's not really my dream. I just love the idea of having my own coffee shop one day. I just love the feeling of comfort. Sa ngayon kung ano nalang ang ibabato nang kapalaran sakin, iyon nalang ang tanggapin ko.

Tumaas ang kilay ko habang pinapanood si Kaus na tumatakbo pabalik-balik sa harap ko, he seems excited.

Nailing nalang ako bago pinag patuloy ang pagbabasa sa sa mga papel na nasa harap ko.

Nang pumasok kami sa makulay na play area, Kaus eyes widened with wonder's and excitement.  "Wow, Kuya, look at all the slides and swings! Pwede ma una ta sakay sa dagko nga slide?" Hindi magka mayaw nitong sambit habang nililibot ang tingin sa paligid.

"Of course, baby! Let's race to the slide," I replied, at sinasabayan ang energy nya.

Nilibot ko ang tingin sa paligid, maiingay ang mga batang nag lalaro. Puno nang masasayang tawanan nang mga bata ang play area.

Mahigpit ang kapit nang maliit na kamay ni Kaus sa kamay ko habang inaakyat namin ang mataas na slide.

Nang makarating kami sa tuktikyay hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa kanya na ngayon ay may malaking ngisi na naka paskil sa labi nito.

"Ready kana Kuya?"

Hindi ko maiwasang hindi mapangiti habang pinapanood ang inosenteng ngiti ni Kaus. He's still a kid. He deserves this.

"Kuya," I looked at Kaus, pawisan na ito. Kaya kinuha ko sa bag ang towel na dinala ko kanina. I put it in his back after ko syang pinunasan.

"Are you hungry?" Tumango ito. Ilang oras narin pala kaming nandito sa play station nang mall. Nauna lang akong mag pahinga dahil hindi ko kayang sabayan ang energy nya.

"Where do you want to eat?" I ask while fixing our things.

"Jollibee."

"Jollibee it is."

I ordered him a kiddie meal, na kinatuwa nya. Hilig nya talaga ang Jollibee, especially their pasta. He loves pasta. Palagi nyang request sakin yun minsan pag naisipan kung mag luto sa bahay.

After we ate, ay nag libot pa kami sa mall. We bought his toys, one of the things I discovered about him. He likes cute stuff. He doesn't like toy car--- he do but he like toy cars that cute. He likes gun toys but a cute version. Natawa nalang ako habang namimili kami dahil panay Sabi nya nang "cute" sa mga laruang nagugustuhan nya.

He's to cute to resist with.

After namin sa toy section ay nag pahinga muna kami at naupo sa isang bench, while enjoying some ice cream.

Nang maghapon ay naisipan ko nang umuwi, specially when I saw kaus na papikit-pikit na ang mga mata.

I put him in his bed. Dumeretso narin ako sa banyo after, tsaka ito tinabihan. He doesn't like being alone in his bed. Kung dati ay sa kwarto sa ni Papa natutulog ay ngayon ay nasa akin.

How ironic, dati ay kinaiinisan ko lang sya dahil nakukuha nya ang mga bagay na gustong gusto kong makuha dati especially Papa's attention. Pero ngayon ay sya na narin ang Centro nang buhay ko dito sa Iloilo. If it weren't for him, hindi ko alam kong kakayanin ko lahat nang mga nangyayari sa akin.

~~~Bye~~~