Episode 12

224 18 11
                                    

ජීවිතේ කොච්චර සුන්දරද . ඒක හටියට ඇන්තූරියම් මලක් වගේ . රතුපාටට දිලිසි දිලිසි ඉද්දි කාටද ආස නැත්තෙ . දැන් බදින්න හිතෙනව . ඒත් මන් ඇන්තූරියම් මලගෙන් අපි බදිමුද ඇහුවම එයා කිව්වෙ මන් ඇන්තූරියම් මලක් ඔහේ බත් කන බූරුවෙක් මේකට අපේ ගෙදරින් කැමතිවෙන්නෑ කියල. මන් අහන්නෙ මොන හිතකින්ද ඒම කියන්නෙ නේද මේ දෑසමන් මල වගේ ඉද්දි . එක්කො ගිහින් දෑසමන් මලකින්ම අහනව් අපි බදිමුද් සුදා කියල . එතකොට එයා කියය්නෙ ඔයත් දෑසමන් මලක් මමත් දෑසමන් මලක් මේකට අපේ ගෙදරින් උඩි*%-%=

" ආව් මොන හුත්තක්ද් ඕය් "

" මල් දිහා බලන් මනෝ ගහන්න නෙමේ ගලෝපන් ඔය තනකොල ටික "

මුගෙ අම්මට මුගෙ ටික ගලෝල වගේ මට කියන්නෙ මෙතන හහ්

" තොගෙ ටික ගලෝල ඉදහන්කො මෙතන මට කියන්න එන්නෙ හහ් , මේව් තොගෙ වැරදි "

" මගෙ වැරදි වෙන්නෙ කොහොමද උබනෙ සපෝර්ට් කරන්න කියල ආවෙ "

එහෙම කියලා මූ අතේ තිබ්බ පොඩි අත්මුල්ලුව පොලේ ගැහුව . එහෙමය් කියල  අපි සැලෙනවද . මේ මම සැලෙනවද් . නෑනෙ නෑනෙ .

" ඒ වුන්........"

" දෙන්නම දැන් මාව ඔතනට ගෙන්න ගන්න හදන්නෙපා . කියපු වැඩේ කරේ නැත්තම් දවල්ට කන්න තැනක් හොයාගන්නවලා "

බෑනෙ බෑනෙ කොරන්න . මෙලින් පැට්ට පරල වෙලානෙ අද . ඒක අපි කාගෙත් ශරීර සෞඛ්‍යට හොද නැති නිසා මදකට සටන් විරාමයක් දියත් කරලා ආය වත්තෙ තනකොල ගැලවීමේ මහා ක්‍රියාන්විතය ආරම්බ කරා . පැය දෙක තුනක්ම කොන්ද් නවාගෙන තනකොල ගලෝල ගලෝල කෙවින් එක්ක මන් ගේ ඇතුලට ගියෙ අන්තිමට හැට පැනල හොට බිම ඇනුන එකෙක් වගේ . මට වයස  18 වුනාට මගෙ කොන්දට 70 විතර වෙනව රෙද්ද් . වයසක මනුස්සයො හොදය් තව . විනාඩි දහයක් නැවිල ඉදලා ආය නැගිටිද්දි කොන්ද ලොක් වෙන එක තමා පේන්නම බැරි මට .

" එහ් මෙහ් , කොහෙ හරි යමන්ද "

කාමරේට වෙලා සිවිලිමේ ඉරිදිහා බලන් අනිත්‍ය මෙනෙහි කර කර ඉදපු මට කෙවිනා දොරෙන් එබිල කිව්ව කතාව ඇහුනම ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ වුනා .

The Way I Still Love You | Nonfic  Where stories live. Discover now