EVE DÖN | TEXTİNG

0.6

Başlamadan önce yıldızımızı parlatmayı unutmayın!
Keyifli okumalar. ✨

Instagram: sessiz1kadin

sessiz1kadin: gerçek sen kim Soytürk?

Siz: Ne demeye çalışıyorsun
anlamıyorum ama sinirim bozulmaya başlıyor.

sessiz1kadin: doğrudur.

sessiz1kadin: bitti mi sorgum?

sessiz1kadin: ona göre gidiyorum.

Siz: Nereye?

sessiz1kadin: tam olarak seni ilgilendiren şeyin ne olduğunu anlamadım?

Siz: Bak arkadaşım.

Siz: Uzak dur kimsen artık.

Siz: Aksi takdirde şikayetçi olacağım.

sessiz1kadin: olmayacağını ikimiz de biliyoruz.

Siz: Allah Allah

Siz: Niyeymiş?

sessiz1kadin: yapma Soytürk.

sessiz1kadin: neyse cidden işlerim var.

Siz: Ben daha cevap alamamıştım?

sessiz1kadin: öylesine bir hayranım Soytürk.

sessiz1kadin: takipçi için yaptım.

sessiz1kadin: birinin senin çocukluğunu biliyormuş gibi davranması herkesin dikkatini çekerdi değil mi?

sessiz1kadin: ki çekmişte.

sessiz1kadin: en başta da arkadaşlarının ve senin.

sessiz1kadin: görüşürüz Soytürk.

Siz: Görüşürüz sessiz kadın.

Siz: Görüşeceğiz.

Konuşmadan hızlıca çıktım ve telefonu yatağın üzerine fırlattım.

Karan, "yalan söylüyor." dedi. Duyduğum ses ile afalladım. Onların burada olduklarını bile unutmuştum kızla yazışırken. Kafam allak bullak olmuştu.

"Nasıl yalan söylüyor? Tahmin ettiğimiz gibiymiş işte takipçi için yapmış." dedi Demir.

"Biraz mantıklı düşünün abi. Kız takipçi için yapmış olsa hesabı gizli mi olur? Takipçi için yaptıysa bir kişi bile mi takip etmez kızı? Ki en son sen çok ısrar ettiğinde seni başından atmak için yalan söyledi bu düpedüz belli." Karan hızlıca konuşmuş bunları anlatmıştı.

Haklıydı. Kızın hesabı gizliydi ve hiç takipçisi yoktu ki ilk başta direkt kabul edebilirdi takipçi için yaptığını fakat en son söylemişti.
Ama neden?

"Abi ne yapacağım ben? Kafam allak bullak oldu anasını satiyim. Bu ne nasıl bir belaya düştüm ben." Ellerimi saçlarımın arasından geçirirken derin bir nefes vermiştim.

"Barkın sen bu işin peşine düş kardeşim ama tabii ki öyle sürekli sorgulayarak kıza kimsin kimsin diye sorarak değil." dedi Karan.

Demir, "Ee nasıl sonuca varacak o zaman?"

Karan, "Çok basit. Kızla normal tanışmak istiyor gibi davranacaksın ve mesajlaşacaksın. Gündelik hayatınızdan bahsedeceksiniz, gelecek planlarınızdan, işte ne bileyim iki insan nasıl konuşursa öyle konuşacaksınız. Hatta gerektiği yerde geçmişten bile konuşacaksınız kardeşim. Kız geçmişinle ilgili herhangi bir şey biliyorsa zaten çaktıracak ve kendini ele verecektir. Burada senin yapacağın şey hafızanı iyi kullanman. Örneğin kız sana bir şeyden bahsettiğinde düşüneceksin yaşadım mı böyle bir an diye. O an yaşanırken kimler vardı diye. Böyle böyle kim olduğunu anlayacaksın belkide."

"Abi aşırı mantıklı. Bak gör Barkıncığım. Benim kardeşin olur kendisi." dedi Demir elini Karan'ın omuzuna atarken.

"Sus Demir." dedi ve kolunun altından çıktı Demir'in.

Karan'ın söylediklerine uyacaktım. Kızı yoklayacaktım sürekli. İyi rol yapardım ben bunu da yapardım. Karan haklıydı böyle böyle kim olduğu ortaya çıkacaktı sessiz kadının.

Ben düşüncelere dalmışken Karan yanıma gelip kolunu omuzuma attı.

"Sakin ol kardeşim. Takma bile. Bir oyun gibi düşün ve bu oyundaki başrol sensin. Başroller kaybetmez bunu unutma." dedi. Gülümseyerek baktım Karan'a.

"Teşekkür ederim. Teşekkür ederim arkadaşlar. Cidden iyi ki varsınız ulan."
dedim ve Demir'i de yanımıza çektiğimde bir kahkaha patlattık.

Demir, "evet gencolar. Bu muhtemeşem anımızı bölmek istemezdim ama artık dağılmamız gerekiyor." dedi.

"Sebep?" dedi Karan.

"Yarın önce antremanınız sonra da maçlarınız var arkadaşlar ikinizinde. Bunları neden ben aklımda tutuyorum onu da anlamış değilim ki arkadaş!" diye isyan etti Demir.

"Ee tamam. Kalın ikinizde burada. Yarın kalkar gideriz. Zaten sende geliyorsun bizimle Demir. Sorun olmaz bence."

Karan, "Eşyalarım evde kardeşim."

Derin bir nefes verdim. "Yarın geçerken alırız kardeşim sus artık." dedim.

"İyi tamam bana uyar." dedi Demir.

"Uysun bakalım. İyi kalalım madem."

"Tamamdır önce bir yemek yiyelim sonra..."
Sonra napacağımız aklıma gelmemişti.
"Sonrasına bakarız işte oğlum. Önce yemek."

Karan ve Demir bana gülmeye başladılar.

"Gülmeyin lan. Hadi mutfağa." dedim.

Onlar gülerek mutfağa geçiyorlardı bende arkalarından ilerliyordum. Çok şanslıydım onlar gibi kardeşlerim olduğu için.

Şimdi ise kıza tekrar nasıl yazacağımı düşünüyordum. Her şeyi gün yüzüne çıkarmaya kararlıydım. Her şeyi.

-

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
hoşçakalın! ✨