Döngü Bozan (gxg)

Bölüm 15

İnci rüyalar alemine ayak bastığını hissetmişti. Kendi kapısını oturtana kadar Vera bu şekilde oradan oraya sürüklenebileceğinden bahsetmişti. Şimdi de ona olan buydu. Sürüklenmişti, hem de en olmaması gereken yere. Daha etrafını görmeden sıcak havayı hissetmişti ve nerede olduğunu anlamıştı.

"Hayır olamaz." diye kendi kendine fısıldadı.

"İsteyerek olmadı. Hadi uyan."

Gözlerine kapattı ve odaklanmaya çalıştı ama hala rüzgarı saçlarında hissediyor ve ayakları çölün kumlarına gömülüyordu.

"Ayla beni öldürecek."

İnci çöl kumlarıyla cebelleşerek uyanmanın yollarını aradı ama çabaları boşunaydı. En sonunda yürümeye karar verdi ve kollarını kendine sararak ilerlemeye başladı. Gece uyumadan önce Ayla'yı düşünmemesi gerektiğini biliyordu ama kendine mani olamamıştı. Özellikle de Ayla'nın tanrıçalar hakkında paylaştıklarından ve yönelimi hakkında ona güvence verdikten sonra. Aralarındaki ilişki hali hazırda karmaşıktı ama bir de bu duyguları işin içine girerse hiç kaçışları olmazdı. Bir an İnci, Ayla'nın bir ilişkisi olup olmadığını düşünmüştü. Dışarıda olduğu zamanlarda Ayla'nın topladığı ilgiden mutlaka hayatında birileri olmuş olacağından bahsediyordu. Hem katıldıkları toplantıda kızları ve erkekleri öptüğünden bahsetmişti. Acaba Ayla kimleri öpmüştü? Onlardan herhangi biriyle tanışmış mıydı? Bir an içi öfke ve hüsranla doldu. Bu duygularla ne yapacağını bilemezken uzaktan ona doğru yankılanan sesleri duydu ve adımlarını hızlandırmaya başladı.

Biraz daha ilerleyince İnci bir zamanlar muazzam bir yapı olduğunu hissettiği kalıntıların arasında hançerle savaşan Ayla ve Amatrana'yı hemen tanıdı. Ayla hançerlerini iki yana açmış saldırı pozisyonunda duruyordu. Tıpkı Amatrana gibi üstünde kadim zamanın kıyafetleri vardı. Tıpkı bir amazon gibi görünüyordu. İnci ilk defa Ayla'yı yorulmuş görüyordu ama Amatrana karşısında tek bir damla ter dökmeden rahat bir ifadeyle ona bakıyordu.

"Savaşmaya fazla heveslisin küçük gece kuşu. Bu seni dikkatsiz yapıyor."

"Hadi ama bana yeni numaralar öğreteceğine söz vermiştin. O kadar çabaladım ama hiçbir yenilik göremedim."

"Sözüm eskilerinde uzmanlaştıktan sonra geçerliydi."

"Gerçek anlamda yalayan en iyi hançer ustasıyım."

"Ama yine de beni yenemiyorsun."

"O yüzden yaşayan dedim."

"Seni küçük..."

İnci sütunların arkasında bir köşeye saklanmış yaşananları izliyordu. Aslında bu köşede kalıp Ayla ya da kendisi uyanana kadar saklanmalıydı ama tam o anda Amatrana'nın onu fark ettiğini hissetti. Bakışları bir anlığına üstünde durmuş ve hemen Ayla'ya dönmüştü.

İnci içinden "Lütfen söyleme lütfen söyleme lütfe-" diye geçirirken Amatrana "Ziyaretçimiz var." demişti.

Ayla'nın bakışları anında İnci'ye dönmüş ve öfke ile ona doğru yürümeye başlamıştı. İnci onun gözlerinde öfkeyi gördüğü anda kaçması gerektiğini anlamıştı. Yine de kendinde koşacak gücü bulamamış Ayla üstüne doğru gelirken sadece geri geri gidebilmişti. Sırtı duvarı bulduğunda Ayla kollarını iki yanında duvara yapıştırmıştı. İnci o kadar paniklemişti ki gerçek anlamda uyanmayı başarmıştı ama Ayla da onunla beraber uyanmış ve daha İnci gözlerini açamadan üstüne çıkarak kollarını iki yanından yatağa sabitlemişti.

"SANA KİM RÜYALARIMA GİRME İZNİ VERDİ SÖYLE?"

İnci anında ağlamaya başlamıştı.

"Farkında olmadan yaptım özür dilerim." diyebilmişti hıçkırıklarının arasından.