The Billionaire's Secret Wife (MBBC#10)✅

36. Size

Erykah Sunshine

.

Is he insane?

Halos mabinggi ako sa sariling pintig ng puso habang pinagmamasdan ang gilid ng mukha ni Glenn. Seryoso ang mga mata niya habang nagmamaneho.

I don't know what's going on his mind. He is simply playing a joke here. And if he did, I will never forgive him!

Lahat ng paru-paru sa tiyan ko ay nagsilabasan na. Namamawis ang kamay ko ng malamig at panay galaw naman ang mga mata ko. Palitpat lipat ng tingin ito sa kanya at sa daan. Nakakalito na!

"Saan ba kasi tayo pupunta?" Hindi rin ako nakatiis at nagtanong. Plano ko sanang manahimik hanggang sa kung saan kami dadalhin ng sasakyan niya, e, pero mukhang imposible na mangyari iyon! Dahil wala sa ugali ko ang hindi magtanong. Madaldal ako masyado!

"We will get there in two hours."

"Two hours? Okay, just wake me up then," I said as I rested my back, making myself comfortable, and shut my eyes.

Mas mabuti pa yatang matulog na lang muna ako. Ayaw kong mag-isip, dahil mali mali naman ang mga iniisip ko. Ayaw ko rin na umasa, dahil ako lang ang masasaktan sa huli.

ANG AMOY NG ALAT SA HANGIN AT ANG BUSINA NA KUNG SAAN NANGGALING AY NAGPAGISING SA AKIN. Nakabukas ang bintana ng sasakyan sa side ko nang namulat ang mga mata ko. Mabilis kong pinunasan ang laway sa labi, at linga-linga akong napatingin sa tabi.

Wala si Glenn.

What the. . . where the heck am I?

Gusto ko sanang lumabas ng sasakyan, pero nang mapagtanto ko na nasa isang barko ang sasakyan kasama ng iba pa, ay tiyak papunta kami sa isang destinasyon na mas malayo pa.

Ang taas ng tulog ko. Hindi ako ginising ni Glenn. Napagod din siguro ang katawan at utak ko sa lahat ng gawain.

The job I did at the VB does not require physical strength. It requires my brain and, of course, my physical well-being. I was totally drained. I can't blame anyone for that because I want to finish all the work that Glenn entrusted me with.

Bumukas ang pinto sa side niya at pumasok siya mula rito. Naupo agad siya na may bitbit na. Isang supot na puno ng kung ano-anong pagkain.

"It's good that you're awake. I didn't bother waking you up at the pier. Here, have some of this."

Inabot niya ang mainit na noddle cup at tinangap ko ito kahit na tulala pa rin ako sa sarili. Kumurap ako habang pinagmamasdan ito sa kamay ko.

"I also purchased some sweets, but not a lot. We will buy more once we reach the port of Jagna."

Napaawang lalo ang labi ko at namilog ang mga mata ko sa kanya.

"J-Jagna? Papunta tayong Bohol?"

Ngumisi siya. Iyong ngising nakakainis! Ang daya niya talaga!

"Glenn, I have nothing with me except what's on my body. Ni wala akong dalang damit at panty!" Tumaas bahagya ang boses ko sa inis.

He looked shocked at me, and my lips parted at what I'd said.

My goodness me! Itong bibig ko talaga. Walang filter na salita.

"I-I mean. . . you know." Umiwas agad ako, at ang noodle cup na hawak ko ngayon ang tinitigan ko. Uminit ang pisngi ko.

"We will get everything there, Erykah. Hindi lang naman ikaw. Pati rin naman ako." Tikhim niya.

I pursed my lips and opened the lid of the noodle cup. I didn't want to talk to him at the moment because I felt ashamed. I-ni-imagine ko pa lang ang hitsura niya ay iba na ang nasa isip ko. Iyong pang-ibabang gitna niya!