The Billionaire's Secret Wife (MBBC#10)✅

25. His desperate reasons

Erykah Sunshine

.

'You may now kiss your bride, groom.'

I was confident that it would be okay. After all, Glenn is not my first kiss. Naibigay ko na ang unang halik ko sa unang naging boyfriend ko noon. Hindi na virgin ang labi ko, pero hindi ko inakala na makakaramdam ako nang ganun.

I smiled at him and nod so that he could kiss me. Okay lang dahil asawa ko na siya at dapat masanay ako sa mga ganitong eksena.

Gaya nga ng sinabi niya noong nakaraang araw, ay baka may mga eksena na hindi na siya magpapaalam sa akin sa kung ano ang gagawin niya, lalo na kung nasa paligid namin ang mga magulang niya.

Glenn's jaw tightened, and when his eyes came down to my lips, I smiled, and the unexpected happened.

Our first kiss.

I never thought I would feel this hot and tingly. It was a breakthrough, and all the butterflies inside my stomach flew out.

Stupid, self.

At imbes na itakip ang bibig ko ay mas lalong diniin ko lang ang labi ko sa kanya para matikman siya nang maayos. Masarap siya. Nakakaadik ang galing nang galaw ng labi niya sa labi ko at nakakapanghina ng tuhod ito.

Oh my, stop this, Erykah!

I gasped for air and opened my eyes to snap out of my imagination. The warm water dripped perfectly all over me, and I felt tingly again.

I need to get a grip. Hindi puwede ito. Ayaw kong isipin ang halik na iyon dahil wala lang naman iyon sa kanya. Kasama iyon sa kasunduan naming dalawa.

Pinatuyo ko agad ang sarili nang matapos at mabilis kong sinuot ang malinis na damit. Sandali akong nahinto habang sinusuklay ang buhok ko. Namataan ng mga mata ko ang singsing na suot ko ngayon, at nagsimula na namang gumalaw ang iilang paru-paru sa tiyan ko.

Kailan ba mauubos ito? Gusto ko silang pakawalan na, at nang sa ganun ay wala na akong mararamdaman pa. Kaya kong pigilan ang lahat. Hindi ko naman type si Glenn. Pasok lang siya sa standard ko, pero hindi siya ang gusto ko.

Mabilis kong kinuha ang maliit na luggage. Kumatok si Diezel at binuksan ko agad ang pinto.

"Handa ka na ba?" Bumaba ang tingin niya sa maliit na maleta ko at kinuha niya agad ito.

"Okay lang ba ang ayos ko?"

Tinitigan niya ulit ako mula ulo hanggang paa at seryoso.

"You look great. Perfect," he winked. "Let's go."

"Okay."

Mabilis ang check out at sabay kaming pamasok ni Dieael sa kotse. Katabi niya ang driver at masaya siya na nakikipag-kwentuhan sa dayuhan. Napabuntong-hininga ako at dinukot ko ang cellphone sa bag. Tiningnan kung may mensahi ba galing kay Glenn, pero wala.

I was disappointed that he left yesterday after the ceremony like that. And what do I expect from him? I'm not in a position to complain. It's not right to be clingy to him. So, I had better fix my feelings and do my job as I was told.

Diezel and I settled into the business class. We still have two hours before departing. Kaya ang mga nakahelerang pagkain sa waiting lounge ng business class ay tinikman ko na lahat. Hindi naman ako gutom, pero gusto ko lang kumain dahil baka mamaya pagdating ng Pilipinas ay mawawalan na ako ng gana kapag nakaita ko na si Glenn.

"Konti lang kinain mo?"

Dalawang kutsara lang yata ang nakain ni Diezel sa pagkain niya. Mukhang wala siyang gana.