გარიგება

Real monster

(ანუ ხალხო, სერიოხულად ჩავძაბე ეს ფიკი და ბავშვები ნუ წაიკითხავთ რა 🥲 არც სუსტი ნებისყოფის მოზარდებმა არ წაიკითხოთ... 💀 მოკლედ, ნუ ინადგურებთ ნერვებს და მეც ნუ დამადებთ კისერზე ცოდვებს დდდ საკუთარიც არ მაკლია ;დდდ)

როგორც იქნა ტანჯვა დასრულდა. ჯიმინი ფიქრობდა, რომ კიდევ დიდხანს თუ გააგრძელებდა ჯონგუკი მხერხავ ბიძგებს ჭკუიდან შეიშლებოდა. მოღალატე პენისიდან სპერმა სამარცხვინოდა უჟონავდა, მაგრამ მისი სული ბოლომდე დამახინჯებული და განადგურებული იყო. მართალია ის ბევრჯერ დაპირდა საკუთარ თავს, რომ ჯონგუკს როგორც იარაღს, შეურისძიებისთვის გამოიყენებდა. ამისთვის მის ხელთ არსებულ ყველა შესაძლო პრივილეგიას გამოიყენებდა, მათ შორის საკუთარ სხეულსაც კი. მაგრამ ყოველ ჯერზე, როცა მახვერპლის გაღების ჯერი დგებოდა ჯიმინი ხვდებოდა, რომ არ იყო მზად ამისთვის. მისი ზნე არ იყო იმდენად დაცემული, რომ რაიმეს სანაცვლოდ მიეცა უცნობი მამაკაცისთვის სული და სხეული საჯიჯგნად.

ჯიმინი საკუთარი თავით იმედგაცრუებულია, რადგან იცის რომ არასაკმარისად შეებრძოლა ჯონგუკს. მას რა თქმა უნდა, არ შეეძლო ამ მოსიარულე ბრგგე მამაკაცის ძირს დაგდება, მაგრამ მას შეეძლო საკმარისი წინააღმდეგობა გაეწია მის შესაჩერებლად, თუმცა არასაკმარისად მოინდომა. ჯიმინი საკუთარ თავზე განრისხებულია, რომ დანებდა და ასეთ ბინძურ ადგილას დაუთმო საბოლოოდ თავი ამ ცხოველს. მისცა ის, რასაც ამდენი ხანი მისგან ითხოვდა, მორჩილება და ხორციელი სიამოვნება.

ჯიმინს გული ერევა ჯონგუკის ყრუ კვნესაზე, როცა ხვდება როგორ ათავებს ის მის საჯდომსა და ზურგზე. ფეხები აუტანელი დამცირებისგან უკანკალებს. ნიჟარას ხელს უშვებს და მუხლებზე ეშვება. ჯონგუკი კი მის თეძოებს ხელს აყოლებს და უფლებას აძლევს მსუბუქად დაეშვას იატაკზე.