නුඹ නිසාවෙන් | YZ/non-fiction

10 🌼

නුඹ නිසාවෙන් ㋡
10 කොටස

Thuhin's POV

" උඹට මම කිව්වා ඇඹලයා වගේ ඕකා පස්සෙන් යනකොටම... කොහෙද ඉතින්... අපි ඔටුවොනෙ..."

කසුනා එහා පැත්තෙන් කෑ ගහනකොට මම පෝන් එක පොඩ්ඩක් කන ගාවින් ඈත් කරගත්තා. අවුලක් නෑ. තවම කන ඇහෙනවා. මගේ චූටි කපු මහත්තයා මාව බ්ලොක් කරපු නිසා ඒක අයින් කරවන්න ඌව යවපු එකට කසුනට මළ පැනලා තිබ්බා. ශුවර් එකටම අරකා මොකක් හරි කට කැඩිච්ච කතාවක් කියලා වෙන්න ඇති. නෑ ඉතින්... එච්චරටම මගේ එකාගෙ කට හොදයිනෙ.

"හරි හරි ඕයි... එකම දේ හැම වෙලාවෙම කියවන්න එපා. අවුරුදු තුනක් තිස්සෙ මම ඕක අහනවනේ. "

"ඕක කර ගහගත්ත දාට උඹට මම කියන දේ තේරෙයි. අහිංසක පාටට හිටියට ඕකා ගිනි බෝම්බයක්. උඹ ඇමති කෙනෙක් නෙවෙයි ජනාධිපති උනත් ඕකට මෙලෝ ගාණක් නෑ. දැක්කනෙ ඊයෙත් කෑ ගහපු හැටි..."

මම ඇඟිලි තුඩුවලින් නළල මිරිකගෙන බැල්කනි එකේ තිබ්බ පුටුවෙන් වාඩි වුණා. ඇත්තටම හිතලා බැලුවොත් කසුනා කියන කතාවෙත් ඇත්තක් නැත්තෙම නෑ. ඒත් මට ඒකව නැතුවත් බෑනේ. දැක්ක දවසේ ඉදන්ම මම ඒ බටු ඇටේට පිස්සු වැටිලා. එකාතකට කසුනා ඒ දවස්වල කිව්වා වගේ ශනූට දහ අට පිරුණු ගමන් මට ඒකව උස්සන්න තිබ්බෙ. එහෙනම් දෙයියනේ කියලා එයා දැන් මගේනෙ. ඉගෙන ගන්න පොඩි එකානේ... පව් කියලා ඒ දවස්වල ඒකව අතෑරියත් දැන් නම් මට ඒක අපරාදයක් කියලා හිතෙනවා... ඒ දවස්වල අහිංසක පූස් පැටියෙක් උනාට දැන් තනිකර ශනූ කියන්නෙ කැලෑ පූසෙක්.

"ඇත්තටම කොල්ලා පණුවෙක්ව කාලද කසුන්..."

"නැත්තම් මට මොලේ අමාරුවක් තියනවා කියලා හිතුවද උඹට බොරු කියන්න... මට කෙසේ වෙතත් උඹට නම් ළඟදිම මොලේ අමාරුවත් හැදෙනවා කියලා මට පේනවා. "

"ඒත් "

" මගෙන් කුණුහරුප අහගන්නෙ නැතුව පෝන් එක තියපන් තුහීනයා... උඹත් එකයි උඹේ අර පොඩි පගයත් එකයි. නෙද්දක්න්..."

කසුනා කෝල් එක කට් කරා. මම එහෙමම පුටුවෙ පිටිපස්සට හේත්තු වුණේ මම ඇත්තටම මේ කරන්නෙ ගොන් කමක්ද කියලා එක්දාස් වෙනි වතාවටත් හිත හිත. හිත කොච්චර ඒක ගොන් කමක් නෙවෙයි කියලා කිව්වත් මගේ මොලේ කියන්නෙම මේක මම මගේ ජීවිත කාලෙටම කරගන්න හදන ලොකුම ගොන් වැඩේ කියලා. ඒත් හැරෙන්න බැරි තරම් මම අහම්බෙන් දැකපු පොඩි කොල්ලෙක්ට පිස්සු වැටිලා ඉවරයි...