Her akşam dairemizde buluşup boş yaptığım arkadaş grubumun en afili elemanı Oh Sehun'a göre garip gelen bir şey vardı. Bana göre hep bilgisayarını bozan komşu oğlundan ve patrondan öteye gidemeyen Park Chanyeol, Sehun'a göre buraların en iyi bilgisa...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🔱
Teoman - Aşk Kırıntıları
Kütüphanem aldığım ama okumadığım kitaplarla dolu. Alıp alıp bir gün belki okuma alışkanlığımı geri kazanırım da ya da kapaklarının kırışmasını umursamayı bırakırım da okurum diye hepsi bir köşede duruyor. Duruyor ama işte sadece. Ne ben onların kapaklarını açabilecek umursamazlıktaydım ne de yılların getirdiği yoğunlukta üniversite yıllarında kaybettiğim kitap okuma alışkanlığını kazanabilmiştim geri.
Evet, e-book okuyordum ama hiç uzun süredir elime kendime ait olan bir kitabı alıp da saatlerce başında durmamıştım. Odağım yetmiyordu belki de artık bilmiyorum. Kendimi odaklamam eskisinden daha zor olduğu için de olabilir tabii bu durum.
Bir aralar bilimsel kitaplara sarmıştım. Dur durak bilmeden Carl Saganlar, Stephen Hawkingler ve daha nicesini beğenip beğenip alıyor, babamdan azarlar işitiyor ama yine de durmuyordum. Tam işte bu çılgınlığımın devam ettiği sırada, lise sonun ortalarında sanırım Darwin'in Türlerin Kökeni adlı kitabına denk geldim. Evrimin babası, zamanında bıkmadan usanmadan insanlara evrimin varlığını kanıtlamak uğruna verdiği savaşta önünde saygıyla eğildiğim bu bilim insanının kitabını almadan elbette ki geçemezdim. Geçebilene aşk olsun, sahiden. Evrime inanmadığınızı da söyleyin şurada şok geçireyim. Maymundan falan da gelmiyoruz bu arada, hem gelsek ne olacak Tanrı aşkına? O da Tanrının kulu değil mi? Niye aşağı görüyor bizim millet anlamış değilim.
Neyse.
Almıştım almasına kitabı ama dili çok ağırdı. Tabii o zaman bilimsel dünyanın makale evreniyle karşılaşmayan ben için oldukça zorlu bir süreçti çünkü anlama yetimi yitirdiğimi falan düşünüp deliler gibi paragraf çözmeye de başlamıştım bir yandan da. Bilmediğim şey, benlik bir sıkıntı olmamasıydı. Siz deyin beş, ben diyeyim on beş sayfayı bir ayda zar zor anlayarak bitirmiştim. Ondan sonra da sınav telaşesi arasında kaynayıp gitmişti elbette ki.
Gene aynı sene içerisinde aldığım Sapiens kitabının başlarında anneme teslim etmiştim, okumak istiyor diye. Ama annem benim o zaman daha da hafif olan kitaplara özen prensibimi hiçe sayarak ona emanet ettiğim kitabımı dikey bir şekilde ortadan ikiye katlayarak vermişti elime. Çıldırmıştım tabii ki de kim olsa çıldırırdı. O günden sonra ant içmiştim anneme hayatta kitap vermeyecektim. Ve vermemiştim de. Bir kitap mı istiyor kütüphanemden gidip ona da alıyordum aynısından. Uyuz oluyordu ama kitaplarım değerliydi, okuyamayacağım kadar hem de.
Ben de böyle bir psikopattım işte. Bibliyofil olup kıyamadığından onları okuyamayan o salak bendim.
Nereye varmak istediğimi ben de bilmiyorum açıkçası. Boş yapıyorum kendimce. Sadece şeye anlam veremiyorum, ben bu kadar biyoloji âşığı bir çocukken nasıl olmuştu da bilgisayar mühendisliği gibi bir bölümü okumuştum hiç anlayamıyordum. Babamın da etkisi vardı evet, ama istemesem gayet de değiştirirdim ve ruhu bile duymazdı. Değiştirmemiş, umurum bile olmamıştı. Psikolojik olarak çok da dengesiz değildim de. Belki de aman işte okuyup geçeyim herkesin çenesi kapansın diye de düşünmüş olabilirdim. Bilmiyordum.
