Her akşam dairemizde buluşup boş yaptığım arkadaş grubumun en afili elemanı Oh Sehun'a göre garip gelen bir şey vardı. Bana göre hep bilgisayarını bozan komşu oğlundan ve patrondan öteye gidemeyen Park Chanyeol, Sehun'a göre buraların en iyi bilgisa...
yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen, iyi okumalar💗💖💝
🔱
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🔱
ABBA - Mamma Mia & Baekhyun - Truth To Be Told
Aşağıda salonda oturmuş, salonun camını döven yağmur damlalarını izliyordum. Elimde kahvem ile oldukça güzel bir ambiyans yakalamıştım açıkçası. Bulutlar ayın etrafında toplaşmışlar, arada birbirlerine değerek ufak ufak şimşeklerin çakmasına neden oluyorlardı. Onlar çaktıkça ben bu efsanevi doğa olayını izlemekten çıkamıyordum.
Şimşekler her çaktığında büyüleniyordum ama ister istemez içimdeki o hala daha melez kampına gitmek ve Poseidon'dan tarafından kabul edilmek isteyen çocuk arada çıkıp Zeus'a laf etmeden duramıyordu "Az çaktır la şu şimşekleri, Şimşek Kafa!" diye. Biliyorum, aşırı çocukça hele ki benim yaşımdaki birisi için fazla çocukça kalıyor ama ben çocukluğunu öldürmeye kıyamayan bir adamım. Ne kadar istesem de bunu yapamıyorum.
Kahvemden bir yudum alırken gözümün önünde bir koca bir ışık saniyelik olarak belirdi ve kayboldu. Onun ardından yüksek bir gürültü koptu. Kulaklarım bu gürültüyle sızlamıştı. Yağmur da daha şiddetlenmişti. Altında ıslansam çok güzel olurdu.
Chanyeol'ün davet de benden özür dilemesi ve annesinin tüm karanlık yüzünü ortaya dökmesinin üzerinden iki hafta kadar zaman geçmişti. Chanyeol'ü affetmiş sayılsam da hala daha aramızda bazı şeyler yerine oturmamıştı elbette. Açıkçası hemen de otursun istemiyordum zaten. Cepteymişim gibi görünmekten korkuyordum belki de bilemiyorum. Sürünmesi de hoşuma gidiyordu şimdi ne yalan söyleyeyim. Eğlenceli oluyordu bir noktada peşimden dolanması.
Hala daha kafeye geliyor, hala daha parkta beni bekliyordu. Birkaç kez nehir kenarında el ele bile yürümüştük sanki yeni bir çiftmişiz gibi ama sorun neydi biliyor musunuz? Ortada "çift" olarak anılacağımız bir şey yoktu.
Evet, biliyorum Chanyeol'ü peşimde it gibi süründürmeye devam ederken ve ona açık açık "seni seviyorum" dememişken ondan bir şeyler beklemem bir noktada saçmaydı. Ama -bakın ama diyorum- utanmasak birbirimizi yiyeceğimiz bir şey yaşıyoruz şurada. İlla ki demem mi lazım? Yapsana bir şeyler.
Tamam, benim de hatalı olduğum birkaç nokta vardı. Onu hala daha süründürdüğümden olsa gerek tam olarak affedemediğimi düşünüyor ve bundan dolayı bir şeyler yapmaya cesaret edemiyor olabilirdi. Haklıydı da çünkü ben de olsam ben de cesaret edemezdim. Her şey bir anda tatlıya bağlanmışken bunu bozmaktan çok korkardım. Ben de içten içe korkuyordum.
Onun sevgisine inanıyordum ama bazen aklımda tilkiler dolanmıyor değildi. "Ya bu seferki de oyun çıkarsa?" diye düşünüp kendime işkence ediyordum. Öyle olmayacağını, Chanyeol'ün benimle birlikte olmak için birçok şeyden vazgeçtiğini biliyordum.
