bir paket sigara/ hyunlix

İdol sözleşmesi

       Kaç gün ve ya il olduğundan haberimiz yoktu . Sadece bildiğimiz tek şey akşamlar ve sabahlardi.

      Saat bile olmayan bir odamızda vakit geçirmek çok zordu. Oda da bir oyuncak bile yoktu. Şuan her ne kadar oradan nefret etsemde, çocuklar evine dönmek isterdim. En azından orada bizi dışarıya çıkartıyordular.

      Abimle yeni oyunlar keşf etmeye çalışıyorduk. O kadar sıkıcı geçiyordu ki.......  

  

____

Çocukluğumun en güzel yıllarını böyle itirdim. Her gün bana verilen vitaminler bedenimi güçlendiriyordu. Ve bu ilaçlar sayesinde kilo alıyordum.  Bazen o adam yanıma gelip bana:

- İstediğin kadar kilo ala bilirsin , zaten sonra bir daha alamiyicaksin zaten.

  
     Küçükken bu herifin ne dediğini anlamıyordum. Ama büyüdükçe ne demek isteğini anlayordum.

     Şuan benim 13 ,abimin 15 yaşı vardı.

(Söylediğim tarihi götümden uydurdum )

1 Ekim

  Yine her gün oldugu gibi uyanmıştık. Artık bu sıkıcı hayata alışmışdık. Gözlerimi acar açmaz,karşımda uyuyan abime bakınırdım.

     Çünki hep korkardım abimi benden ayıracaklar diye. 

     Ergenlik dönemine girer girmez , zayıflamaya başlamıştım.  Garip bir şekilde iştahsız olup , zayıflıyordum.

     Gün boyunca abim beni ne kadar yedirmeye çalışsada ,ben inkar ediyordum. Zorla yesem bile , bir saat içinde kusuyordum.
 
     Kısaca ergenlik bana hiç iyi gelmiyordu. Zayıflayınca kendimi daha halsiz hiss ediyordum. Ama gittikçe alışmaya başlamıştım.

       Yataktan kalkıp, banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladım. Daha sonra abimin yatağına girip , yanına uzandım.

      Abim yatağa uzanır uzanmaz , gözlerini hafifçe aralamıştı. Kollarını açıp , bir az geriye gitti .

- gel bakalım

     Kısık ve yogun sesle konuştu. Yeni uyandığı için sesi kalındı. 

   Abimi gerçekten çok seviyordum. Iyiki benim yanımdaydı. O olmasaydı... Onsuz hayat düşünmek bile istemiyorum.

-Abi acaba ne zaman rahat ola bilicez?

     Abim iç çekerek:

- bilmiyorum abicim. Sen korkma tamam mı? Hem civ civ bey siz duş almışsınız galiba.

- hayır almadım

- o zaman bu güzel kokuda ne?

- kendi kokum abiii

- Oww abisinin civcivi ne kadar tatlı olmuş

        Ayağa kalkıp, karnımı gıdıklamaya başladı. Gülmekten nefes alamiyorken , sonunda abim dayanmıştı.

     Biz bir birimize gülümserken kapı açılmıştı.

     Yine o it herifle , o kadın gelmişti.  Bu kadın bana neden tanıdık geliyordu ki?

- Merhabalar çocuklar.

    Kadın neşeli bir sesle konuşurken , adamın yüzünde mimik yoktu .

- Oha... Siz ne kadar büyümüş sünüz?

- Sen kimsin?

      Ikimizde ayağa kalktığımızda abim hep olduğu gibi beni arkasına almıştı .

- unutmuşsunuz beni . Olsun , zaten ben sizin neyinize gereğim ki?

    Kadın yanımıza gelip , elini bana doğru yakınlaştırdi. Abimse elini itip beni tamamen arkalandi .

- hep oldugu gibi sinirli ve kibirlisin. Ve dediğim gibi yakışıklı olmuşsun. Biraz büyü sen her kesin kalbini çalarsın.

- Ne dediğini anlamıyorum, sadece bana ve kardeşime dokunma!

- tamam efendim

      Kadın hafifçe kıkırdıyordu. Bizse ters ters ona bakıyorduk.

- o sen Yongbok . Sen çok güzelsin. Beyaz tenin ve o kahve çillerin... Her bir parçan mükemmel. Sanki bir sanatçı tarafından yapılmışsın.

- Sen kimsin?

       Kalın sesimle ona soru sorduğumda kadın şaşırmışti. Garip bir sekilde bakıp , konuşmaya başladı.

- Yüzün ve sesin ... Mükemmel.

- Zirvalamayi kes ve kim olduğunu söyle . Neden ikiniz de burdasiniz ?

- Arkadaşlar sakin , benim kim olduğum önemli değil. Bu gün sizin hayatınız değişecek. Şimdi bizimle gelin bakalım.

     Adam kapıda yol verirken, bizde kıyafetimizi değişip onlarla gittik.

      Biz ilk defa bu odadan çıkıyorduk.  Ben ne kadar sevinsem de , bir o kadar korkuyordum.

      Yürüdükce etrafı inceliyordum. Boş bir koridordu.  Duvarın bazı taraflarında resimler asılmıştı. Galiba değerli resmlerdi. 

      Sonunda bir odaya girip , oturdular. Bizde onlar gibi oturduk.

      İki tane kağıt çıkarıp, birini abime , birini bana uzatdılar.

- çocuklar ,bunları imzaliyin.

- Neden , bu nedir ?

-İdol sözleşmesi

- idol mü?

- evet.

- neden yapalım ki?

- çünkü hem siz , hem de biz kazanacağız. İsterseniz sonra kendi hayatiniz ola bilir.

   Abimle bir birmize baktık. Bu sözleşme belki de hayatımızı kurtara bilirdi diey düşünüp, karar verdik. Abim kulağıma yakınlasip:

- sadece kendimiz için.

- sadece kendimiz için

    Diye bende tekrarladım. İkimizde kalemi elimize alıp imzaladık.

- Hayırlı olsun o zaman çocuklar.

     Diey kadın gulumsedi. Abim elimi tutup, sıktı güven verici şekilde.

- Şimdi gelelim isimlerinize. Sen Lee Yongbok  artık sahne ismin Felix. Ve sen Lee Minho seninde sahne ismin Lee Know.

__________________________________________

Şuan bok gibiyim ve yb attım . Belki yarinda atarım.

Hoşçakalın.

Zeynep kacar.