Lumipas ang isang araw nalaman din ng nag-utos na nadisgrasya pala ako nong time na inutos ako bumili ng ulam nila kaso tinanggi ko na di ako yun
𝐀𝐠𝐚𝐭𝐚 𝐧𝐚𝐝𝐢𝐬𝐠𝐫𝐚𝐬𝐲𝐚 𝐤𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐚𝐫𝐚𝐰 𝐧𝐚 𝐢𝐧𝐮𝐭𝐨𝐬𝐚𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚? Na nagulat sa nagyari sakin nong isang araw pero di ko para sinasabi kahit kanino o kay ate may man lang.
𝐃𝐢 𝐩𝐨 𝐚𝐤𝐨 𝐲𝐮𝐧 𝐚𝐭𝐞 𝐦𝐚𝐲. Nagulat din ako sa sinabi ni ate may sakin san kay nya nalaman yun.
𝐄𝐡 𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐧𝐚 𝐲𝐮𝐧𝐠 𝐢𝐧𝐮𝐭𝐨𝐬𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐝𝐚𝐰 𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐤𝐚𝐧𝐢𝐧𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠. Pangungulit parin sakin ni ate may.
𝐁𝐚𝐭 𝐤𝐚 𝐛𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐞 𝐧𝐚𝐠-𝐮𝐮𝐭𝐨𝐬 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐛𝐮𝐦𝐢𝐥𝐢 𝐧𝐠 𝐮𝐮𝐥𝐚𝐦𝐢𝐧 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧. Samantalang galit na galit naman si kuya mark kay ate may sa nagyari sakin.
𝐄𝐡 𝐬𝐚 𝐦𝐚𝐢𝐧𝐢𝐭 𝐚𝐲𝐨𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐥𝐚𝐤𝐚𝐝 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐢𝐧𝐮𝐭𝐨𝐬𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐢 𝐚𝐠𝐚𝐭𝐚 𝐦𝐚𝐲 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚 𝐛𝐚 𝐝𝐨𝐧. Sabi naman ni ate may na naiirita na sa bosses ni kuya mark.
𝐎𝐨 𝐦𝐞𝐫𝐨𝐧 𝐤𝐚𝐬𝐞 𝐧𝐚𝐛𝐮𝐠𝐠𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐢𝐧𝐮𝐭𝐨𝐬𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐦𝐢𝐥𝐢 𝐝𝐨𝐧 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐭𝐨 𝐧𝐠 𝐢𝐢𝐬𝐢𝐩 𝐤𝐚 𝐛𝐚 𝐩𝐚𝐧𝐨 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐲 𝐧𝐚𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐤𝐚𝐲 𝐚𝐠𝐚𝐭𝐚 𝐞𝐡 𝐝𝐢 𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥𝐚𝐧𝐚𝐧 𝐩𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧. Galit parin na balik na sabi ni kuya mark kay ate may.
𝐄𝐡 𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐧𝐚 𝐠𝐚𝐧𝐨𝐧 𝐲𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐲𝐚𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐲𝐚. Pasigaw ng sabi ni ate may kay kuya mark.
𝐖𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐬𝐚𝐥𝐢𝐭𝐚 𝐩𝐚𝐧𝐨 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐧𝐲𝐚𝐧 𝐧𝐢 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐑𝐞𝐲 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐝𝐢𝐬𝐠𝐫𝐚𝐬𝐲𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐬𝐢 𝐚𝐠𝐚𝐭𝐚 𝐧𝐠 𝐝𝐢 𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐡𝐚? Pasigaw na ding sabi.
𝐖𝐚𝐠 𝐧𝐚 𝐰𝐚𝐠 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠-𝐮𝐮𝐭𝐨𝐬 𝐩𝐚 𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐤𝐚𝐧𝐢𝐧𝐨 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐛𝐮𝐦𝐢𝐥𝐢 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐩𝐚𝐡𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐧𝐚 𝐢𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐨. Galit pa ding sabi ni kuya mark at sabay alis sa harap namin ni ate may.
𝐎𝐨 𝐝𝐢 𝐧𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐠-𝐮𝐮𝐭𝐨𝐬 𝐩𝐚. Pasigaw na sabi ni ate may kase umalis na kase si kuya mark sa harap namin sa sobrang galit nya kay ate may sa mga nalaman nya.
𝐏𝐚𝐬𝐞𝐧𝐬𝐲𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐲 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐦𝐚𝐫𝐤 𝐦𝐨 𝐚𝐡. Na naaawa sakin yun pa naman yung pinaka ayoko sa lahat ang kaawaan ako ng lahat.
𝐎𝐤𝐚𝐲 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐨 𝐲𝐮𝐧 𝐚𝐭𝐞 𝐦𝐚𝐲 𝐭𝐚𝐦𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐩𝐨 𝐬𝐢 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐦𝐚𝐫𝐤. Sabi ko nalang ako pa ata ang may kasalanan kung bakit sila ng away sa harap ko.
Habang tumatagal nakakalimutan ko na kung sino at kung ano talaga ako sa sobrang sakit ng mga pinagdadaanan ko halos limut ko na kung ano yung plano ko sa buhay.
Wala na ba talaga magbabago sakin lagi nalang kase nakakasawa na din kase meron bang nakakaintindi sakin kahit isang tao lang yung di aalis sa buhay ko.
Hanggang panaginip lang kase ako nagiging masaya eh pero sa faceless boy nga lang nakakatawa lang kase sa faceless boy pa talaga ako naging masaya.
At kung minsan sa taong di ko naman kilala na kahit minsan ay di ko pa nakikita bakit ganon sa panaginip nalang bat talaga ako magiging masaya kung ganon handa akong matulog ng matagal kung don lang din ako magiging masaya why not diba.
I feel all pain in my heart everytime I show my parents provide to my two siblings how about me.
Pano naman ako ubos na ubos na ako sa iyong lahat ano ba talagang silbi ko sa inyong lahat.
Ang dami ko na din nagawang sulat para sa kanilang lahat, lahat ng sakit na binigay nila sakin nandon lahat.
At habang sinusulat ko ang mga yun naluluha nalang ako sa sobrang sakit ng nararamdaman ko para sa kanilang lahat don ko lahat binuhos yung sakit na nararamdaman ko.
At kung magbasa man nila nyo siguro wala na ako sa loob ng bahay nila at ako naman ay bumubuo ng sarili kung mundo na di ko man lang nagawa nong nasa tabi pala nila ako.
Marami akong gustong gawin kaso di ko man lang magawa gawa hanggat nandito pa ako sa puder nila oo aaminin ko broken family kami pero para di ko pa taggap lahat ng nagyari sa amin.
This is too much pain for almost a year how can I fight this pain if I'm still in pain antill now somebody can help me.
Sana may tumulong na pagalingin yung sakit na nararamdaman ko kahit isa tao lang na dumating na babago sa buong pagkatao ko yung tipong gagawin lahat maibalik lang yung dating ako kaso wala eh parang di sakin tong mundong ito.
Dapat sapat yung lakas para maging malakas kahit wala sila ang hirap isip na mismong mga magulang mo pa yung hihila sayo sa hukay na dapat sila yung hihila sayo pataas para makaahon kaso hindi eh.
Bakit ba kase ang daya ng mundo sakin sobrang sakit na eh ang daya talaga ng mundo sakin ang hiling ko lang naman maging masaya pero bakit ganon di ko man lang magawa kahit isang beses lang sana kaso di ko kaya.
Lumipasa na naman yung mga araw na lubog na naman ako sa lungkot if ever na binigayan ako ng isang hiling ang hihilingin ko lang ay sana di nalang sila yung naging pamilya ko kase di ko na namamalayan tuwing gabi bigal nalang akong lumuluha ng di ko alam ang dahilan kung bakit ba ako lumuluha.
Kaarawan ko na pala bukas kaso di naman ako masaya dahil yun yung araw na sana di ako pinanganak dahil sa masakit na sinabi sakin ni mama non iwan ko kung bakit ang laki ng galit nila sakin.
May na gawa ba ako masama sa kanila bakit ganito nila ako tratohin na parang di nila ako anak or kapatid man.
Di ko alam nakarating na pala ako sa bahay ng mama ko.
𝐎𝐡 𝐧𝐚𝐧𝐝𝐲𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐭𝐚 𝐤𝐚 𝐛𝐚𝐭 𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐚 𝐩𝐮𝐦𝐚𝐩𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐥𝐨𝐨𝐛 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐠 𝐢𝐧𝐢𝐭 𝐢𝐧𝐢𝐭 𝐧𝐚𝐧𝐝𝐲𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐩𝐚 𝐬𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐚𝐭 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐦𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐥𝐨𝐨𝐛? Pagalit na namang sabi ni mama sakin lagi naman eh.
𝐇𝐚𝐲 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐭𝐚 𝐤𝐚 𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐢𝐢𝐬𝐢𝐩 𝐞𝐡 𝐧𝐨? Pasigaw ng sabi sakin.
𝐀𝐧𝐨 𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐚 𝐛𝐚 𝐩𝐚𝐩𝐚𝐬𝐨𝐤! Bat ba ang bilis nilang magalit sakin.
𝐎𝐡 𝐛𝐮𝐤𝐚𝐬 𝐧𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐲𝐮𝐧𝐠 𝐛𝐢𝐫𝐭𝐡𝐝𝐚𝐲 𝐦𝐨 𝐧𝐨? Sabi ni mama na parang ng iisip pa kung ano gagawin nya.
𝐎𝐮𝐦 𝐨𝐩𝐨 𝐦𝐚. Yan nalang nasabi ko kase wala naman akong masabi sa kaya eh.
𝐀𝐡 𝐨𝐤. Wala na finish na naging cold na naman mama ko.
Hay nako bat ba kase ang bilis ng panahon 22 na pala ako bukas ang boring naman.
YOU ARE READING
Broken Family
RandomSad story not happy ending kase ang bida natin ay nagkaruong anxiety, stress at depression at isa pa nagkaruon din sya trauma sa lahat ng dahil sa parents nya at sa nakapaligid sa kanya so don't judge people who have that problem cause you don't no...
