Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.Acele Düğün
Restorandan varmıştık. Özel bir yer ayarlanmıştı bizim için. Aslında bu olasığı bir şeydi Payidarlara özenle hizmet ediyorlardı resmen. Dört kişi için büyük bir masaydı. Gölge yanımda oturmuştu. Karşımızda da Polat abi ve Eda oturmuştu. İçkiyi fazla kaçırdım galiba. Başım dönmeye başlamıştı bile. Herkes neşeliydi. Herhalde bu neşeyi bir tek Sena hanım boza bilirdi. "Sen ne ara tanıştın Efsunla da evlendiniz?!"dedi Polat abi neşeyle. "Ani gelişte"dedi Gölge tek nefeste. Pistte insanlar dans ediyordu. Güzel bir eğlence mekanıydı. "Dans edelim mi?"dedim bebek gibi bir bakışla. Gölge tebessümle bana baktı bakışları dudaklarımda fazla oyalanamıştı. "Sen et ben de gelicem şimdi"dedi "Tamam kocam"diyip ayağa kalktım ve ben de dans etmeye başladım. Çocukluğumdan beri dans etmeyi seviyordum. Hep ederdim zaten.
İlahi bakış açısı.
Efsun pistte dans ediyordu. Gölge bazen kaçamak bakışlarla ona bakıyor bezense abisinin sohbetine eşlik ediyordu. Bir anda Eda da ayağa kalkıp Efsuna eşlik etti. Onlar pistteydi. Gölge ve Polat içkisini yudumlayarak sohbet ediyorlardı. İki gün sonra Rize'ye yola çıkacaklardı. Ama bunu umursamadan eğlenmeye baktılar. "Sen aşıksın"dedi Polat bir anda kardeşini dikkatle her mimiğini izledi. Yüksel müzik sesinden Gölge onu duyamadı. "Ne?"dedi Gölge. "Sevdalanmuşsun-"dedi Polat Karadeniz şivesiyle. Gölge hafif tebessüm etti bakışlarını karısına çevirdi. "Öyle-"dıyerek kabul etti. "Kızın babasını tanıyorsun herhalde?"dedi Polat ciddileşerek. "Evet"dedi Gölge keyfi kaçmıştı. Ne zaman sohbet Ali Asaf Demirel'e geldiğinde Payidar ailesi böyle oluyordu. Keyif kaçıyor neşe yok oluyor onun yerini kin,intikam duyguları kaplıyordu etrafı. "Abi başka şeylerden konuşalım lütfen"diyerek Gölge rica da bulundu. Polat tamam der gibi kafasını salladı. Polat konuyu değiştirdi. "Çok mu seviyorsun?"dedi Polat saçma soru sorduğunu biliyordu. Ama kardeşi ile bu konuda hiç konuşmamış ve hiç bahsetmemişti. Onu üzen şeyse Abisini onu hep korurdu ama o Polat'a bunu anlatmamıştı. "Evet çok"dedi Gölge. Kendisi bile şu an rol mü yapıyor yoksa gerçek mi ayırt edemedi. Neler oluyordu Gölge değişiyordu. Masadan biraz uzakta pistin tam ortasında. Eda ve Efsun dans ediyordu. Efsun elini kalbinin üzerine götürdü. Yine kalbinde bir acı hissetmişti. Yine nefes nefesteydi. Yine başı dönüyordu. Gölge bunu fark etti kaşları çatıldı. Ayağa kalkıp Efsunun yanına geldi. "Efsunum?"dedi Gölge. Bir anda Gölge kendisine kendini kaptırma bu bir rol sadece dedi kendi kendine. "İyimisin sen?"dedi Gölge bir daha. Efsun sadece nefes almaya çalışıyordu. Zar zor nefes alıyor gibiydi. Gölge Efsunu kucağına kaldırdı. "Gölge iyiyim "dedi zar zor nefes alarak. "Olmaz"dedi. "Alaz bir sakin ol. Alkolü çok kaçırdı herhalde "dedi Eda. Polat ayağa kalktı telaşla. "Ne oluyor?"dedi kaşları çatık şekilde Polat. "Abi biz hastahaneye gidiyoruz isterseniz gelin gelmezsenizde gelmeyin."dedi Gölge telaşla. "Ne oluyor lan!"dedi Polat bir daha. "Gölge iyiyim."dedi Efsun bir daha. "Eve gideriz şimdi merak etme"dedi Efsun. Ama iyi görünmüyordu. "Çiçek istersen bir doktora görün ha? Ayy baş dönmesi ne ara yaptınız ya?"dedi Eda dalgaya vurarak. Bir anda konuyu değiştirmişti. Efsun Gölgenin kucağından indi. İyi olmaya çalışıyordu. Gölge Edanın dediğiyle bocaladı. "Doğru lan ne ara?"dedi Polat karısını yanına alıp elini omzuna attı. "Ne?"dedi Gölge çatık kaşlarla. Anlamamıştı ne demek istediklerini. "Neyi yapmışız?"dedi Efsun. Artık iyiydi nefes almayı başarıyordu. "Bebek"dedi Eda gülerek. Efsun ve Gölge'nin bakışları anında irileşti. "Ne!"dediler ikisi de aynı anda. Gölge Efsuna baktı. Efsun ne var der gibi bakış attı. Gölge'nin kaşları çatıldı. Yanlış anlamıştı. "Biz gidiyoruz!"dedi Gölge. Sertçe Efsunun elini kavrayıp çekiştirdi. "Nereye lan!"dedi Polat. "Abi bir dahakine"dedi Gölge. Efsunu çekiştirerek arabaya götürdü. Restoranın önü deki valeye. "Anahtarı getir!"diye emir verdi Gölge ama hala çarık kaşlarla sinirle Efsuna bakıyordu. Ne olduğunu anlamamıştı Efsun. Ne denildiğini de. Vale anahtarı getirip verdi. Arabaya bindiler. "Ne var?"dedi Efsun sinirli bakışlarını ima ederek. "Ne mi var!"diye bağırdı Gölge. "Hamile misin sen? Ve benimle anlaşma nasıl yaparsın Bu durumda. Onu geçtim bana neden yalan söyledin lan!"dedi Gölge. Efsun inanmayan bakışlarla Gölgeye baktı. "Kimin?"dedi Gölge bir anda inanmıştı gerçekten. Efsunun hamile olduğuna hatta bebeği Gölgeye bırakmaya istediğine inanmıştı. Efsun inanmayan ve iğrenen bakışları Gölgenin üzerindeydi. Gölge yumruklarını direksiyona geçirdi. "Kimle yattın!"diye bağırdı. Efsunun çoktan gözleri dolmuştu. Yüksek ses onu hep böyle yapıyordu. Ama artık yalnız yüksel ses değil Gölgenin ona inanmaması ve hatta onu çok kötü bir şeyle suçlaması. İşte onu ağlatan şeyden biri de buydu. "Konuşsana be kadın!"diye bağırıyordu Gölge hala. "Ne ya ne? Konuş! Kiminle yattın!"dedi. Sözlerini ölçmeden ani sinirle söylüyordu Gölge. Belki de sonra pişman olacaktı. Arabayı hızlandırdı. Siniri artıkça hız da artıyordu. "Efsun!"diye bağırdı. "Çek kenara"dedi Efsun titreyen sesiyle. "Çek kenara!"diye bağırdı. Gölge onu duymamazlıktan gelip daha da hızlandırdı arabayı "Gölge kenara çek!"diye emir niteliğinde bir şeyler mırıldandı Efsun. "Kenara çek!"diye bir daha ağlayarak bağırınca arabaya yavaşlayarak kenara çekildi. "Sana tek bir soru sordum Efsun. Kimden?"diye bir cevap verdi Gölge. Sinirden göğüsü inip kalkıyordu. Gerçekten de bir varsayıma inanmıştı. "Bana şu an ne dediğinin farkında mısın? Fahişe diyorsun resmen. Siktir git!"dedi Efsun ve arabadan indi. Pek fazla küfür eden biri değildi Efsun ama sinirlenince ediyordu. Gölgenin dedikleri canını yakmıştı Gölge arabadan indi. Efsun hızla ilerliyordu. "Efsun!"diye bağırdı arkasından. Dediklerinin ne anlama geldiğini daha yeni anlamıştı Gölge. Efsun arkasını dönüp "siktir git!"dedi "Efsunum ne olursa olsun akşam eve gel. Sana zaman tanıyorum"dedi Gölge. Suçlu olduğunu anlamıştı Gölge. Efsunu dinlemeliydi. Abisi ve yengesinin sadece bir varsayımıydı bu ama o hemen inanmıştı. Efsun onu dinlemeden. Bir taksi durdurup bindi. Gölge öylece durdu arabasının yanında. Elini saçlarına götürdü. "Ben ne yaptım amına koyayım!"dedi kendi kendine. "Efsunu dinlemeliydim!"dedi arabaya sinirle tekme attı. Telefonu çalıyordu. Telefonu eline aldı. Arayan Geceydi. Sinirini düzene sokup. Telefonu açtı. "Abi!"dedi Gece. "Efendim abim"dedi Gölgede. "Rize'ye gidecekmişiz. Neden ya? Ben istemiyorum "diye şikayette bulundu Gece. "Ne oldu Polat abin hiç bir şey söylemedi sıra bana mı geldi?"dedi Gölge. Gece kahkaha attı. "Ben Rize'ye gitmek istemiyorum "dedi Gece bir daha. "Düğünüme katılmayacak mısın?"dedi Gölge. "Uff tamam be!"dedi. "Gece eve gelince konuşuruz müsait değilim"dedi Gölge ve telefonu cevap beklemeden kapattı. Arabaya bindi.
