Kunigami:
Rin, kaza yapmış.
Chigiri:
Ne? Nasıl ne kazası?
Kunigami:
Motor kazası
Hızlı giderken görmemiş
herhalde aracı.
Araç çarpmış buna
Hastanedeyiz, birkaç gün burada
kalıcakmış
📍konum
Bi ara gelebilirsen gel.
Chigiri:
Oğlum bunu Isagi'ye söylememiz
lazım
Kunigami:
Korkutmadan söyle
O da gelsin görsün
Barisirlar belki sapsallar.
Chigiri:
Tamam ben bi sekilde
soylerim.
Simdi gidiyorum dikkat edin
Kunigami:
Tamam güzelim.
''''''''''
Chigiri bir yandan çorbayı karıştırırken bunu nasıl Isagi'ye söyleyeceğini düşünüyordu. Çorba hazır olunca bi' kaseye koydu ve yatan Isagi'nin yanına oturdu. "Ya chigiri bu ne çok fazla bu!"
"Kalk ısagi bu biticek." Isagi inatlaşmaya çalışmıştı, Chigiri'nin ne kadar inatçı olduğunu unutmuştu.
"Isagi aç kollarını ilaç sürüp sargı bezi sarıcam."
"Acıtıyo ama"
"Jiletle kolunu deşerken acmıyo muydu?"
Isagi tek kelime etmeden kollarını açtı. Chigiri de ilaçlanmış pamuğu yavaşça yaralara dokundurdu. Kolu sargı bezi ile sarılırken konuştu ısagi;
"Chigiri"
"Hm?"
"Annem gibisin. Tek farkın beni önemsemen."
"Tabii ki önemseyeceğim. Sen benim ilk arkadaşımsın ayrıca bana emanetsin." Dedi Chigiri diğer kolunu ilaçlarken. Isagi gülümsemişti.
Bu güzel ortamı bozan Isagi'nin bağırışı oldu. "LAN ACIYOR! LAN LAN CHİGİRİ!"
"OĞLUM BAĞIRMA KULAĞIMIN DİBİNDE. BİTTİ İŞTE!!"
"İçmiyorum çorbanı"
"İç sunu!"
"Bok gibi olmuş içmem"
"Tadına bakmadın bile ya! Hem Kunigami çok seviyo ne demek olmamış ya!"
"Kunigami manitan ya ondandır"
"Isagi, götünü sikeyim! İç sunu bir bildiğim var iç."
"Off tamam be!"
20 dakika sonra; Isagi corbasını bitirmiş uzanırken Chigiri de mutfaktaki işini bitirip yatan Isagi'nin yanına oturmuştu.
"Isagi.. sana bir şey demem lazım ama sakin olmanı istiyorum."
Isagi'nin anında kalp ritmi bozlumuştu yattığı yerden gergince kalktı.
"N-noldu Chigiri.."
"Şimdi şöyle.." Chigiri Isagi'nin elinden tutup sakinleşmesini sağladı. "Rin, motor kazası yapmış ama.. ama durumu iyi. Tamam mı birazdan hazırlanıp gideceğiz hastaneye"
Isagi endişeyle dinledi chigiriyi. "Hemen gidelim" dedi gergince. Chigiri onayladı ve yaklaşın 10 dakika sonra evden çıktılar. Isagi kısa kollu giyinmişti. Yani sargı bezi belli oluyordu. Biri sorarsa spor yaparken sakatladığını yutturabilirdi o yüzden hiç umursamadı.
Arabaya bindiler ve hastaneye doğru yola çıktılar. "Rin beni görmek ister mi?" Dedi Isagi parmaklarıyla oynayarak.
"Tabii ki isteyecektir."
"Ama son olanlar?"
"Rin hâlâ seni seviyor Isagi, emin ol"
Isagi'nin yüzüne sevimli bir gülümseme yerleşti. Chigiri gördü "seni böyle gülerken görmeyi özledim. Bir tek ben değil, bütün grup. Bütün grup senin gülümsemeni özledik Isagi" dedi Chigiri.
Isagi bir şey diyemedi kısa süre sonra da hastaneye varmışlardı zaten.
Isagi hastaneye adımlarken eli ayağı titremeye başladı. Hasta odasına yaklaştıklarında ise nefesi kesilmeye başladı. Neyse ki Chigiri yanındaydı ve onu biraz olsa sakinlestirmisti.
Isagi, gördüğü manzara ile bir kez daha çöktü. Hani Rin iyiyidi? Ne oluyor burada?
Hepsi buradaydı ve çok endişeli duruyolardı. Hiori oturmuş tırnaklarını yiyordu, aynı zamanda bacağını sallıyordu. Nagi yere oturmuş boşluğa bakıyordu. Bachira, Reo yan yana oturmuş boş boş duruyolardı. Kunigami ise karasu ile beraber hiorinin yanına oturmuş sessiz sessiz konuşuyolardı.
"Chigiri? Hani durumu iyiydi"
"Hayati tehlikeyi atlatmış, uyanmasını bekliyoruz."
"Ne zaman oldu bu?"
"3 gün önce"
"Neden daha yeni haberim oluyor benim?"
"Dedim ya kötüydü, sen de kötüydün. Haber vermemişler ben de bugün öğrendim."
Isagi cevap veremeden ilerlemeye başladı. Evet, Rin fazla kaba biriydi ama yeri geldiğinde görüp görebileceğiniz en iyi arkadaş oluyordu. Bu yüzden arkadaşları için yeri bayağı önemliydi.
Isagi, camdan Rin'e baktı. Yüzü yara bere içindeydi. Bir sürü alet vardı. Gözü kapalıydı.. bu manzara karşısında ısagi göz yaşlarını tutamadı. Diğer arkadaşları tepki veremedi, onlarda yorgun duruyordu.
Yere çöktü, sessiz olabilmek için eli ile ağzını kapatıp öyle ağlamaya başladı. Hiroi bu durumdan etkilenmiş olucak ki gözünden yaşlar akmaya başladı ve kalkıp lavobaya gitti.
Yere çokmüş oturan ısagiyi reo kaldırmış ve kendi oturduğu yere oturttu. Isagi artık ağlamıyordu ama her an ağlayacakmış gibi duruyordu. Hiroi lavabodan dönmüş ısagiye seslenmişti. "Isagi, konuşalım mı?"
Isagi kafasıyla onayladı ve diğer arkadaşlarından uzaklaştılar.
"İyi misin Isagi?"
"İyiyim.. yani iyi olmaya çalışıyorum. Sen?"
"İyiyim. Sana bir şey sorucağım. Rin ile aranız neden bozuldu?"
"Onu aldattığımı düşündü.. anlattım ama bana inanmadı."
"Peki gerçekten öyle bir şey var mı-"
"Hayır tabii ki Hiori! Sen beni tanımıyor musun? Sen de mi bana güvenmiyosun!"
"H-hayır tabii ki! İnanıyorum sana!"
"anladım.." sessizce söylemişti ısagi. Bu sefer ikisi de sessiz kalmıştı. "gidelim mi? digerlerinin yanına?" Hiroi kafasını salladı ve diğerlerinin yanına döndüler.
Herkes bıraktıkları gibiydi. Hiçbir gelişme yok, sadece Rin'in uyanmasını bekliyolardı. Isagi camdan Rin'i izlemeye başladı.
"Balım uyan artık çok özledim seni.."
~~~~~~~~~
MRB ARKAFASLAR NASİLSİNİZ UMMARİM İYİSİNİZDİR NASIL OLMUS BOLUM OY VE YORUM ATMAYİ UNUTMAYİN SEVİYORUM SİZİ BAYSSS🤍🤍
