၈၀ ခုနှစ်၌ ဗီလိန်လေး၏ မေမေအဖြစ် နိုးထလာခြင်း [ဘာသာပြန်]

15

Unicode

၈၀ ခုနှစ်၌ ဗီလိန်လေး၏ မေမေအဖြစ် နိုးထလာခြင်း

အပို​င်း ၁၅

ထန်ချွန်းဟုန်သည် လီယွီလန်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ကြီးမားသောအမြင်ရှိသည်။

သူမ၏ ထင်မြင်ယူဆချက်တွင် သူမ၏ သားသည် လီယွီလန်နှင့်တွေ့ဆုံပြီးနောက်တွင် သူသည်မနာခံတော့ပေ။

အစပိုင်းတွင် ထန်ချွန်းဟုန်သည် ဝမ်ယင်လျန်ကို ရွံရှာစက်ဆုပ်သောကြောင့် သူမကို ဒေါသဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် သူက သူ့သားကို လုံးဝထည့်သွင်း မစဉ်းစားခဲ့ပေ။ 

လီယွီလန်မှာ မြေခွေးမတစ်ကောင်လို မျက်နှာရှိပြီး သူ့သားရဲ့ဝိညာဉ်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး တကယ်လက်ထပ်ခဲ့တာ အံ့သြစရာတော့ မရှိပါဘူး။

သူမသည် အိမ်ထောင်ကျသွားတော့ ပိုတောင်ဆိုးသေးသည်။ အိမ်က ထွက်သွားတာကို မပြောနဲ့ဦး၊ လီယွီလန်သည် သူ့သားရှေ့မှာပဲ သူ့ကို ယောက္ခမတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံခဲ့ပြီး ဒီအချက်အချို့ကြောင့် သူမသည် သူ့သားကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းမှာ ပိုလို့တောင် ဆန့်ကျင်လာပြီး ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ သူသည် အလုပ်ကနေ နှုတ်ထွက်လိုက်သည်…

ထန်ချွန်းဟုန်သည် ဒေါသကြီးလွန်းသဖြင့် သူမသည် ဤကိစ္စများကို တွေးတောရင်း ညဘက်တွင် အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်ပြီး သေလောက်အောင် ဒါကို နောင်တရနေခဲ့သည်။

ကုရှန်းသည် ယခု ကြီးမားသော ဆုံးရှုံးမှုကို ခံစားခဲ့ရသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် လီယွီလန်ပေါ်  သူမ၏ဒေါသကို မဖြေဖျောက်နိုင်တော့ပေ။

ဤအခိုက်အတန့်တွင် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော စကားလုံးများကို ကြားလိုက်သောအခါ ကုရှန်း၏ မျက်နှာသည် အလွန်ဆိုးရွားသွားသည်။

"အမေ.…"

သူက ပါးစပ်ကို ဖွင့်ခါနီးတွင် စောစောက ဘေးနားမှ ထွက်သွားတဲ့ ကုကောင်းထျန်းက နောက်ဆုံးတော့ ပြောလာခဲ့သည်။

သူက စားပွဲပေါ်ရှိ ယွန်းထည်ကြွေထည်အိုးကိုယူကာ စားပွဲကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ခေါက်ပြီး လေးနက်စွာ ပြောလိုက်သည်။ "ကောင်းပြီ၊ ဆူညံမနေနဲ့"