Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-------------
Söylememişlerdi.
Anneme ne olduğunu söylememişlerdi.
Taksici abi beni anneme götürüyordu.
Stresle kafamdaki peruk ile oynamaya başladım.
"Abi anneme bir şey olmamıştır di mi?" Bir kaç saniye gözlerime baktı.
Taksici abi bakışlarını kaçırıp yutkunduğunda arabayı sürmeye devam etti.
Elimi peruktan çekip diğer elime götürdüğümde strrsle parmak uçlarımı sıkmaya başladım.
Şansıma trafik az olduğu için 5-10 dakika sonra hastanenin önünde durduk.
Gerçi şanslı mıydım bilmiyorum.
Elimi cebime götürdüğümde bıkkınlıkla adama döndüm.
"Abi sen ibanını versen ben ordan atsam cebimde param yokmuşta." Abi üstümü süzdü.
Gerçi palyaço kıyafeti ile taksiye binen birinin üstünü ben de süzerdim.
"Benden olsun sen git annenin yanına merak etmesin seni." Gülümsediğimde teşekkür edip arabadan indim.
Umarım annemin yanına gittiğimde de gülümseyebilirdim.
Babam beni bu halde görse ne yapardı acaba?
Sahi babamda içerideydi değil mi?
Buraya gelmeden önce arayan kadının tarif ettiği kata çıktım.
Elimi hafifçe yüzüme sürdüğümde parmağıma baktım.
Boya çıkmıyordu.
Katta biraz dolandığım da karşımdaki Ata ile gülümseyecekken yutkundum.
Ağlıyordu.
Neden ağlıyordu?
Anneme mi bir şey olmuştu?
Babamı ise polisler tutuyordu.
Ne oluyordu burada?
Ata kafasını kaldırdığında ilk önce dolu ve kızarık gözleri ile beni inceledi.
Ben olduğum kanısına varınca koşarak yanıma gelip bana sarıldı.
Ata benim kardeşimdi.
Daha 15 yaşındaydı ama benden bir kaç santim uzundu.
"Ata?"
Kollarını benden ayırdığında gözlerime baktı.
"Abla.. abla babam anneme." Konuşamazken kaşlarım hafifçe çatıldı.
"Bir şey mi yaptı? Kötü bir şey olmadı değil mi?" Gözlerinde durmak bilmeyen yaşlar fazlalaştı.
"Abla bana annenin cenazesini alabilirsiniz dediler." Yüksek sesle ağlamaya başladığında tekrar bana sarılıp yüzünü omzuma gömdü.
