~29~

121 10 0
                                    

Stresle dudaklarımı kemirirken arkadan küçük bir kız geldi.

"Abi getirdim poşetide." Poşeti yere bıraktığında muhtemelen abisine bakmak için kafasını kaldırdı ama benimle göz göze geldi.

Kız kardeşim var demişti kerem. Oydu sanırım.

Kereme çatık kaşlarla döndüğünde kerem sırıtmamak için bin bir türlü çaba sarf ediyordu.

"Abi?" Kerem boğazını temizleyip geri çekildi.

"Geçsenize içeri." Bende hafiften geri çekildiğimde geçmelerini bekledim.

Küçük kardeşi hariç abileri sırıtarak salona ilerlediklerinde ben neredeyse koşarak tuvalete gittim.

***

"Ya Gülce! Çıksana!" Musluğu açtım.

"Tuvaletimi yapıyorum." Oflama sesi geldi.

"Yarım saattir tuvalettesin hadi!" Omuz silktim.

"Duyamıyorum seni! Bağırır mısın biraz!" Aniden kapımın açılmasıyla irkildim.

Kerem sinirle musluğu kapattığında bana baktı.

"Ne diye yarım saattir çıkmıyorsun şuradan?" Dudaklarımı kemirmeyi bırakıp konu değiştirdim.

"Belki işiyordum?" Omuz silkti.

"Bu kadar sürede işemen bitmediyse insan olduğundan şüphelenirdim." Yüzümü buruşturdum.

"İğrençsin." Boğazını temizleyip kolumdan tuttu.

"İçeri gidiyoruz." Ofladığımda yanından ilerledim.

Odaya girdiğim an gerilmeye başlayınca mümkün olduğu kadar herkesten uzak bir koltuğa oturdum.

Oluşan sessizliğin ardından bakışlarımı ellerime çevirdim. Umarım fazla kızarmazdım.

"Abla adın ne?" Kafamı kaldırdığımda çocuğa baktım. Hafif bir gülümseme takındığımda tam cevaplayacakken gözlüklü abisi atladı.

"Türkçe bilmiyordur ki abicim. Gel sen yanıma." Ayağa kalkıp Kerem'in yanına gitmeyi tercih etti.

"İngilizce ya da Portekizce bilmiyoruz ama Kerem çevirmenliğimizi yaparsa anlaşırız diye düşünüyorum." Kısa boylu abisi konuşmuştu.

Başımı hafifçe kaldırdığımda bozuntuya vermeden gülümsedim.

"Kerem. Çevirde devam edeyim." Kerem bir bana bir abilerine bakıp güldü.

"Siz konuşun abi ben en son çeviririm." Abisi omuz silkti.

"İyi sen bilirsin." Tekrar bana döndüğünde gülümsedi.

"Bak şimdi bu Kerem'in lisede bir aşkı olmuştu." Kaşlarım hafifçe çatıldığında göz ucuyla kereme bakıp bakışlarımı hemen geri çevirdim.

Yerimde dikleştiğimde dikkatle dinledim.

"Abi hiç gerek yok boyle şeyler anlatmana-"

"Sussana ya. İlk defa birine senin mallıklarını anlatacağım. Cevirmezsen boğarım seni şurada." Anlaşma tarzlarına gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

Abisi tekrar bana döndüğünde sırıtarak anlatmaya devam etti;

"Kıza nasıl aşık ama. Kızın tipini de sevmemiş adını sevdiği için aşık olmuş." Kaşlarım hafifçe çatıldı.

"Kızın adı Aslı'ymış. Kendi ismiyle birlikte çok anlamlı olduğu için aşık olmuş." Kerem'den en beklenmedik hareketlerdi bunlar.

Kerem'in göz ucuyla bana baktığını fark ettim.

Sakinleştim |Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin