7. BÖLÜM

138 15 2
                                    


Eylül multimedia da
begenip yorum bırakmayı unutmayın sizi seviyorum:**

I always needed time on my own
-hep yalnız zamanlara ihtiyaç duydum.
I never thought I'd need you there when I cry
-ağlarken senin orda olmana ihtiyaç duyacağımı hiç düşünmedim
And the days feel like years when I'm alone
-ve günler, yıllar gibi geldiyor yalnızken
And the bed where you lie is made up on your side
-ve yatakta senin yattığın taraf düzeltildi

When you walk away
- gittiğin zaman
I count the steps that you take
-attığın adımları saydım
Do you see how much I need you right now?
-şimdi sana nasıl ihtiyaç duyduğumu görüyor musun?

When you're gone
-gittiğin zaman
The pieces of my heart are missing you
-kalbimin parçaları seni özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
The face I came to know is missing too
-görmek için geldiğim yüz de özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
All the words I need to hear to always get me through the day
-duymam gereken bütün kelimeler beni bütün gün anlıyor
And make it OK
-bunu başarıyorsun
I miss you
-seni özlüyorum

I've never felt this way before
-daha önce hiç böyle hissetmemiştim
Everything that I do
-yaptığım herşey
Reminds me of you
-bana seni hatırlatıyor
And the clothes you left
-ve bıraktığın bütün elbiseler
they lie on the floor
-yerde uzanıyorlar
And they smell just like you
-ve aynı senin gibi kokuyorlar
I love the things that you do
-yaptığın şeyleri seviyorum

When you walk away
- gittiğin zaman
I count the steps that you take
-attığın adımları saydım
Do you see how much I need you right now?
-şimdi sana nasıl ihtiyaç duyduğumu görüyor musun?

When you're gone
-gittiğin zaman
The pieces of my heart are missing you
-kalbimin parçaları seni özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
The face I came to know is missing too
-görmek için geldiğim yüz de özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
All the words I need to hear to always get me through the day
-duymam gereken bütün kelimeler beni bütün gün anlıyor
And make it OK
-ve bunu başarıyorsun
I miss you
-seni özlüyorum

We were made for each other
-biz birbirimiz için yaratıldık
Out here forever
Buranın dışında sonsuza dek
I know we were
-olduğumuzu biliyorum

All I ever wanted was for you to know
-şimdiye kadar istediğim herşey senin bilmek içindi
Everything I do I give my heart and soul
-yaptığım herşey kalbimi ve ruhumu sana veririm
I can hardly breathe I need to feel you here with me
-zor nefes alabiliyorum, seni burada benimle hissetmem gerekiyor

When you're gone
-gittiğin zaman
The pieces of my heart are missing you
-kalbimin parçaları seni özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
The face I came to know is missing too
-görmek için geldiğim yüz de özlüyor
When you're gone
-gittiğin zaman
All the words I need to hear to always get me through the day
-duymam gereken bütün kelimeler beni bütün gün anlıyor
And make it OK
-ve bunu başarıyorsun
I miss you
-seni özlüyorum...

Şarkı söylemeyi bıraktığımla arkamda beni alkışlayan teyzemi görmem bir oldu. Kimsenin yanında şarkı söylemezdim, söyleyemezdim.

"Ooo mükemmelsin bebeğim! Bu arada Eylül yarım saate burda olur. Senin bizde olduğunu duyunca çok sevindi. Hazırlan o gelince seni biyere götüreceğini söyledi. "

"Öylemi?" Diye karsilik verdim. Teyzem kafasını sallayıp odadan cikti.

Nereye gidicegimizi bilmedigim icin ne giycegimide bilmiyordum. En sonunda şortlu kot tulumumu giydim. Icimede beyaz t-shirt ,ayağıma siyah creeperslarımı geçirdim ve saclarimida sağ tarafımdan ördüm. İnce bi eyeliner cektim ve oturup eylülu bekledim.

*

Zil çaldığını duyunca merdivenlerden aşağıya kostum kapıyı Sofia açmıştı. Eylül önce teyzeme sarıldı.

Beni görünce gözlerini kocaman açıp bana dogru hızlıca yaklaştı. Öyle bi sarıldık ki onu en son 16 yasimda görmüştüm. Suan 18 yaşındayım ama hic degismemisti. Hala siyah takıntısı olan biriydi. Eylül'ün sesini duydugumda dusuncelerimi bıraktım.

"Nasıl özlemişim senii. Sana anlatacağım o kadar cok sey varki."

"Bende cok özlemişim. Anlaticaklarini cok merak ediyorum."

"Dünya'cım çok guzel olmuşsun ama seni götüreceğim yerde boyle biraz garip durursun hadi gel sana yeni kıyafetler secelim ve hemen çıkalım. "

"Seyy.. peki."

Yukari çıktık kendi cantasindan siyah bi atlet çıkardı ve bana giymem icin uzattı. Üzerine yarım kot bi ceket altinada siyah şort uzattı. Giydiğimde kendimi Eylül olmusum gibi hissettim.

Ayakkabıların kalsın dedi ve saçımın örgüsündeki tokayı çıkardı saçlarımı elleriyle karıştırdı ve kabarık durmasini sağladı. Dudağimada kirmizi bi ruj verdi.

Aynaya baktigimda bu ben değildim. Bu kesinlikle ben degildim. Ben olamazdım.

PEKİ YA SONRA?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin