((1. Bölüm))

118 9 1
                                    

1.bölüm
" İlk Cinayet."

İnsan bazen sadece bir silahtan çıkan kurşunla ölmezdi. Ya da boğazına saplanan hançerle. İnsan bazen yaşayarak ta ölürdü. Annemle babam öldüğünden beri yaşayan bir ölü gibiydim. Nefes alıyordum ama kalbim toparağın altındaydı.

Yaşayan bir ölüydüm ama yine de bir şekilde ayakta duruyordum. Çünkü önüme bakmam, ve annemle babama verdiğim sözü tutmak zorundaydım. Yaptımda. Savcı oldum. Şimdi ise dün işlenen bir cinayet üzerine şu anda buradaydık. Cinayetin işlendiği yerde. Ve ne yazık ki katile dair hiçbir iz bulamıyorduk.

“ cinayeti kim işlemiş? Delil var mı?” diye sordum yanımdaki olay yeri inceleme polisine. Bana bakıp "hayır savcı hanım,” dedi. “cinayeti nasıl işlediğse ardında hiç kanıt bırakmamış.” başımı salladım.

“peki maktül nasıl öldürülmüş?”diye bir başka soru sordum. “boğazından kesilerek.” dedi. Ona bakmadan cesedin yanına gittim.Mutlaka bir işaret bırakması lazımdı. Cesedin yanına çöküp incelediğimde basit bir öldürme olmadığı  belliydi. Yüzü tanınmayacak haldeydi. Önce darp etmiş, sonra boğazından kesmiş olmalıydı.

Cebine baktım. Elime gelen kağıt parçasıyla durduğumda cebinden çıkarıp kağıdı aldım. Küçük bir parçaydı. İçindeki yazının önceden yazıldığı belliydi.

“karanlığın hükümeti kötülerdir. Ölmeden önce göreceğiniz tek şey sizi içine çeken karanlık gözler olur.”

M.

Bu ne şimdi. M kim. Ve burada ne anlatılmak istenmiş. Hiçbir şey anlamazken kağıtı cebime koyup yerimden kalktım ve sarı şeritlerin altından geçip arabama ilerledim. Yanıma Boran geldi. “birşey buldunuz mu?” diye sordu. Başımı iki yana salladım. “bulamadık. Lanet olası herif ardında hiçbir iz bırakmamış.” derin bir nefes aldım. “sadece,” diyerek cebimden notu çıkarıp ona uzattım. “bunu buldum.” notu elimden alıp çatık kaşlarla okudu. “karanlığın hükümeti kötülerdir. Ölmeden önce göreceğiniz tek şey sizi içine çeken karanlık gözler olur.” anlamamış gibi kağıdı bana tekrar uzattığında alıp cebime koydum. “hiç bı bok anlamadım.” dedi. Omuz silktim.

“neyse ben gidiyorum görüşürüz.” arabama ilerlediğimde arkamdan “görüşürüz.” diyen sesini duydum. Çok karışıktı. Ama çözecektim. Ben Feride korhandım. Her daim başarırdım.

Arabama binip eve sürdüm. Yol boyunca notu hep düşündüm ama ne anlatmak istediğini anlamadım. Lanet herif çok zekiydi. Yakalanamayacak kadar çok hemde. Maktül otopsiye gönderilecekti. Bende biraz çalışmak istiyordum.

Eve geldiğimde eşyalarımı bırakıp bilgisayarın başına kuruldum. Google'ye girip arama motoruna dün yapılan cinayeti yazdım. Şu anda bütün Türkiyenin bülteni buydu. Karşıma çıkan haber sitelerinden birine girdiğimde karşıma maktülün bir fotoğrafı çıktı. Öldürüldüğü günün sabahı çekilmişti galiba. Haberi okudum.

“dün gece yarısında işlenen cinayet tüm türkiyeyi sarstı. Maktülün darp edilerek öldürüldüğü cinayet kimin tarafından işlendiği daha açıklanamadı. Katile dair bir kanıta ise daha rastlanamadı.”

Kafam iyice karışmıştı. Hep aynı haberler vardı. Ama ne yapıp edip katili bulacaktım. Bu notuda çözecektim. Çünkü unutmayın ki kusursuz cinayet yoktur! Mutlaka bir şekilde yakalanacaktı.

Yakalıyacaktım.
....

Oy vermeden geçmeyin lütfen.

𝐌𝐀𝐒𝐊𝐄| 𝒎𝒂𝒓𝒔𝒆𝒍𝒏𝒐𝒚𝒂✔︎Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin