វគ្គខ្លី:អង្គរក្សបណ្តូលចិត្ត💦

1.8K 50 12
                                    

"ផ្លាបៗ...." សម្លេងវៃអណ្តាតលន់ឮខ្លាំងៗនៅផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាងតូច ជុងហ្គុកចាប់ញែកជើងទាំងពីររបស់ថេយ៍ឲ្យឆ្លៀតឆ្ងាយពីគ្នាហើយនាយក៏ចាំផ្តើមប្រតិបត្តិការ។

"អ្អាស៎ៗ....ជុង...ជុងហ្គុក...ងើបៗ...ងើបចេញសិន...អ្អាស៎"ដោយសារតែភាពស្រើបស្រាលខ្លាំងពេកធ្វើឲ្យខេយ៍មិនអាចទប់អារម្មណ៍រំជើបរំជួលរបស់ខ្លួនបានគេក៏បានផ្តើមមានអារម្មណ៍ថាចេញបញ្ចេញអ្វីម្យ៉ាងចេញពីច្រកស្នេហ៍របស់ខ្លួន។ រាងតូចក៏ចាប់ក្បាលរបស់ជុងហ្គុកដែលកំពុងតែអោនងើបៗនៅចន្លោះភ្លៅរបស់ខ្លួននោះឲ្យងើបឡើងតែជុងហ្គុកហាក់មិនស្តាប់នាងសោះបានមួយសន្ទុះទើបគេព្រមងើបចេញ។

" អ្អឹម...មានអ្វីមែនទេអ្នកនាងតូច...?"

" ខ្ញុំចង់បញ្ចេញហើយ....អ្អាស៎"

" បញ្ចេញវាមក ចាំបងសម្អាតឲ្យ...."និយាយទាំងយកដៃរបស់នាយអង្អែលទៅលើថេថេតូចតិចៗបែបចង់បង្វក់រាងតូច។

" អ្អាស៎..."ថេយ៍ក៏បញ្ចេញមកហើយជុងហ្គុកក៏អោនមុខហាមាត់ទៅទទួលទឹកស្នេហ៍របស់ថេយ៍។

" ផ្អែមណាស់ ..."

"ជុងហ្គុកប្រឡាកមុខរបស់លោកអស់ទៅហើយ"

"បើចឹងអូនយកអណ្តាតរបស់អូនមកលិឌសម្អាតមុខបងឲ្យស្អាតវិញទៅ...."

"ទេយើងខ្ពើម..."

" ទឹកខ្លួនឯងសោះខ្ពើមធ្វើអ្វី? បន្តិចទៀតក៏សាករបស់បងម្តងហើយ..."

" អ្អាស៎អត់ទេជុង....អ្អឹម!" ភ្លាមៗជុងហ្គុកក៏ចាប់ច្របាច់មាត់របស់ថេយ៍ហើយក៏ស៊ុតកូនប្រ្សរបស់នាយចូលទៅដោយមិនទាន់បានទទួលការអនុញ្ញាតពីម្ចាស់របស់វានោះឡើយ។

" ខឹះៗ..."

.....ចួបគ្នាថ្ងៃស្អែក😩😂

.មីនៗចង់សួរថា...យកអត់? អ្នកអានទាំងមូល😭😭

Short novel 🔥Where stories live. Discover now