bitti mi hikayemiz | barış alper yılmaz

4.Bölüm

keyifli okumalar ✨

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın|

°°°

Ilgının anlatımıyla;

Arkamdan sesleniyordu. Hala hangi yüzle karşıma çıkıp konuşacaktı, aklım almıyordu. Asla arkama dönmeden yürüyordum. Otelden içeri girdiğimde, "Beni bağırtmasana, rezil oluyoruz! Bekle!" diye arkamdan söyleniyordu.

"Sen zaten rezilsin. Daha ne kadar rezil olabilirsin," diye söylendim. Burnumdan soluyordum.

Bar tarafına geçtiğimde, bar taburelerinden birine oturup kendime bir kokteyl söyledim. Gelip yanıma oturdu, gerçekten yüzsüz...

"Bana bak," dedi sertçe kolumdan tutarak. Bana dokunduğu anda sinirle kolumu çektim.

"Sakın bir daha bana dokunma, gerizekalı!"

"Kalk, daha sakin bir yere geçelim, konuşacağız," dedi. Gerçekten benim aklımla oynuyordu.

"Barış, defol git başımdan! Sinirim tepeme çıkıyor, yüzsüz müsün sen ya?" dediğimde,

Hala inatla, "Ilgın, hadi," diyordu.

Avazım çıktığı kadar bağırmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Barış, seni rezil etmemek için uğraşıyorum hala. Bak, yürü siktiğim sevgilinin yanına git, yoksa birazdan öyle bir bağıracağım ki herkes bize bakacak," dedim.

Bu çocuğun psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum. Hala inatla gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Elime aldığım kokteylimle oturduğum yerden kalkıp yürümeye başladım. Peşimden geldiğini görünce daha fazla dayanamayıp yüzümü ona döndüm.

"Lan, ne var, ne?!" bağırıyordum. "Defol git demedin mi? Sarhoşken yaşadıklarımıza anlam yükleme demedin mi? Az önce başka bir kadını öpmedin mi? Ne istiyorsun benden?"

Parmağını dudaklarıma götürüp, "Bağırma," dedi etrafına bakarken.

"Bak bak, etrafına, birileri görmesin aman, karizman çizilmesin, halkın gözündeki Barış zarar görmesin," dedim.

Kolumdan sertçe tutup çekiştirerek kimsenin olmadığı bir yere doğru sürüklüyordu beni. Sinirle elimdeki bardağı fırlattım.

"Sakin olsana," dedi. Bana dalga geçiyor olmalı...

"Barış, senin ağzına sıçarım bak. Oyun mu oynuyoruz ne bu amk?" dediğimde, sadece ikimizin olduğu çevrenin sakin olduğu bir yere gelmiştik.

Tuttuğu kolumdan çekip beni bedeni ve demir çitlerin arasında bıraktı. Gözlerini gözlerime sabitleyip bakıyordu. Bedeniyle uyguladığı baskıyla bedenimi eziyordu adeta.

"Bıraksana beni!" dedim itmeye çalışarak ama bana mısın demiyordu, hayvan.

"Ne var aranızda?" dediğinde çırpınmayı bırakıp ona baktım.