affedebilir misin?

orega? orewa mr. Prince

iki saat sonra
sanjis pov

- sanırım artık yürüyemeyeceğim

zoro kıkırdadığında sinirle ona baktım normalde evet sert olurdu ve belim kopardı ama bu seferkinin sertlikle alakası yoktu sanki içimi parçalamışcasına ağrı çekiyordum ve ayaklarım tutmuyordu sigara içmek istesem de kolumu kaldıracak halim yoktu yan yana yere uzanmıştık biri gelirse büyük ihtimalle rezil olacaktık gerçi sesimi duymamalarına imkan yoktu

- hak ettin
- seninle evlenmekten vazgeçtim

gözleri irileştiğinde hızla yerinden doğruldu ağzından bir inilti kaçtı yinede umursamadan korkuyla bana baktı

- neden
- bir de soruyor musun eğer ayağa kalkabilirsem reiju geldiği anda tayfayı terk edeceğim

ciddimiyim diye yüzüme baktı hiçbir mimik göstermediğimde endişeyle yüzümü avuçlarına aldı kendisine çevirdi bense hala ona bakmıyor tavana bakıyordum boş gözlerle

- sanji bu nerden çıktı fikrini değiştirmene sebep olan çok sert olmammıydı

bu bardağı taşıran son cümleydi yüzüne baktığımda gerçekten korktuğunu gördüm bi anda gülmeye başlayınca sorgulayan gözlerle bana bakıyordu

- aptal

derin bir nefes verip beni de oturma pozisyonuna getirdi ve sarıldı enerjim yettiği kadar bende kollarımı doladım yüzümü boyun girintisine sokup derin bir nefes aldım

- korktum
- canımı çok yaktın oh olsun

kafasını biraz geriye çekti ve yüzüme baktı

- zevkten ağlıyordun
- acıdandı o

kafamı diğer tarafa çevirdiğimde geri kendisine çevirdi

- utandın bakıyorum
- sus belim çok ağırıyor
- o kadar mı ya

ensesindeki saçlarla oynarken kafamı yana yatırdım

- ayağımı hissetmiyorum desem

boynumdan öpüp derin nefes aldı

- üzgünüm
- hiçde üzgün gibi görünmüyorsun
- kıskançlık
- düğün öncesi kıskançlık gerçekten yorucu düğüne kadar yanına yaklaşmıyacağım

kıkırdayıp ayağa kalktı bense yerde onu izledim

- aşırı zevkli olduğunu itiraf edebilirim ayrıca enerjim dolmuş gibi hissediyorum
- sen birde onu bana sor

beni de ayağa kaldırdı ve giyindirdi

- senin yüzünden kendimi bebek gibi hissediyorum
- sen zaten bebeksin benim bebeğim

yorgunca gülümseyip göğüsüne biraz daha yaslandım zoronun belimdeki elleri olmasa büyük ihtimalle yerde 1.80 uzanıyo olurdum bacaklarıma çok güvenen ben şu anda ayakta duracak gücü kendimde bulamıyordum kendimi yorgunlukla koltuğa attım birkaç dakika sonra da uyuyakalmıştım

zoros pov
kuş yuvasından çıkıp güverteye indim hepsi bana dönünce gülümsedim kidd elini omzuma koyduğunda göz göze geldik

- öldü mü

hepsi gülmeye başlayınca bizi duyduklarını anladım zaten duymasalardı sağır olduklarını falan düşünürdüm

- İia yaşıyor
- sanji nerde chopper kontrol etse iyi olur
- şu an uyuyor
- ya da bayıldı

yeniden güldüklerinde bende güldüm

- bu şakaları onun yanında yapmayın

6 saat sonra