affedebilir misin?

luffy birazdan chopperi yiyecek

zoros pov
11.19

uyandığımda tektim yatakta yuvarlanıp suya uzandım sabah değişik bir rüya görmüş sarışın bir erkekle yatmıştım suyu içip üstümü giyindim artık gemiye dönmem gerekiyordu zaten sürekli kaybolduğum için erkenden yola koyulmakta fayda vardı tam odadan ayrılacak iken yattığım tarafın komodinin üstündeki fotoğraf durmamı sağladı elime aldığımda rüyamda gördüğüm sarışın ile eğlenirken çekilmiş olduğunu fark ettim sanırım sabahki yaşadığım olay rüya değildi fotoğrafı cebime atıp otelden ayrıldım..

11.37

gemiyi gördüğümde şükürler ettim franky ve robin karşılıklı oturmuş hararetli bir tartışma içinde gibiydiler yanlarındaki chopper ise arada bir konuya katılıyor sonrasında endişeyle dinlemeye devam ediyordu gemiye tırmandığımda nami ve brook yanıma uçtu

- hey zoro adayla ilgili birşey hatırlıyor musun
- hayır sadece sen luffy ile robinde franky ile inerken bende peşinize takılmıştım
- sanırım zoro-san da hiçbirşey hatırlamıyor
- ne hatırlamam gerekiyordu ki
- peki sanji nerde

anlamsızca onlara baktım o isimde birini tanıyormuyum diye zihnimi zorladım bu sırada ikisi birbirine umutsuzca bakmaya başlamıştı bile

- aşçımız baratieden gelmişti hani
- dalga mı geçiyorsunuz öyle biri olsaydı yardımcı kaptan olarak hatırlardım ayrıca aşçı demişken ben acıktım nami yemekleri kimin yaptığını hatırlamıyorum ama birkaç onigiri yapsan çok iyi olur

arkamı döndüğümde naminin hem şaşkın hemde üzgün gelen sesi ile duraksadım

- zoro sevgilini mi unuttun neredeyse iki aydır çıkıyorsunuz

namiyle göz göze geldiğimde inanmıyormuş gibi baktım

-benim tek hedefim en güçlü kılıç ustası olmak ve bu hedefimin önüne aşk gibi saçma bir hissi koyamam

kuş yuvasına girip kapıyı kapattım beynim benimle oyun oynuyormuş gibiydi aşırı ağırıyordu oysaki dün hiç içmediğime emindim içsem bile sarhoş olmazdım heleki tüm günümü unutacak kadar eksik birşeyler vardı fotoğrafı çıkartıp yeniden baktığımda hatırlamak için gözlerimi kapattım fakat hiçbirşey hatırlayamadığım için geri kimonomun içine koyarak antreman yapmaya başladım on bes dakikaya yakın bir sürede karnımın gerçekten acıktığını anladığımda ağırlıkları bırakıp aşşağı güverteye indim namiyi gördüğümde ona doğru ilerledim

- hey nami senden yemek istemiştim
- ben aşçı değilim
- bizim aşçımız yok
- aptal

tam o sırada mutfağın kapısı açıldı ve içeriden sabahki sarışın çıktı gülüyor ve değişik hareketler yapıyordu göz göze geldiğimizde donakaldı elindeki tepsi düşecek gibi olunca robin hızlıca tepsiyi aldı ve aramızdan çekildi ikimiz de göz temasını çekmezken jinbei birşeyleri açıklıyor ama ikimizin de umrunda olmuyordu bi anda elimden tutup mutfağa çekti ve kapıyı çarparak kapattı

sanjis pov

ellerim titrerken bunun korkudan mı yoksa heyecandan mı olduğunu bilmiyordum nami-san ve robin-chan ile konuştuktan sonra bu moronun sevgilim olduğunu ve onu unuttuğumu kabullenmiştim ama bi anda karşımda görünce elim ayağım karıştı

- bak birşeyler yaşadık hatta sevgiliymişiz fakat ben hatırlamıyorum ve-
- merak etme yaşadığımız elleriyle tırnak hareketi yaptı özel geceyi kimseye anlatmam seni nasıl güvendirebilirim bilmiyoru-
- hayır hayır güveniyorum

ellerimi yüzüme koydum kızardığımı hissediyordum

- ben sadece
- utanıyorsun
- utanıyorum
- belin ağırıyor mu
- çaldığın kremi sürdüm ya biraz daha iyi