affedebilir misin?

kendini benim gözümden görmüyorsun

zoros pov

mutfağın tam kapısına gelince durdum içerden konuşma seslerini geliyordu kapıya biraz daha yaklaşınca nami ve sanjinin konuştuğunu duydum içeri girmek istesem de naminin planları olduğunun farkındaydım kapıdan girmeden dinlemeye başladım sesleri boğuk geliyordu buna da sükür diyerek kapıya biraz daha bastırdım kendimi

- nami-san lütfen artık beni köşeye sıkıştırmaya çalışma aramızda öyle birşey yok
- o zaman neden zoroyla ilişkinin bittiğini ilk ona söyledin yada o ayrılmanıza bu kadar tepki verdi
- bilmiyorum
- neden seni tayfasında istedi bu kadar luffynin üstüne geldi
- bilmiyorum
- neden se-
- NAMİ-SAN. BİLMİYORUM BELKİ DE ARKADAŞ OLDUĞUMUZ İÇİNDİR

içeriden ses gelmeyince kapıya sanki mümkünmüş gibi daha da yapıştım adım seslerinden başka çıt yoktu

- nami-san özür dilerim sadece sinirlerim çok bozuk bir haftadır zoroyla ayrıyız aynı tayfa içinde birbirimizi görmezden geliyoruz yetmiyormuş gibi benim elimde olmayan bir şeyi sürekli yüzüme vuruyorsunuz önce zoro sonra robin-chan şimdi de sen. sadece bilmiyorum lütfen beni anla olur mu bu hisleri sadece zoroya hissetmişken karşıma başka birilerini çıkarmanız kafamı karıştırıyor law yada başka biri önemli değil sadece zoroyu seviyorum lütfen daha fazla altını eşelemeye çalışmayın robin-chanın da niyetinin farkındayım biraz.. biraz beni rahat bırakın ki kafamı toplayayım
- sanji-kun

yeniden adım sesleri duyunca hemen kapıdan uzaklaştım ama kaçamadan kapı açılmış içinden sanji çıkmıştı göz göze gelince yüzü değişik bir hal aldı onları dinlediğimi anlamasın diye aklıma gelen en mantıklı bahaneyi söyledim

- marimo
- bardağı bırakmaya geldim
- iyide sen hiç getirmezsin ki
- ayrıca acıktım da haber vermek istedim
- luffy hiçbir şey bırakmadı ama beklersen onigiri yapabilirim
- olur

sigarasını çıkartıp korkuluklara yasladı ben onu arkadan izlerken o kafasını ellerinin arasına alıp saçlarını çekti mutfağa girip namiye baktım üzgün görünüyordu beni görünce yavaşça tebessüm etti acının tebessümüydü

- fazla mı zorladım yada aranıza çok mu girdim
- bırakın bunu aramızda halledelim

nami yavaşça ayaklanıp luffynin yanına gitti mutfak masasına oturup sanjiyi bekledim on dakika içinde mutfağa girince  hemen tezgaha geçti yüz yüze konuşmak istiyorum fakat olabilen en mantıklı şeklimiz buydu

- artık konuşma vaktimiz gelmedimi kıvırcık kaş

sanjiden cevap gelmeyince kalkıp yanına yürüdüm yüzüme bakmıyordu gergindi omuzları sertti

- hey
- zoro

bi anda bana dönünce sert bakışlarıyla karşılaştım

- evet
- law ve benim hakkımda ne düşünüyorsun
- hiçbirşey
- ama beni tayfasına istediği zaman şüphelenmiştin değil mi
- İia sana güveniyorum bana yalan soylemezsin

gözleri adım adım büyüdü yeniden önüne döndüğünde dudakları titriyordu yüzünü tutup kendime çevirdiğimde titrek gözleriyle karşılaştım

- artık konuşalım

elini tutup geminin kıç tarafına doğru ilerlerlerken franky ve robin ile göz göze geldim mesajı aldıklarına dair bir baş hareketi yaptıklarında tebessüm ederek yürümeye devam ettim korkulukların yanına geldiğimizde ne ben elimi çektim ne de o. konuşmayı başlatmaya yanaşmıyordu bense nasıl başlayacağımı bilmiyordum

- sanji sana tek bir şey sorucam verdiğin cevaba göre artık peşinde koşmayacağım

bir cevap gelmediğinde iç çektim