sabah saatleri 05.18
sanjis povuyandığımda daha kargaların bile bokumu yemediğini biliyordum sadece fazla enerjiktim gözümü açtığım anda gördüğüm yüz gülümsememe neden oldu birkaç ay öncesine kadar içten içe hoşlandığım ama asla belli etmediğim adamla evlenmiştim rüya gibi gelse de olmadığı için mutluydum zoronun kollarından çıkıp ( ki bu çok zor oldu çünkü ahtopot gibi yapışmıştı) güverteye çıktım gemilerin hala durduğunu görmek beni mutlu etti gözlem kulesindeki jinbeiye birkaç saat dinlenmesini söyledim teşekkür edip ayrılınca bende mutfağa giriştim ne de olsa her aşçıda bu kadar korsana denizciye, krallara ve varislere yemek yapma şansı olmuyordu sofrayı tek başıma kurmak zor olacak olsa da göz ardı ettim kollarımı sıvayıp yemek yapmaya başladım
08.01
hepsinin gemisine girip uyandırmam çok saçma olurdu son tabağı da koyup elime düdüğü aldım derin bir nefes çekip düdüğü dudaklarımın arasına koydum nefesimi sonuna kadar verip ağızımdan çıkardım yavaş yavaş kapıları açıldığında gülümsedim zaten birkaçı uyanmıştı erkeklerin odasından luffy et diye bağırarak sofraya atıldığında kafasına tekme atıp durdurdum daha sakin bir şekilde sofraya oturduğunda eğer herkes oturmadan başlarsa zeffle birlikte baratieye dönmekle tehtid ettim ki bu aptal kaptanımı durdurmaya yetmişti herkes oturduğunda bende zoro ve zeffin arasına oturmuştum
- ittadakimasu ( afiyet olsun)
kıtlıktan çıkmış gibi yiyenlere göz devirdim bir yandan sakince yemek yiyor bir yandan da zeffle konuşuyordum neredeyse üç yıldır ayrıydık baratie hala aynıymış bunu öğreniğim iyi olmuştu
- maceranız bitince nereye gideceksiniz
- şu anda tek umursadığım maceramızkafamı patpatladı ve gülümseyerek yemek yemeye devam etti bende yeniden lokma aldığımda masaya göz gezdirdim hepsi farklı âlemlerdeydi
- iki yıl boyunca yediğim yemeklerden daha güzel
ivankov baş parmağını kaldırıp bana uzattı
- kendini geliştiriyorsun sanji
- coby unutturma giderken bu çocuğu da gemiye atalım
- g-garp-san
- oi denizci olacağına devrimci olsun sanji bizimle gelebilirsinkoala kafasını sallarken gözlerinde yıldızlar vardı mihawk küçük bir öksürük ile ilgiyi üzerine çekti
- kocası buradayken başka tayfaya gideceğini düşünmüyorum
yanındaki perona lokmasını hızlıca bitirip konuştu
- bu yüzden zoroyla birlikte bizimle gelin
luffynin yanındaki hancock bağırınca sesli bir nefes verdim bu kavgalar artık canımı sıkıyordu ama zoro eğleyormuş gibi arkasına yaslanmış teker teker hepsini alaycıl gülümsemesiyle izliyordu
- kaptanını bırakıp geleceğini düşünmeniz ne kadar komik
hemen luffye döndü ve kızarık yanaklarıyla konuştu
- luffyle birlikte kadınlar adasına gelebilirsiniz
bize döndüğünde ciddi ifadesi yerine gelmişti
- luffy olmadan adımınızı atamazsınız
yonji alayla konuşmaya başladığında gözlerimi devirdim
- abimin bu kadar ilgi görmesi ne kadar komik
tabi zeff tarafından kafasına yumruk yediğinde susmuştu tayfa sakince yemeğine devam ediyordu luffy bile artık takmıyordu law konuşunca yüzümü ona çevirdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
affedebilir misin?
Ficción Generalsanji germa66'dan kurtulduktan sonra geri tayfaya dönüyor fakat zoro tayfaya ihanet edip luffy'i tekmeledigi icin onu kabullenemiyor peki ya sanji ona sarf ettiği sözlerden sonra intahar etmeye kalkışırsa