affedebilir misin?

asla pişman olmayacağım (smut)

önceliklr hep sonda acıklama yaoardım ama bu sefer ilk basta yaomak istedim BEN UAZARKEN COK UTANDIM O YUZDEN YARGILAMAYON TAMAM MI YARISINDAN COĞUGU ARKADASIM YAZDO (busr askım saol) İYİ OKUMALAR

zoros pov

otel odasına geçtiğimizde kendimi koltuğa attım sanji hala biraz çekingen davranıyordu rahatsız hissetmiştim pişman olup olmadığını bilmiyordum oda küçüktü iki tane tekli koltuk ve bir çift kişilik yatak vardı küçük bir komidin ve tek gözlü gardrop ile paramızın yeteceği tek yerin burası olduğu için tanrıya sükür ettim sanji yatakta oturuyordu bedeni bana dönüktü bana bakıyor ağzını açıp yeniden kapatıyordu belkide sarhoş olduğu için böyle konuştuğunu söyliyecekti aslında beni bir arkadaştan fazlası olarak görmediğini de söyleyebilirdi

- evet cook seni dinliyorum
- ah evet şey

etrafına baktı sanki söylememek için bahane arıyormuş gibiydi

- tek bir yatak var yani yan yana mı uyuyacağız
- iki gündür beraber uyuyoruz cook
- evet haklısın ama bu biraz farklı
- tamam rahatsız olucaksan ben gemiye dönerim

ayaklandığım gibi oda ayaklandı elleriyle oynuyordu

- öyle demek istemedim rahatsız olmam kalabilirsin ben sadece nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum

arkamı döndüm büyük ihtimalle yavaş yavaş alkolün etkisine giriyordu ona doğru yürüdüm aramızda santimler vardı

- nasıl davranmak istersen öyle davran kıvırcık kaş sana ayak uyduracağım
- bu kontrol sende demek mi
- aynen öyle ipler senin elinde aklında ne varsa yapabilirsin

gözleri dudaklarıma indi hala tereddütlüydü fakat gözlerinde büyük bir tutku vardı

- ya pişman olursan
- neden deneyerek görmüyoruz

(ALLAHIM BAŞLIYO BİSMİLLAH)

yeniden gozlerime baktı bu saliselik bakışla benden de emin olduktan sonra yavaşça dudaklarıma kapandı yavaştı yumuşaktı evet birkaç kez kadınlarla beraber olmuştum ama hiçbiri böyle hissettirememişti ayrıldığımızda yeniden gözlerime baktı yanakları kızarıktı bakışları masumdu bu sefer dudaklarımızı birleştiren ben oldum fakat önceki gibi yumuşak değildi daha sert daha tutkuluydu dudaklarını aralayıp dilimi onun ağızına gönderdim oda dilini benimkiyle buluşturunca kısa bir inleme çıktı ağızından yavaşça yatağa yatırdım gittikçe sertleşen öpüşlerimiz odanın içinde yankılanıyordu dudaklarımızı ayırıp boynunu emmeye başladım gömleğinin yakalarını açarken bana seslendi

-marimo
- evet
- gerçekten pişman olmayacaksın değil mi
- hayır.. kesinlikle olmayacağım

cevabımı duyunca sırıttı ve beni kendine çekti dudaklarımız yeniden buluşunca bu sefer sanji de korkularını kenara bırakıp tutkuyla karşılık veriyor bir yandan da kimonomun kuşağını çözmeye çalışıyordu ellerinin titrediğini görünce kahkaha attım

- bu kadar heyecanlanmamalısın cook kalbine zarar
- kes sesini seni pis yosun

o benim kimonomu çıkarırken bende onun gömleğinin düğmelerini açıyordum tamamen çıkarınca ikimizin de sadece pantolonu kalmıştı boynunu emmeye başlayınca kendini yatağa bastırdı

- marimo
..
- marimo
hm

bi anda üstüme çıkınca ufak bir şok yaşadım üstümdeyken bana iddialı bakışlar atıyordu

- iplerin benim elimde olduğunu söylemiştin

boynumdan başlayarak göğüsüme doğru emerek yol çizdi pantolonumun hizzasına gelince gözlerime baktı hala ufacık bir pişmanlık ifadesi bekliyordu göremeyince ellerini pantolonumun düğmesine attı fermuarı actı ve yavaş yavaş çıkardı