Under The Moon|| Draco Malfoy

9. Bölüm

İyi okumalar>>

Şarkı: Sufjan Stevens / Fourth Of July

-

1 Hafta Sonra

Sadece yardıma ihtiyacım olduğunu düşünüyorum. Öyle kirlendim ki şuanda babam yüzünden  neşter tutup, kan bulaşmış ellerim, resmen kalbime, artık tükenmiş vicdanıma acı çektiriyor. Annem kurumuş güllerin arasında beni yaşayan tek gül olarak yetiştirmişti, bana su vermiş, güneşim olmuştu. Ancak annemde hayatımdan yavaşça çıkıp, benim için şeffaflaşınca, değil kuru yapraklı bir gül, yapraklarım kökünden kopartılmıştı... Bende artık hayatıma giren, benim benliğimi kirleten, ellerime kan bulaştıran herkesi öldürmeye kendime yemin etmiştim.

Ben Laura riddle.

On beş yaşındayım, bok gibi bir hayat yaşadım. Yaşıyorum da.

Ve şuan elimdeki neşterle, hayatımdaki yirmi üçüncü kişiyi öldürüyorum.

Histerik kahkahalarım, Pansy, Luke ve Zabini'nin bana korkan bakışları eşliğinde.

Malfoy'unsa beni durdurma çabalarıyla...

-

''Miss Riddle, lütfen bana Kurtboğan iksiri denir söyler misiniz?''

Yutkundum. Nereden bileyim ben?

''Profesör, bence bu soruyu başkasına sormalısınız.'' dedim çatık kaşlarımla, ciddi bir şekilde.

''Ama size sordum.''

''Bende başka birine sormalısınız dedim?''

''Bende size sordum diyorum.''

''Başkasına sorun diyorum?''

''Bir hafta boyunca bütün kütüphaneyi asasız bir şekilde sizin toplamanızı istiyorum Miss Riddle.''

Ağzım bir karış açık bir şekilde profesöre bakarken sınıftakiler kıkırdıyordu.

''Ughh.'' Gözlerimi devirdim.

-

''Lanet olsun! Kolum koptu resmen! Ve henüz yarısını bile bitiremedim!''

''Sakin ol güzelim, işine bak sen. Biz de buradayız nasıl olsa.'' dedi Luke.

''Siz neden buradasınız ki zaten?!''

''Çünkü sende buradasın ve sana yardım etmeliyiz.'' dedi Pansy.

''Gözlerim yaşardı, ne kadar iyi arkadaşlarsınız. Of ya benim spor saatimde geçecek!''

''Sinirini bizden çıkarma artık Riddle.'' dedi Malfoy elindeki kitabı rafa koyarken.

Derin bir nefes aldım. Ben onlara çok mu kötü davranıyorum? Hiçte bile.

Elimdeki kitabı benden iki kat rafa koymaya çalışırken sağ koluma geçen günkü gibi kramp girdi. Ancak bu normal değildi, kolum fazlasıyla acıyordu. Acıyla bağırarak sağ kolumu tuttuğumda kitapta yere düşmüştü.

''Lanet olsun!'' Kolumu sertçe kavramıştım ve acısının geçmesi için son gücümle sıkıyordum. Geçmeyeceğini biliyordum ama sıkıyordum işte.

''Riddle?'' dedi Malfoy bana doğru iki adım atarken.

Gözlerimde aşırı derecede yanıyordu. Kolumdaki ve gözlerimdeki yanma yavaş yavaş bütün derime yayılmaya başlayınca dizlerimin üzerine yığıldım.