WOUND-Katsuki Bakugou

Troublemaker-Chapter-5

Elime aldığım makasla karşımdaki aynaya bakmaya devam ediyordum.
Sonunda hafta sonuydu.Herkes mutluydu.

Bense ne olduğumu bile bilmiyordum.

Mutsuz olmak için hiçbir sebep yokken neden mutsuz olur insan?Neden istemediği halde kendisine acı çektirir?

Bilmiyorum ama hastaneden çıktığımdan beri asıl beni bulamıyorum içimde.

Makası saçıma götürdüm.Kesecektim ama daha da kötü olmasını istemiyordum.Uflayarak makası lavabonun üzerine bıraktım ve odadan çıktım.Kızlardan yardım isteyebilirdim.

Seslerin geldiği salona indim.Kahvaltı yapmamıştım bu sabah.Yavaş adımlarla yanlarına giderken koltuklara dizilmiş sınıf arkadaşlarıma baktım.Mina'nın omzuna dokundum.

"Mina."

Dönüp bana baktığında gülümsedi.

"Bir şeye mi ihtiyacın var Rei-chan?"

Biz konuşurken Kirishima,Denki ve Bakugou'nun bize baktığını hissedebiliyordun.

Ochako ve Jirou da bana döndüler.

"Şey...Aslında evet."

_______________________

Kızlar aralarında konuşurlarken onlara baktım.Sonunda odasından çıkmıştı.Digerlerine bir şeyler fısıldadığında kızlar izin isteyerek onun peşinden gittiler.

"Bir sorun mu var Kacchan?"

Her zamanki meraklı haliyle bana bakan çocuğa döndüm.

"Hayır yok seni aptal."

"Pekala."

Biraz daha oturduktan sonra ayaklandım.

"Hey.Nereye gidiyorsun Bakugou?"

"Odama çıkıyorum."

Ellerim ceplerimde merdivenlere yöneldim.Odamın kapısının önüne geldiğimde durdum.Tadashi'nin odasından sesler geliyordu. Gürültücüler.

Odama girip kapıyı kapattığımda az da olsa onları hala duyabiliyordum.

"Biraz daha sessiz olun lütfen.Bakugou-san'ın odasına çok ses gidiyor."

"Onun odasında olduğunu nerden biliyorsun ki Rei-chan?"

"Biliyorum işte."

Bunları duyduğumda kaşlarımı kaldırdım.Tadashi'nin olağanüstü bir işitme duyusu ve hisleri vardı.Bunu bu bir senede öğrenmiştim.Bazen sessiz olmama rağmen odama geldiğimi anlayıp kapıyı çalar ve kaçardı.

Daha fazla dinlemeye devam etmeden kulaklığımı taktım ve yatağa uzandım.

"Aptal kız.Kahvaltı bile yapmadı."

_________________

"İşteeeee bitti!"

Mina ve Ochako ellerini çektiklerinde aynada kendime baktım.Evet artık tamamen kısaydı saçlarım.Doğruyu söylemem gerekirse bu kadar iyi olacağını düşünmemiştim.

"Teşekkür ederim."

Jirou yatağımda oturmuş gitarima bakarken konuştu.

"Kısa saç sana cidden yakıştı."

Yaoyorozu dolabımı karıştırıyordu.Tabii benim iznimle.

"Bir gün beraber alışverişe çıkmalıyız Rei-chan."

"Belki..."

AVM gibi kalabalık yerleri sevmezdim.Ama Momo haklıydı.Uzun zamandır kendime hiçbir şey almamıştım.

"Yarına ne dersin?"

"Hatta belki birkaç kişiyi daha alırız."

Yorgunca nefes verdim ve yatağa doğru gidip  Jirou nun yanına oturdum.

"Siz ayarlayın.Sonra bana da haber verirsiniz."

Kızlar onaylar şeyler söyledikten sonra odadan çıktılar.Derin bir nefes alıp balkona çıktım.Sonunda yalnızdım.

Kafamı yan tarafa çevirdiğimde Bakugou'nun da balkonda olduğunu gördüm.Birbirimize baktık.Öncekinin aksine birbirimize bakmayı kesmedik.

"Hava soğuk.İçeri girsene."

Gülümsedim.

"O kadar da soğuk değil."

"Hadi ama."

Onun sesindeki ufak da olsa var olan endişeyi farkettigimde şaşkınlıkla ona baktım.Yüzü hafifçe kızardığında kafasını çevirdi.

"Yani...Bütün gece hapşırmanı dinlemek istemem."

"Eminim öyledir."

Tekrar bana döndü.Gözlerini dikti benimkilere.

"Tam bir baş belasısın."

_______________________________________

Oy ve yorumları unutmayalım lütfenn ♥↓