Training-Chapter-12

17 4 1
                                    

Uygulamalı ders saatindeydik.Normalde ben bu saatlerde ya atölyede olurum ya da kafama göre takılırım.Ama bugün onları izlemeye karar verdim.

Pek çoğumuz yaralarımızı kapatmıştık.Bakugou yavaş yavaş quirkini tekrar kullanmaya başlamıştı mesela.Midoriya fiziksel anlamda çalışmaya devam ediyordu.Digerleri de aynı şekilde.Bense uzun zamandır spor salonuna adım bile atmamıştım.
Kenarda otururken koşu yoluna baktım.Burada koşmayı severdim. Özlemiştim.Ayaklandım ve oraya yürüdüm.Yolun üzerinde dururken yere baktım.Sonraysa etrafa.Quirkimi kullanabilir miyim merak ediyorum.Eskisi gibi koşabilir,zıplayabilir miydim?

Birkaç ısınma hareketi yaptım.Bu haldeyken sakatlanmak istemem.Sonraysa yavaşça yürümeye başladım.İlerledikçe hızımı biraz daha arttırdım.Tempoyu yakaladığımda tenime esen rüzgarı hissettim.Bu hissi çok seviyorum.Bazen tökezliyordum ama koştukça alışıyor gibiydim.Bunu denemek için çok fazla beklemiştim.Pişmanım.

Yaklaşık 15 dakika kesintisiz koştum.Elbette eskisinin yanından bile geçemezdi ama yine de iyi gelmişti.İlk başta oturduğum yere geri döndüm.Biraz yoruldum tabi.Aradan çok zaman geçmeden diğerleri de dersi bitirdi ve yavaş yavaş dağılmaya başladılar.Bakugou yüzündeki memnuniyetsiz ifade ile bana seslendi.

"Oi Tadashi!"

Dönüp ona baktığımda bana gelmemi işaret etmişti.Yanına gottiğimde bir süre yukardan yukardan bana baktı.

"Biraz daha idmana ne dersin?"

Kafamı eğdim.Elimle oynamaya başladım.

"Sana eskisi gibi karşılık veremem."

"Hayatının geri kalanında aylak aylak oturmayı falan mı planlıyordun?"

"Pek sayılmaz."

"O zaman hadi kıçını kaldır."

Bir süre bacaklarıma baktım.Aklıma Pro Kahraman Mirko geldi.İki bacağını ve bir kolunu kaybetmesine rağmen savaşmıştı.Bende yapabilirdim değil mi?Derin bir nefes aldım ve Bakugou'ya baktım.Oysa hızla bana doğru geldi.Ani bir hareketle patlamasını kullanıp arkama geçtiğinde hızla oraya döndüm ve saldırısını tekmeyle savurdum.Bacağıma bıçak gibi giren ağrı yüzünden yüzümu buruşturdum.

"İyi misin?"

"Evet devam et."

Sağ bacağımın hala olması beni rahatlatıyordu aslında.Tekme atmak o kadar da zor değildi.Saldırılarını savuşturmaya yetiyordu en azından.Fakat olduğum yerden hareket etmeme izin vermiyordu.Bir süre hareketlerini inceledim.Pek değişmedi ha?Boşluğunu bulup quirkini kullandım ve hızla oradan çıktım.Bir an dengemi kaybettim.Fakat toparladığımda Bakugou bana bakıyordu.

"Hala kullanabiliyorsun ha?"

"Evet.Az çok."

Savaştan sonra quirkimi neredeyse  ilk kez kullanmıştım.Eskisi gibi olmasa da güzel hissettirmişti...

_______________________________________



Oy ve yorumları unutmayalım lütfenn ♥↓

WOUND-Katsuki BakugouHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin