♟️bölüm 1

956 79 47
                                    

Merhaba bebekler. İlk bölümler uzun olmayacak. Çünkü neden uzun olsun. Tadında bölümler her zaman daha iyidir. Giderek uzatacağım zaten merak etmeyin.

İyi okumalar
...

Ada beni ziyarete gelip gitmesinin üzerinden 1 saat anca geçmişti. Öylece uzanıp tavana bakıyordum. Hayatımda arkadaşlarım dışında pek kimse olmamıştır. Bunu ne kadar dışarı yansıtabildiğim şaibeli olsa da Yanlızlığı hep sultanlık belirledim.

Neşeli olmak her şeyi bel altına vurmak kolaydı. Bazen hepsini bilerek yapıyordum. Sırf arkadaşlarım benim sıkıcı biri olduğumu düşünmesin diye rol yapıyordum. Bunu ilk defa kendime itiraf ettiğimde adayla arkadaşlığımız yeni başlamıştı. Ortaokul 5. Sınıfta ona karşı yakınlık hissetmiştim ve bir şekilde bir araya gelmiştik. Uzak zaman olduğu için hatırlamıyordum bile.

Bizde birbirini hiç sevmeyen kişiler değildik. Genelde insanların arkadaşlığı birbirini sevmemekle başlasa da 5. Sınıfta kim kimi sevmiyordu. O yandan bu yana bazen beni eğlenceli bulması için neşeli biri olmaya çabalamıştım. Başka türlü hayatın geçmeyeceği malumdu.

Hala da geçmiyordu. Bazen adaya ailemi anlattığımda beni dinliyor yorum yapıyordu. Annesi ile annem yakındı. Annem beni sevmese de adayı seviyordu. En azından Ada'nın artık sıkıntılarını paylaşacak bir erkek arkadaşı vardı. Yaşı ondan büyük olsa da uyumları göz önündeydi.

Aklıma onun yüzünden vurulmadığımı getirmeye çalışıyordum. Yabana atılacak bir şey değildi. Asla değildi. Ancak Ada'nın ilk defa mutlu olduğu bir ilişki yüzünden ben yaralanacaksam bunu yapardım. Fiziksel olsa da.

Okulsuz geçecek iki hafta da plan yapıp sınavlara daha iyi çalışmam lazımdı. Ada da gelip beni çalıştırırdı çünkü ne kadar vicdan azabı çektiğini ondan sonra en iyi ben biliyordum.

Telefonuma bir mesaj geldi. Telefondan uzak kalmak istiyordum. Ona takılırsam zaman hızlı geçiyor ve kafam şu süre zarfında sakin olamıyordu. Ama o reels videolarını atacaktım. İki elim kanda olsa bile. Bu düşünceme sesli güldüm.

Bir mesaj daha gelince telefonumu elime aldım. Kesin istanbul belediyesi mesaj- koca bir muz aşkına.

Arsen: adayla görüşmen nasıldı?

Arsen: ah bu arada kendimi kaydettim. Sorun olmaz değil mi?

Bu adam kendini benim telefonuma mı kaydetmişti. Evet kesinlikle öyle yapmıştı. Şaşırmamam gerekse de şaşırmadan edemedim. Cevap yazmadan ters çevirip yatağın üzerine koydum. Adamla yüz göz olmak istemiyordum.

Zorlanarak ayağa kalktım. Neredeyse yere yapışmama çok az kalmıştı. Annem ada gittikten sonra yanıma bile gelmemişti. Odadan küçük adımlarla duvarsan destek alarak çıktım. İlgili aile deninince benimkiler.

Odamdan mutfağa doğru ilerledim. Mutfağa geldiğimde annem yemek yapıyordu. "Merhaba anne." Cevap bile vermeden yemek yapmaya devam etti. Karnımı tutarak dolaptan bir bardak su aldım.

Sebile eğilmek hayatımda yaptığım en zor şeydi. En azından şu durumda. Sessiz inlememi kendime sakladım. Su doldurdum ve eğilmişken içtim. Kalktığımda annemin bütün odağı yemek olmuştu. Bangoya koysam kızar mıydı? Kesinlikle.

Masaya koysam?

Yanımda götürmeye karar verdim. Karnımdan yayılan sızı vücuduma dağılırken bir an sadece bir an tekrar kanayacak sansam da öyle olmadı. "Odana mı götüreceksin?" Annemin yumuşak ama bir o kadar da duygudan yoksun sesi beni durdurdu. Bir adım sonra mutfak kapısından çıkacaktım.

AH BE FİZİK!?+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin