♟️bölüm 4

893 79 51
                                    

Satır arası yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalarr
...

Şeftali kompostosu: içli köfte için hala üzgün müsün?

Ben: sabah cenazesini mezarlığa götürdüm. Çok kötüyüm.

Dalga geçmemesi enteresan. Böyle adamlar içli köfteme bir tarafları ile gülmeleri lazımdı. Yüzüme telefonu kapatmasını da ödeşme olarak sayıyordum. Bu adamla konuşmamalıydım.

Ablam gelecekti bugün. Pazartesi, okula gitmediğim bir haftanın daha başlangıcıydı. Sınav haftasıydı. Gram çalıştığım yoktu.

Şeftali kompostosu: bana bir söz verirsen seni bir yere götürmek istiyorum.

Hemen yazdım.

Ben: kesin öleceğim.

Şeftali kompostosu: ölüm yok. Cıvıttığın anda seni geri getiririm.

Ben: hiç güven vermiyorsun.

Şeftali kompostosu: güven istemiyorum.

Bir süre görüldüde bıraktım mesajını. Güven istememek için kimseye güven duymaması gerekiyordu. Cümleler çok anlamla tütsülenmişti.

Şeftali kompostosu: 14.40 da hazır ol.

Ben: abim geldi. Gelmem.

Şeftali kompostosu: onu oyalayabilirim. Seni gözü görmez bile.

Şeftali kompostosu: bana benim yanımdan ayrılmayacağına söz ver.

Ofladım. İçimdeki ses bu adama güvenmemem gerektiğini söylerken diğer ses de onun beni nereye götüreceğini merak ediyordu. Çocuk muamelesi yapıyordu.

Onu geçtim. o Porsche'sine tekrar binmek ruh halimi dengeleyebilirdi. Beni evden uzaklaştırmak için ailemin arabası yoktu. Abimin de yoktu.

Ben: sakın öyle bişey yapma.

Şeftali kompostosu: neden yapmayayım.

Ben: yanında evlatlık gibi durmayı kabul edeceğim için.

Ben: ne giymem lazım.

Şeftali kompostosu: elbise dışında çoğu şey.

Görüldü atıp sohbetten çıktım. Ben daha geçen bu adamla görüşmeyeceğim ile ilgili kendime atıp tutuyordum. Bu son dedim içimden. O tehlikeydi. Elinde kan vardı. Elleri kirliydi. Beni tehlikeye atmıştı. Onun içinde merhamet aramak okyanusun ortasında metrelerce derinliğe inip yosunları bulmaya eşdeğerdi.

Hazırlanmaya başladım. Neye söz vereceğimi anladığım anda kendimi çocuk gibi hissetmiştim. Hala da öyle hissediyordum oysa kalbim yasa dışı bir şey yapılacakmış gibi heyecanlanlıydı. Başımı iki yana salladım. Yasal en iyisiydi. Yasal ve hür. İllegal ve yasak olmaktan daha avantajlıdır.

Abime bulaşmasını istemezdim bu sorunlu adamın. Bahane değil. Hayır. Bahane değil. Korkmam bahane değildi. Ölüm yok demişti. Merak ettiğim için gidecektim. Götüme kazık yiyip otursam bişe gidecektim. Sözüne inanmak istemiştim. Aklıma gelen adayı rahatsız ettiği düşüncesi ile gardrobumun önünde durdum.

Ne oluyordum ben şu an arkadan bıçaklayan biri mi?

Bu düşünce aklımda farklı sesler ile yankılanırken giyinmem olağandan uzun sürdü. Elbise giymemi istemiyorsa elbise giyecektim.

Geçen giydiğinden farklı bir yeşil olan elbiseyi askıdan aldım. Kalın kilotlu çorap taytımı içime giydim. Karnımı da sarıyordu. Sıcak durmasını istediğim yerleri sıcak tutuyordu. Üzerime de montumu aldım. Çantama belli miktar para koydum. Ne olur ne olmaz.

AH BE FİZİK!?+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin