Aile denildiği zaman ilk ne gelir akıla? Huzur? güven? Her zaman arkanda olan ailen değilmidir zaten?
Ya uğuruna değiştiğin ailenin gerçek ailen olmadığı ögrenirsen ne olur?
O zaman Gecenin hayatına göz atmanızi öneririm.
Kendi içinde karanlığı i...
Londra ya olan ilk uçak yaklaşık 20 dakika sonra kalkışa geçicekti ve ben hala yoldaydim.
Havaalanına varır varmaz kimliği güvenlige gösterib koşar adımlarla uçağa doğru ireliledim. Evet sahte polis kimliği yaptırtırmiştım. Yakın zamanlarda.
Ve bu çok işime yarıyordu. Uçağa biner binmez kendim için ayırdıgım VİP yere geçtim. Londraya uçacagımdan kimsenin haberi yoktu. Barışın bile. Oturub kemerimide bagladıktan sonra telefonuda uçak moduna almıştım.
Uçuşa gectigimizdeyse tableti almış yeni aldığım proje için çizim yapmıştım. Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamamıştım.
Uçagin indigine dair anons geçildiginde sonunda tabletden ayrılmıstım. Tamamen indigimizdeyse sakin adımlarla uçaktan inmiş havaalanında beni bekleyen arabama doğru yürüyordum.
Londraya daha önce bir kaç kez geldiğim için buraları neredeyse tanıyordum.
Arabayı kalıcagım otele doğru sürdüm. Gelmezden önce rezervasyon yaptirdigim için rahatdım. Hemen anahtarı alıb odama çıktım.
Uçaktan indigimde sadece Barışa İyiyim mesajı atmış telefonu yine uçak moduna almıstım.
Fazla zaman kaybetmeden üzerime bovuldan rahat bir şeyler giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En sevdiğim vanilya özlü parfümüde siktıgımda hazırdım. Otelden Hemen çikıb arabama bindim.
Yasin itine haritada işaretletdigim eve doğru sürdüm arabayı. Aslında biraz tedirgindim. Eyer ki kadın gerçekten yaşamıyorsa. Bütün çabalarım boşa çıkardi.
Ve ben abimi o halde gördükten sonra bunu yapicagimi kafama koymustum. Konuma yaklaştıgımda arabayı park edib indim.
Korumaları gördügümde bu evde olduğunu anladım. Dış kapıda 2 koruma vardı. Şuan çatışmaya girecek havamda değildim.O yüzden Yasininin eve girmeme dair onay verdirdigim sesini açmak için telefonu aldım.
Adamlar her an tetikte duruyordu. Yaklasıb konusmaya başladım. "Hello" sert çıkan sesime karşı kaşları dahada çatıldı.
Daha yapıli olan konuruma konuştu. " Who are you?" anan desem acaba bana napardilarr?? Bir düşünmedim değil.
Telefondan sesi açıb dinlemesi için onlara verdim. Dinledikten Hemen sonra eliyle geçmem için işaret verdi.
Evij kapısını çaldigimda hizmetçi diye anladığım biri kapıyı açtı. İçeri geçmemi söylediginde kafamı sallayıb salona girdim.
Burda kimse yoktu. Gözüme takilan merdivenlerle adimların ora doğru gitdi.
Merdivenlerden yavaş yavaş çıktım. İkinci kata çıktığımda bir çok kapı vardı. Hepsini teker teker denedim ama boştular. Son kalan kapıya baktığımda kapı kilitliydi.
