Aile denildiği zaman ilk ne gelir akıla? Huzur? güven? Her zaman arkanda olan ailen değilmidir zaten?
Ya uğuruna değiştiğin ailenin gerçek ailen olmadığı ögrenirsen ne olur?
O zaman Gecenin hayatına göz atmanızi öneririm.
Kendi içinde karanlığı i...
Gördüğüm rüyanın etkisiyle hızlıca yataktan kalktım. Ama kalkmamla vücudumdaki yaralar kendini belli etmişti.
Yavaş yavaş lavaboya ierledim. Sanarım duş alsam iyi gelecekti. Yarım saatlik duşun ardından bornozumu giyib çıktım. Kapı çaldığında gir deyip makyaj masasına oturdum.
İçeri giren annemi görünce yüzümde gülümseme oluştu. " Kızım hadi yaralarına bakalım" Buna izin vermezdim. Zaten bana güçlü ilaç olmadıkca pekte etki etmiyordu.
" Yok anne ben halletdim merak etme pekte bir şey yoktu zaten." Ayıplar gibi bakıb bana baktı.
" Tamam kızım tamam. İstersen saçlarını ben kuruta bilirim?" Sorduğu soru karşısında yüzümde buruk bir gülümseme oluştu.
" Aslında fena olmaz" Gülümseyib masadan tarağı alıb saçımı sanki incitmekten korkarmış gibi taradı.
Sonraysa fön makinasını alıb saçlarımı kurutdu. Kurutma işlemi bitdikten sonra ise saçımı örüp bileğindeki tokayla tutdurdu.
" Teşekkür ederimm" dedim. " Ne demek kızım sen iste ben her zaman yaparım" tam kapıdan cıkacakken aklına bir şey gelmiş gibi durup bana baktı.
" Kızım hazırlanıb aşağı inersin seninle konuşacaklarımız var" Onaylayınca kapıyı kapatıb odadan çıktı.
Bende üstüme oversize bir şeyler giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonumuda alıb yavaş yavaş merdivenlerden indim. Oturma odasının önüne grldiğimde içerdekilerin hararetli bir şekilde konuştukları belli olurcasına bağırış sesleri geliyordu.
Adımı mı içeri atmamla beni ilk fark eden dünki adam oldu. O sırada dün söylediği şeyler aklımda tekrarlandı.
Senin için buraya gelmişken bir daha sana zarar gelmesine izin vermiyicem ufaklık...
Gerçekten bu kişinin kim olduğunu merak ediyordum. Bir kaç tahminim vardı ama onların olmalarına çokta ihtimal vermek istemiyordum.
Salona ilerleyib cift kişilik koltukta yalnız oturan Demirin yanına oturdum.
Anneme dönüb konuşmaya başladım . " Evet anne benimle bir şey konuşacağınızı söylemiştin " Onaylayıb konuşmaya başladı.
" Bak kızım biz bunca zaman senden bir şey sakladık. Çünki bizde böyle bir şey olacağını bilmiyorduk. Çok uzatmadan anlatıyorum. Karşında gördügün abin Karan 32 yaşında "
Duyduklarım karşısında sinirle ayağa kalktım. " Bunu bana ne zaman söylemeyi düşünüyordunuz ya benim bir abim daha varmış ve ben size size güveniyorum dediğim zaman neden böyle bir şey yapıb bunu benden sakladınız?"
