my woman × g&g

thirty one

Adeta bir roller coaster deneyimi olacak, umarım beğenirsiniz.

Yorumlarınızı bekliyorum, sevgilerrr 😚😚😚

-

bir ay sonra

Klinikten çıkmış, Tesla'mızın rahat koltuklarında eve dönüyorduk. Ellerimin arasında sıkı sıkıya tuttuğum zarfta bebeğimizin cinsiyeti vardı. Doktorum nihayet bugünkü kontrolümüzde cinsiyeti saptayabilmiş, benim isteğim üzerine bir kâğıda yazarak bize vermişti. Yarın 14 Şubat'tı yani dünya çapında sevgililer günüydü, hem cinsiyeti öğrenmek hem de bu güzel günü kutlamak için bir pasta yaptıracaktık. Kızımız mı oğlumuz mu olacağını yarın akşam beraber öğrenecektik, gerçekten sabırsızlanıyordum.

Kerim'e bir kardeşi olacağını birkaç gün önce onun yaşına uygun kelimelerle anlatmıştık, ufaklık öyle bir şaşırmış ve sevinmişti ki onunla birlikte biz de bir kez daha havalara uçmuştuk. Karnıma dokunmasını, kulağını göbeğime yapıştırıp sanki bir şey duyabilecekmiş gibi dinlemesini hem gülerek hem de dolu gözlerle izlemiştim. O gün bir de bebeğimin ilk hareketini hissetmiştim, abisine selam verir gibi saniyelik bir kıpırtı olmuştu karnımda. Kendimi çok şanslı hissediyordum.

Evimize varınca Yeşim binanın önünde durdu ve beni dudaklarımdan öpüp indirdi, inmeden zarfı ona vermiştim pasta için. Sevgilim beni bırakıp direkt işe geçecekti, Kerim okuldaydı. Eve girer girmez üzerimi değiştirip saçımı toplamış ve takılarımı çıkarmıştım, biraz dinlendikten sonra yarın için hazırlıklara girişecektim. Ortalığı şöyle bir toparlamam lazımdı, bir de güzel bir banyo yapacaktım.

Yeşim'in ailesi geldikleri gibi döneli bir ay olmuştu, sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranarak üzerine tek kelime konuşmamıştık. Bu ziyaretin tesiri hala üzerimdeydi, hala Şebnem'in söyledikleri kulaklarımda çınlıyordu. Beni en çok şüpheye düşüren ise ima ettiği gibi Yeşim'in bir başkasıyla beraber olduğu iddiasıydı, birkaç gündür kendimi sevgilimin normalde hiç umursamadığım telefonuna bakarken yakalıyordum.

Kendimi tutuyor, o kadının lafıyla kuyuya inme diyerek kontrol ediyordum ancak içimdeki merak beni yiyip bitiriyordu. Biliyordum ki eninde sonunda elime alıp bakacaktım o telefona, sadece doğru zamanı bekliyordum. Ablasının söylediklerine inanmıyor, inanmak istemiyordum. O yüzden o telefonda bir şey görmeyeceğim nasılsa, baksam da bakmasam da fark etmeyecek diye düşünüyordum. Sadece içim rahatlamış olacaktı.

Bir de benim ailem vardı tabii, Oya hanımın gözümün içine baka baka sorduğu annem ve babam. Onlar gittikten sonra bir boşluğa düşmüştüm sanki, gerçekler tekrar tokat gibi çarpmıştı yüzüme. Nihayetinde dayanamamış, ellerim titreye titreye Yeşim'den gizli annemin numarasını tuşlamıştım. Annemle aramızdaki iki-üç cümlelik konuşma, beni bütün gün aralıksız ağlatmaya yetmişti. Hattın diğer ucundan "Alo?" diye konuşan tanıdık sese "Anne? Benim." cevabını verdiğimde annem birkaç saniye sessiz kalmış, ardından "Bir daha beni sakın arama." diyerek telefonu yüzüme kapatmıştı.

Kendi rezilliğime bütün gün ağlamıştım. Ertesi gün ise cesaretimi tekrar toplayıp babamı aramıştım ancak o beni şaşırtmış, telefonu bile açmamıştı. İkinci kez arayışımda ise numaramı engellediğini fark etmiştim. Evet, resmi olarak kimsesizdim artık. Bunların üzerinden on gün geçmişti, içimdeki eksiklik ve umursamazlık hisleri doğru orantılı bir şekilde gün geçtikte büyüyordu. Git gide rahat, dünya yansa umurunda olmayacak bir tipe dönüşüyor olmam beni inanılmaz korkutuyordu. Bu, sonunu kestiremediğim bir gidişattı.

Bir şeyler yedikten sonra birkaç saat uzandım, daha sonra ayaklanıp ufak ufak düzenledim etrafı. Bu arada Yeşim zarfı konuştuğumuz gibi seçtiğimiz kafeye bırakmıştı, istediğimiz pasta yarına kadar yapılıp eve teslim edilecekti. Yarın için güzel bir yemek sofrası hazırlamak istiyordum, filmlerdeki gibi mum falan koyacaktım. Kerim yarın okuluyla birlikte iki günlük bir geziye katılacağı için evde olmayacaktı, ona gelince söyleyecektik cinsiyeti. İşim bittikten sonra yine dinlendim, ardından planladığım menü için eksik malzeme var mı diye kontrol ettim. Her şey tamamdı, bir an önce yarın olması için dua ediyordum.