Motorcunun Aşkı

Yavaş Adımlar

"Yarışcılar yerlerine" sesi duyduğumda motoruma iyice sokulmuştum.

"Son 5
4
3
2
1" sayaç biter bitmez gazı kökledim ve herkesi geçtim.

Pisttin tozunu atarken sadece iki kişi birinciliğe gidiyordu.
Ben ve Asaf

Onun burda ne işi vardı bilmiyorum en son nişan günümde görmüştüm onu.

Arkadaşlarım plan yaptıklarını söylediler hatta plan tam işe yarayacakdı ki dışarda yüzelerce koruma vardı bu yüzden plan iptaldi.

Gizem ve Ömer ne olursa olsun benim yanımda olucaklarına söz verdiler ancak Asaf'ı o günden sonra görmemiştim..
Yarışa bile gelmez diye düşünürken o gelmişti ve normalde ben o gün kazanamayacak olursam her ne yapar ne eder beni birinci yapardı fakat bu sefer gözünü hırs bürümüştü...

Kullandığım motor Mert'in motoruydu ve benimkinden daha iyi olduğu için daha fazla hız yapabiliyordum.

***

Yarış ilk defa bu kadar zorluydu çünkü herkesi geride bırakabilmiş olsam bile Asaf sadece kaza yapmamı istermiş gibi üzerime sürüyordu.

Zaten ilk defa bir yarışda üçüncü oldum...

Asaf birinci olmuştu ve Gizem ise ne kadar bana yardım etmek isterse istesin ani fren yaparsa kaza yapacağını bildiğimiz için durmadı fakat ikinciliğe adını yazdırıp bana yardım etmeye gelmişti.

Ömer dördüncü olmuştu ve benim üçüncü olmamda baya katkısı vardı yoksa sonuncu sıralara bile girebilirdim.

Diğer motorcuları Ömer oyalarken ben Gizem sayesinde üçüncü olmuştum fakat vücudum öyle böyle değil baya acıyordu ve ben ilk defa bu kadar acı çekiyordum.

Asaf birinci olur olmaz ortalıkdan toz olup gitti yoksa onu şuracıkda öldüreceğimi iyi biliyordu.

"Gel hadi şuraya oturalım" Gizem beni kolumdan tutup banka oturttuğunda gördüğüm tek şey bana sinirli gözlerle bakan Mert'ti.

Koşarak yanıma geldi ve bana bağırmaya başladı.

"Birdaha asla motor kullanamazsın!" Bana ne derse desin ben sadece bu sözüne takıldım.

"Ne?" Diye sordum sulu gözlerle.

Birisi benimle motor hakkında konuşurken damarıma basarsa sinirlenmek yerine direk ağlamaya başlıyordum...

"Motorun hasar aldığı için kızıyorsan sana aynısını alabilirim ama motor kullanmama asla karışamazsın!" Hem ağlayıp hem bağırmam onun garibine gitmişti.

"Vücudunun hali ortada Defne! Birdaha asla motor kullanamazsın kendine zarar veriyorsun ve bu iki oldu!" Dediğinde Gizem ve Ömer yüzüme korku dolu şekilde bakmaya başladılar.

"D-defne sen bir kez daha yaptın ve bize söylemedinmi?" Diye sordu Ömer.

Ömer ne kadar dışardan kaba biri olarak gözükürse gözüksün ben ve Gizem onun kırmızı çizgisiyiz yani o böyle söylüyor.

"Küçük bir şeydi abartmaya gerek yok" dediğimde Gizem elini çeneme koyarak ona bakmamı sağladı.

"Ne zaman oldu?"

"Ben nişan günü motora atlayıp kaçıyordum ya o an fazla hız yapmışım fark ettiğimde ani fren yapınca hafif yere sürünerek durdum" dediğimde ikiside bana korku dolu ifadeyle bakmaya devam ediyordu.

"Kızım sen ilk motor sürme aşamalarında bile kaza yapmayan birisin? Hız senin haytın olmuşken neden ani frenle kaza yaptı ki?" Gizem'in bu sorusu mantıklıydı.

"Bilmiyorum aslında frenler çok gevşekdi ve ben frenler sayesinde durduğumu sanmıyorum zaten bu yüzden motor sürüklendi yoksa benim motorsikletim en mükemmellerindendir"

"Ben bu olayı araştırırım yani bunun mantıklı bir açıklaması olmalı değilmi? Kim neden bunu sana yapsın ki?" Diye sorduğunda Ömer'e hak verdim.

Araştırma konusunda ondan iyisi yokdu.

"Hastaneye gitmek neden kimsenin aklına gelmiyor burda acı çekiyorum!" Dediğimde Ömer yanıma yaklaşıp beni kucağına alıcakken Mert onu durdurdu ve o beni kucağına aldı?

Canım acıdığı için yürüyemeyeceğimi biliyordum bu yüzden birşey demedim.

"Mert buranın kendine has hastane gibi şeyleri var" dediğimde Ömer 'beni takip edin' dedi ve önden yürümeye başladı.

"Yarışa gelmek zorundamıydın" diye sordu ani sinirle Mert.

"Ben bu zamana kadar tüm yarışlara katılıp birinci oldum ve bu gün Asaf olmasaydı yine birinci olucakdım yani o olduğu zamanda kazanıyordum ancak bu gün tuhafdı"

"Ben o Asaf'ı sikicem ama!"

"Sakin ol patron" dedim ve ani üzerime çöken uyuma istegiyle başımı Mert'in omzundaki çıkıntısına koydum.

İstemedende nişanlanmış olursak olalım sonuçta olan olmuştu.

O benim nişanlımdı ve bu nişan sahte değildi fakat buna alışmak yerine sadece bu günlük bir şey yapmayacağım.

Mert'in bir anda kalp atışları hızlandı fakat bu seferde hızlı yürümek yerine adımlarını yavaşlattı.

Ağır olduğum için mi yavaşladı?
Yoksa
Hızlı yürürse oraya daha hızlı vararız fakat yavaş yürürse ben onu kucağında olmaya devamederim ve oraya geç vararız.

Saçmalama Defne ikinci seçenek aşırı saçma!?
-iç sesim biraz susarmısın?