Motorcunun Aşkı

dayanamıyorum

"Arzhel demem" dedi ve ayağa kalkıp yanıma doğru yürüdü.

"Evet ismim çok güzel" dedim gülümseyerek Sahra'ya.

"Bende bir isim istiyorum!" Dedi ve sanki bir çocukmuş gibi kollarını birbirine bağladı.

"Ciddimisin?" Dedim ve ayağa kalkarak ben de ona doğru yürümeye başladım.

"Bence Sesilya ismi bana çok yakışır, hem göbek adım da Sesilya!" Dedi ve kollarını birbirinden ayırarak gözlerimin içine bakmaya başladı.

"Telefonunu bana ver" dedim onu umursamadan.

Dudağını büzerek elini koltukta duran telefonuna uzattı ve bana verdi.

"50. Enayi diye kayıtlı" dediğinde telefonunu elinden alıp hızlıca rehbere girdim.

Onun ismine tıklayarak mesaj kısmına girdim ve hızlıca Sahra'nın adına ona yazdım.

Sen: Naberr Murat

50. Enayi: İyi aşkım sen

Sen: İyi değilim... Seni özledim.

Sen: Konum atsam yanıma gelirmisin👉👈

50. Enayi: Tabii

50. Enayi: Bir tanem ve tek aşkım beni özlediyse uçarak yanına gelirim❤️

Sen: 📍hemen gell❤️

"Ona nerenin konumunu attın?" Diye sordu Sahra.

"Mert'in parasıyla yaptırdığım evin. Mert'in bundan haberi yok" dedim ve sırıtarak kapıya doğru yöneldim.

"Benimle gel" dedim gitmeden önce.
Arkamı dönerek ona baktığımda gülümseyerek odasına gitti.

"Beni bekle! Bavulumu hızlıca toplarım." Dediğinde tekrardan içeri girdim ve koltuğa oturarak Sahra'nın hazırlanmasını bekledim.

"Odaya gelsene!" dedi bağırarak.
Hiçbirşey demeden ayağa kalktım ve onun odasına doğru ilerlemeye başladım.

Odaya girdiğimde ağır parfüm kokusu beni oldukça rahatsız etmişti... Vanilya kokuyuyordu.

Odada daha fazla beklemeden hızlıca dışarı çıktım ve kapıyı sertçe kapattım.

"Özür dilerim! Tamamen unutmuşu..."

"Bir daha unutursan ben senin kelleni almayı unutmam!" Dedim ve tekrardan salona doğru ilerleyerek kendimi koltuğa attım.

*****

"Ben senin yaşadığına hâlâ zorlukla inanıyorum"

"Ne demek zorlukla? Beni görebiliyorsan inanmalısın" dedim ve gülümseyerek tekrar önüme döndüm.

"Hatırlıyormusun kuzen... Nazım diye bir çocuk vardı, sırf sen intihar ediyorsun diye o da intihar edicekti" dedi bir anda.

"O çocuk benim korumam." Dedim ancak sesimde gurur vardı nedense.

"Gerçektenmi!? O çocuğun senden nefret etmesine rağmen sana aşık olduğunu o zamanlar tüm mahalle biliyordu... Mal gibi bir tek sen anlamamakta ısrar ediyordun!" Dedi ve kahkaha atarak kollarını arkaya doğru attı.

Telefonumun titrediğini hissedince Sahra bana korkuyla bir bakış attı ve tam önünde duran telefonumu bana tedirginlikle verdi.

"Bu kim?" Diye sordu.

Ekranda 'Azrail' yazısını görünce rahatladım.

"Enes abim" dedim ve telefonu açarak kulağıma yasladım.