Finali yazmaya geldimmm.
Nasılsınız şekerli yarasalarım?
Uzatmayacağım başlayalımmm
***
"Güzelim bunları da alıyorum?" elindeki kolilerle bana bakan Giray'a döndüm.
"Evet aşkım." beni onaylayıp odamdan ayrıldı.
Burdan gidiyorduk, ikimiz birlikte. Sanırım her şeyi geçmişte bırakma zamanı geldi. Güzel bir hayat, iyi biri, kendi evim ve kendi işim. Huzurun kendisi bunlardı işte. Bana sorarsanız yalnızlıkta asla huzur yoktu; çünkü yanımda bana destek çıkan biri illa olmalı. Zamanı geldiğinde başımı omzuna koyup derin nefesler alabileceğim biri olmalı. Huzur buydu. Huzur bir yerde ya da uzaklıkta değildi. Huzur birindeydi.
İstediğiniz kadar olayın ortasında olun, başınıza ne gelirse gelsin, arkanızda duran birisindedir huzur. O kişiyi bulamadağımız süre boyuncada huzursuzluk peşimizi asla bırakmaz ve o kişinin olmadığını zannederiz.
Kitap dolu koliyi alacağım sırada abim beni durdurdu ve kendi aldı. Ona 'ne oldu?'dercesine baktım. Abim bana yardım etmezdi.
"Kapıda..." derin nefes aldı "Bilal seni bekliyor."
"Ne?" sesim kısık çıkmıştı.
"Seninle konuşmak istiyor ama eğer istemezsen onu hemen kovarım, merak etme." başımı iki yana salladım. Hızlı adımlarla kapıya doğru yürüdüm. Kapıdan içeriye bakıyor, gözleri bedenimi arıyordu. Aklıma düşen anım ile istemsizce yüzümde buruk bir gülümseme belirdi.
Onun için kapının ardından hazırlanışım, içeriye girişi, abimin yaptığı. O anı tekrar yaşıyor gibi hissediyordum. Buna çok kaptırmadan, kalbimi hızlandıran ses doldurdu kulaklarımı.
"Aşkım... iyi misin?" ne zaman yere indirdiğimi bilmediğim bakışlarımı sesin sahibi olan Giray'a çevirdim.
"Hiç olmadığım kadar hayatım... hiç olmadığım kadar iyiyim" ona dönünce yüzümdeki mutsuz ifade istemsizce mutluluğa dönüşüyordu; çünkü gözündeki her bir parıltı hayat veriyordu.
Yanlarına doğru adımladım. Aramızda 2-3 adım kalmıştı ki Giray destek olmak amaçlı elini uzattı. Hızlanan kalbimi sakinleştirmeye çalışıp tuttum elini.
"Ne istiyorsun Bilal?" kaç zaman sonra ismi dudaklarımdan çıkıyordu? Bilmiyorum. Derin bir nefes aldı. Gözlerinin odağı önce ellerimiz sonra ben olmuştum.
"Hoşçakalın" dedi. Aynı dakika içinde uzatılan ikinci ele kaydı bu sefer gözlerim. Dediğim gibi ondan artık nefret bile etmiyordum. Hani derler ya "Biri ile olan zamanınız bittiyse, aynı mahallede bile olsanız bir daha denk düşmezsiniz" işte aynı o meseleydi bende Bilal. Bende elimi uzattım.
"Sağ ol. Sende sağlıcakla kal." bir süre yine bana ve Giray'a baktı. Ardından arkasına bile bakmadan gitti.
"Oğlum hadi uçak kaçacak." annemin arabanın içinden helen bağırışı ile kendimize gelip hızlıca dışarıya çıktık. Abim arkamızdan son koliyide getirdiğinde yola koyulduk.
***
[Bilinmeyen numara x Dora]
Bilinmeyen numara
Dora
Biliyorum bunları demek için çok geç ama yine de yazmak istiyorum. Affetmeyebilirsin, sorun değil. Sadece iyi ol.
Evet, sen başta bir iddiaydın. Lakîn sonradan sana karşı bir şeyler hissedince bu yoldan döndüm. Hatta öyle bir döndüm ki bir daha aklıma bile getirmedim. O çocuk ise... baban senin eşcinsel olduğunu zaten öğrenmişti. Ali, bilirsin bizim sokaktan bir çocuk. Bizim çıktığımızı öğrenmişti. Tebrik için yanıma geldiğinde arka masada baban ve arkadaşları oturuyordu. Babanın arkadaşları bunu duyunca ona onaylamaz bakışlar atmaya başladı. Bende o mahcup olmasın diye olayı yalanladım. Ama inandırmak için görmeleri gerekiyordu. Bende o çocuğu buldum. Normal biri yani sadece biraz para verdim. Bana yakın davrandı o kadar. Murat'ın görmesi sadece tesadüftü. Sen yazınca bunları söylemem gerekiyordu biliyorum ama babanın ne yapacağını kestiremedim. Sana bir şey olacak diye çok korktum Dora. Ardından baban yanıma gelip gitmemi istedi. Uzatmayacağım çok canını sıkasım yok. Gittim.
Bugün yine seni gördüm. Gözlerinde o bakış, bana baktığın gibi bakıyordun ona. O da sana.
Şimdi gerçekten hoşçakal Dora...
(Görüldü 12.34)
Okuduğum mesaj ne kadar içime işlesede. Dediğim gibi huzur Bilal'de değil, şuan elimi tutan arada öpüp koklayan Giray'daydı. Onu asla ama asla bırakmayacaktım. Onunla her şeye varım, onun için her şeye varım...
***
Bittiii sonundaa
Lütfen bölümü linçlemeyin Bilal'i öyle göndermek istemedim ve merak etmeyin Dora sonradan Bilal'i bir daha asla düşünmüyor.
Yeni kitap yazağım normalde size soracaktım konuyu ama bir arkadaşımın (bebeğimin) isteğine onun istediği konuyu yazacağım.
Yazdığımda paylaşırım burdan bakarsınız.
Öptümm hepinizi muah
Arel kaçar 🏃🏻♀️
