Aşk Nedir

Hazır Değiliz

2 Gün Sonra

"Oğlum bu gün şirkette önemli bir toplantı var. Benim yerime sen gidebilirmisin?"

Mert babasına doğru bakıp 'tamam' dedi ve tekrar önündeki yemeğe döndü.

"Bu gün abim ile akşam yemeğine gidicez yani akşam geç gelebilirim" dedim.

Nedense masadaki tüm gözler beni bulmuştu.

"Birdahakine birşey yapacakken benden izin almayı unutma'' dedi Mustafa bey.

"Nedenki?" Diye sordum.

"Benim evimde kaldığını unutma küçük hanım!" Dedi bağırarak.
Ben birşey diyemeden Mert konuştu. "Birdahakine haber verir"

Ne?

Mert'e anlamaz gözlerle bakarken o bana bile bakmıyordu.

"Gülşen! Bana montumu getir! ...Mert sende karına söyle seni hazırlasın. Birazdan şirkete geçeriz"

Pardon da ben onun hizmetçisimiyim?

"Peki baba" dedi Mert ve ayağa kalkarak bana baktı.

Ne yaptığını anlamasamda bende ayağa kalktım.
Mert merdivenlere doğru ilerliyordu ve bende onu takip ediyordum.

Mert önden hızlıca yürürken bende onun gibi hızlı yürüyüp ona yetişmeye çalışıyordum ancak Mustafa beyin bana seslenmesiyle durdum.
"Oğlumla evlenme amacını unuttun heralde" diye bağırdı.

Hizmetçilik etmek içinmi evlendim!?

Arkama dönüp ona baktığımda sırıtıyordu.
"Buraya neden geldiğimi ve ya oğlunuzla neden evlendiğimi bilmiyorum" dediğimde kahkaha atmaya başladı.
"Bize bir erkek torun vermek tabikide" dediğinde buz kestim.

"Torunumuzu doğurduğunda buradan gidiceksin ve Mert'ten de boşanacaksın" dediğinde Mert kolumu aniden tutarak beni yürümeye zorladı.

O hızlıca yürürken bende hızlıca yürümek zorunda kalıyordum.

Mert beni odaya getirdiğinde ikimizde birbirimizin yüzüne bakamıyorduk.

"Ben... Yapmam, yapamam
"
Dedim kısık çıkan sesimle.

"Neyi?" Diye sordu.

"Ben babana bir torun veremem... Ama istersen beni boşayıp başka bir kadı-"

"Bu olmayacak!" Diye bağırdı bir anda.

"İkimizde hazır değiliz ve zaten bunun olmasına da gerek yok" dedi sinirle.

"Başka bir kadınla da evlenemem" dedi ama bu sefer ela rengi gözlerini benim kahvelerime dikmişti.

O sustu
Ben sustum
Zaman durdu ve sanki zamanda sustu.

"Peki baban bu karara ne der?" Diye sordum.

"Siktir et o hiçbir zaman beni ve ya kararlarımı umursamadı... Sadece onun ölmesini bekleyeceğiz" dedi sanki çok normal birşeymiş gibi.

Birde komik birşey diyormuş gibi gülmesi... Beni benden alıyor.

"Şimdi benim toplantıya gitmem gerek." Dedi ve dolapdan montunu alıp odadan çıktı.

O odadan çıkınca onun ardından kapıyı kapattım.

Yatağın üstüne oturarak telefonu elime aldım ve abime yazdım.

Sen:Abilişkoo nasılsın

Enes Abim: İyiyim balım sen nasılsın

Sen:Bok gibiyim abi(Gönderilemedi)