***
Kwon Taek Joo arabadan iner inmez yürümeye başladı. Zhenya'yı Yoon Jong Woo'ya bırakmıştı ama başka bir yolu olmadığını kaç kez mantıkla açıklamaya çalışsa da içi pek rahat değildi.
Dürüst olmak gerekirse Kwon Taek Joo, Zhenya'nın sınıf toplantısına gideceğini söylerse yerinde durmayacağını düşünüyordu. Onu bırakmayacağı ya da hayal bile edemeyeceği şekillerde müdahale edeceği açıktı. Zhenya onu denizaşırı faaliyet alanına kadar takip etmişti, dolayısıyla bir grup toplantısına katılmayacağına dair hiçbir garanti yoktu.
Yoon Jong Woo'nun mutlak güvenliğin peşinde koşan kişiliğine göre, Zhenya'yı kesinlikle memnun edecekti ancak bundan emin olamazdı çünkü Zhenya çok öngörülemezdi. Önlem olarak Kwon Taek Joo, bir olay nedeniyle tehlikeli bir durumda olduğu gerekçesiyle Zhenya'dan Yoon Jong Woo'yu korumasını istemişti.
Açıkça sinirlenen adam, işini tamamlayabileceğine ve Kwon Taek Joo'nun bu işi ona bırakması durumunda endişelenmesine gerek olmadığına onu ikna ettikten sonra bu isteği kabul etmişti. Adamın gururlu yüzünü hatırladığında vicdan azabı duydu, sanki bir an önce geri dönmesi gerekiyormuş gibi hissediyordu.
Grup toplantı yeri okul kapısının önündeki geleneksel bir bardı. Görünüşe göre binanın tamamını kiraya vermişlerdi. Sadece gürültü vardı ama kapının dışında müzik duyulmuyordu. Kwon Taek Joo kapıyı açtı ve içeri girdi. Ses üzerine sınıf arkadaşlarından birkaçı kapıya doğru döndü.
[Ha? Kim bu?]
[Kwon Taek Joo mu?]
[Hey, gerçekten buradasın.]
[Uzun zamandır görüşmedik dostum.]
Kwon Taek Joo herkesi selamladı, bazı kişiler yanına gelip elini sıkmak istedi. Ne kadar içtiklerini bilmiyordu ama hava alkol kokusuyla doluydu. Kwon Taek Joo gülümsedi ve "Herkes iyi mi?" diye sordu.
Uzattılan elleri sıkı tutmadı, sadece hafifçe dokundu. Yaklaşık 30 kişinin katıldığı tahmin edilen masada Yuna Hyun, grubun arkasında oturuyor ve sohbet ediyordu. Çevrelerindeki arkadaşlarıyla selamlaşırken bir anda gözleri buluştu. İlk önce Yuna Hyun gülümsedi. Kwon Taek Joo sadece hafifçe başını salladı.
Önce boş bir sandalyeye oturdu. Oturur oturmaz herkes içmeye başladı. Kwon Taek Joo hepsini bir kerede içti ve bardağı bıraktı, içki hemen yeniden doldu.
[Hey, neden iletişimi böyle kestin?]
[Herkes senin öldüğünü sanıyordu.]
[Gerçekten. Özel kuvvetlere katıldığını duyduk ama sonrasında haber gelmedi, biz de ne olduğunu merak ettik?]
[Numaranı değiştirdiğini nasıl kimse bilmiyor?]
Herkes soru sormak için çabalıyordu, Kwon Taek Joo sadece güldü. NIS'e girerken güvenlik nedeniyle iletişim numarasını sık sık değiştirmişti. NIS'teki meslektaşları bile bunun gerekli olup olmadığını sordu ama o her zaman her şeyin dikkatli bir şekilde hazırlanmasını istedi. Kişisel bilgilerin ayrım gözetmeksizin sızdırıldığı ve Kwon Taek Joo'nun dikkatsizliğinin yakında kimliğinin ortaya çıkacağı, yani ajan statüsünü yakında kaybedeceği bir dünyaydı.
Birkaç bardak içkiden sonra atmosfer daha da yakınlaştı. Masada bulunan herkes Kwon Taek Joo'nun mevcut durumunu merak ediyordu. Herkesin birbirine söyleyecek sözü kalmamış gibi görünüyordu.
[Şimdi ne yapıyorsun?]
[Sadece şöyle böyle takılıyorum.]
[Çalışıyor musun yoksa kendi işini mi yapıyorsun?]
