0.7 - korkak

420 31 1
                                    

Hi guys!

••

"Yapma Giray." Defne onu omuzlarından hafifçe ittirip kendinden uzaklaştırdı . "Eğer hala korkak gibi davranacaksan bana ümit verme ve yaklaşma. Ümidimi kestiğim an sadece abimin arkadaşı olursun gözümde, bana yapamam diyip bu şekilde davranman mantıksız."

Yutkunup konuşmaya devam etti. "Dışarıya çıkar mısın?" Giray bir şey demeden kabinden dışarıya çıktı.

Ne olup olmadığı umurumda değil. Bana ümit vermesi saçma yapamayacaksan bana ümit vermemelisin

Defne üzerini değiştirip kabinden çıktı. Seçtiği her şeyi orada bırakıp hiçbir şey almadan mağazadan çıktı.

"Özür dilerim." Giray ile otoparka doğru yürürken konuşmuştu.

"Tamam." Diye kısa bir cevap verdi Defne.

Arabasının önüne geldiklerinde Giray kolundan tutup Defne'yi durdurdu. "Defne bak, saçma sapan davrandığımın farkındayım. Seni çok seviyorum ama sana gelen yolda karşıma birçok engel çıkıyor."

Kolunu kolundan çekip sertçe konuştu Defne, "Eğer sevseydin gerçekten basit engeller seni benden ayırmazdı. Ne var Giray biliyor musun? Sen korkuyorsun. Korkaksın sen. Hemde çok korkaksın. Kardeşin falan gibi gözükürüm diye mi bu telaş, insanlar seni benim yüzümden küçümser falan diye mi-"

Defne konuşmaya devam edicekken Giray susturdu onu, "Sen kendinin farkında mısın? Sırf saçma sapan bir kız gıcıklık etmek için söyledi diye üstüne uzun uzun düşündün mü? Aynaya bakıyor musun sen?"

Defne konuşmadı. "Eve gitmek istiyorum."

Beraber arabaya bindiler, Giray Defne'yi evinin önünde bıraktı ve kendisi de evine gitti.

İkisi de sinirliydi. Ama en çok Defne..

••

"Abicim?" Demir eve geldiğinde kardeşine seslendi fakat karşılık alamamıştı.

Giray Defne'yi eve bıraktığına dair bir mesaj atmıştı. Yarım saat sonra da Demir gece gece kardeşini evde tek bırakmamak için eve geri dönmüştü.

"Defne?" Üst kata çıkarken hala ses gelmemişti. Defne'nin odasının önüne geldiğinde birkaç kez kapıya tıklattı tekrar ses gelmeyince bu sefer içeriye girmeye karar verdi.

"Uyuyor musun canım?" Dediğinde hafif bir hıçkırık sesi duydu.

"Abi?" Defne elini yüzüne götürüp hafifçe doğruldu. Demir duyduğu boğuk ses ve hıçkırık ile ışığı açtı. Kızarmış yüzü ile oturan kardeşine baktı.

"Abicim noldu niye ağlıyorsun?" Diye sordu ilgili bir sesle ve hemen yanına gidip oturdu.

"Abi sana bir şey soracağım." Demir kafasını salladı. "Kendinden büyük birisine aşık olmak suç mu?" Dedi.

"Nasıl yani anlamadım Defne?" Diye sordu Demir.

"İşte kendimden 5 yaş falan büyük birisinden hoşlansam kızar mıydın?" Defne'nin yüzüne baktı. "Senin çevrende senden bu kadar büyük birisi var mı? Haberim yok benim." Dedi.

"Olup olmaması önemli değil. Sadece cevap ver." Dedi Defne bu sefer.

"O kişiyi gözüm tutmuşsa, güvenmişsem ve abartılacak kadar absürt bir durum yoksa sende seviyorsan benim için sorun olmaz kardeşim."

Uzanıp kardeşini omzuna yatırdı. "Kimden hoşlanıyorsun?" Diye sordu.

"Şu an belli değil ama hoşlandığımdan emin olduğum zaman söyleyeceğim." Dedi Defne.

"Sen nasıl istersen güzelim."

***

Bölüm Sonu!

🩵🩵🩵

abimin arkadaşı | tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin