abimin arkadaşı | tamamlandı

0.1 - küçük değilim

Abinin Arkadaşından Hoşlanırsın..

*Eskiden yazdığım bir hikayedir. Kısa ve çerezliktir..*
- Mizah, bipolar hareketler içerir clwmdw
Keyifli okumalar dilerim.

(Ciddiye almayınız.)

***

"Giray hoş geldin." Defne kapıyı açmış, birazda şaşkınlıkla karşısındaki Giray'a bakıyordu. Geleceğinden haberdar değildi bu yüzden biraz garipsemişti.

"Merhaba Defne, abin evde mi?" Giray içeriye doğru adımlarken konuşmuştu. Yanından geçerken kokusunu Defne'ye bırakmıştı sanki, genç kız hafiften burnuna dolan kokuyu içine çekmişti.

"Hayır henüz gelmedi." Giray kafasını salladı. "Biraz beklesem sorun olmaz değil mi?" Defne hemen olumsuz anlamda kafasını salladı, "Hayır, hayır kesinlikle olmaz."

Pekala, Giray bu genç kızın kendisinden hoşlandığının elbet farkındaydı. Çevresinde o kadar genç erkek varken neden kendisinden hoşlandığını anlayamamıştı, Defne tatlı kızdı, çok güzeldi bunu kimse inkar edemezdi. Defne ile arasında yaş farkı ve abisiyle uzun zamandır çok yakın arkadaş olmaları onu geriye çekiyordu. Uzun zamandır ilişkisi olmamasına rağmen son 2 aydır Defne ondan soğusun diye bilerek ona olmayan ilişkileri üzerine tavsiye soruyordu.

Defne bunlara bozulsa bile bir şey diyemiyordu. İçindeki kadın söyle artık kurtul diye haykırsa da, o çok korkuyordu söylemekten.

"Bir kahveni alırım artık." Giray koltuğa otururken Defne tamam diyip mutfağa gitmişti. Kahve fincanının elinden kaymasıyla yere düşmesi bir olmuştu. Neyse ki kırılmamıştı ya da Defne herhangi bir yerini yaralamamıştı.

"Defne iyi misin?" Giray üzerinde hafif bir telaşla mutfağa geldiğinde Defne yere düşen fincanı yerden almıştı. "İyiyim elimden kaydı bir anda, bir şey olmadı." Giray emin olmak adına uzanıp Defne'nin elini tuttu. Her ne kadar kendinden soğutmak için 2 aydır ilişkileri hakkında sorular sorsa da ister istemez muhabbetleri artmıştı. Önceden de az sayılmazdı ama artık daha fazlaydı. Giray Defne'nin çocukluğunu görmüştü, beraber büyümüşlerdi neredeyse, 8 senedir tanışıyorlardı.

"Bu sakarlık nereden geliyor anlamadım ki?" Giray Defne'yi inceden azarlamıştı. "Biraz dikkatli ol ya elin kesilseydi? Arkadaşımın kardeşi benimde kardeşim sayılır. Dikkat etmeliyim sana."

"Ay bir şey olmadı işte, sorun yok iyiyim. Ufacık kesikten bir şey olmaz ayrıca." Önüne dönüp kahveleri yapmaya devam ederken, tekrar konuştu. "Evet, minik dal battığında bile ortalığı ayağı kaldıran bendim zaten, bıçak hafifçe kesse bile fenalaşıyordun. Küçük çocuk gibi!" Giray hafif alayla konuşurken, ona göre - Giray'a göre - bu durum normaldi ama Defne'yi her zaman fazla etkiliyordu bu tarz cümleleri.

Onun gözünde hala küçüğüm.. diye düşünüyordu.

"Ben artık küçük değilim," Cümlesinin burasında duraksadı ve Giray'a döndü, gözlerine baktı. "15 yaşında da değilim." Giray karşısındaki kadının gözlerinden bahsettiği şeyi anlamıştı. Ağzını açıp bir şey söyleyememişti. Kapı çaldığında ise Defne mutfaktan ayrılıp kapıyı açmaya gitmişti.

Evet büyümüştü, üstelik çok büyümüştü. Hala çocuksu hareketleri vardı ama bunu sadece çevresinde ona yakın olan insanlara karşı gösterdiğini Giray çok iyi biliyordu. Nazlıydı ve aşırı tatlıydı. Tabi bir de.. Değişen vücudu, ne olursa olsun Defne'nin ona olan ilgisini fark ettikten sonra dikkatini daha çok çekmişti. Büyümüştü, zihinsel olarak ama en çok fiziksel olarak. Biraz uzamıştı, göğüsleri daha belirgindi ve aşırı seksi gözüküyordu. İncecik beli kalçalarını o kadar hoş gösteriyordu ki, bir kaç kez o belini kavrama fırsatı yakaladığı için Giray kendini şanslı sayıyordu.

Tüm bu hislerinin önünde duran ise Giray'in kafasında Defne'nin kendisinden biraz fazla küçük olması ve en yakın arkadaşının kardeşi olmasıydı. En yakın arkadaşının kardeşinin kendisinin de kardeşi gibi olması gerekirdi onun için, kafasında kurduğu tabu böyleydi ve bunu değiştiremiyordu.

"Oo kardeşim hoş gelmişsin."
Demir'in mutfağa girmesiyle Giray kendine gelmiş ve gülümseyerek arkadaşına sarılmıştı. "Hoş buldum."

"Defne evde yiyecek falan var mıydı?" Defne mutfağa gelip abisine baktı, "Hayırdır?"
"Film falan izlemek için çağırdım Giray'i, annemler yok bu yüzden rahat rahat film gecesi yapabiliriz." Defne tek kaşını kaldırıp abisi Demir'e baktı. "Bu film gecesinin içinde bende varım değil mi?" Diye sordu şüpheyle, "Tabi ki." Diye cevapladı.

Giray ve Demir içeriye geçerken tüm tabakları taşıma işini Defne'ye bırakmışlardı. "Biriniz insanlık yapıp bana yardım edebilir mi!" Defne'nin sesiyle Demir yerinden kıpırdamazken Giray kalkıp Defne'ye yardım etmek için mutfağa gelmisti. "Ver bana yardım ederim." Her zaman yaşadıkları bir durumdu bu, Demir kılını kıpırdatmazken Giray kıyamayıp yardıma gelirdi.

"Al bunları götür sonra devamı var." Giray 2 kocaman kaseyi alırken, "Bunların hepsini kim yiyecek." Diye sordu Giray. "En son öyle dediğinizde yetmemişti." Giray kaseleri götürüp geldiğinde Defne en üstteki raftan büyük kaseyi almaya çalışıyordu.

"O boyla onu mu almaya çalışıyorsun." Giray Defne'nin arkasından uzanıp direk kaseyi aldı. Defne önüne döndüğünde neredeyse Giray'in omuzuna anca gelebiliyordu. Aralarında 15-20 cm civarında bir fark vardı.

"Al bakalım." Giray eğilip kaseyi Defne'ye uzattı. Yakınlaşmadan dolayı duraksadı ikisi de, Giray dirseklerini tezgaha bırakarak Defne'yi neredeyse tezgah ile arasına almıştı.

Defne gözlerini hafifçe kaçırdı, bakarsa öpecekti.. "Neden gözlerini kaçırıyorsun?" Giray'in sorusuyla kafasını biraz daha sol tarafa çevirdi Defne, Giray eğilip yüzüne bakmaya çalışsa da Defne tekrardan diğer tarafa çevirdi kafasını.

"Yüzüme baksana Defne.." Giray elini Defne'nin çenesine koyup yüzünü çevirdi. Bu sefer Defne'nin kaçacak yeri kalmamıştı. "Çekilmeyecek misin?" Diye sordu Defne fısıltıyla, sesi içine kaçmıştı sanki. "Çekileyim mi?" Defne cevapsız kalmıştı, Giray ise hafifçe gülümsedi.

"Sınanıyorum galiba.." Giray'ın cümlesiyle Defne sorarcasına baktı. Giray hafifçe Defne'nin yüzüne doğru eğilmeye başladığında Demir'in sesini duydular.

***

Bölüm Sonu