"ငသန့်..ဘယ်လဲ"
ကိုထက်မင်း၏ အမေးကြောင့် သန့်စင်၏ ခြေလှမ်းများသည် ရပ်တန့်သွားကာ ကိုထက်မင်းအား ကြည့်၍
"ရွာထိပ်...ဒါနဲ့ ဟိုကောင်ဘယ်ချိန်ပြန်လာမယ်လို့ပြောသွားလဲ"
"ဘယ်သူလဲ...ဂုဏ်လား"
သန့်စင်သည် နှာခေါင်းအား ရှုံကာ ခပ်တိုးတိုးဖြင့်
"ဂုဏ်ဆိုတာ ကျုပ်ပိုင်တဲ့နာမည်ဗျ"
ကိုထက်မင်းသည် မကြားလိုက်ရသဖြင့် ထပ်မေးသည်။သန့်စင်သည် ခေါင်းခါပြ၍ ဘာမှမဟုတ်ကြောင်းရှင်းပြသည်။
"ဂုဏ်က နည်းနည်းကြာဦးမယ်ထင်တယ်..မြို့ကစာရောက်လာလို့ အမြန်သွားရတာ.."
"ဘာစာလဲ"
"ငါလည်း အတိအကျမသိဘူး...သူ့အမေစီက ထင်တာပဲ"
သန့်စင်တွေတွေလေးဖြစ်သွားသည်။ကိုထက်မင်းသည် နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားသည်။
ဂုဏ်...မင်းဘာဖြစ်လို့လဲ။
ဂုဏ်ပြောဖူးသည်။သူ့၌ မိဘ၊ဆွေမျိုး၊ညီကိုမောင်နှမများမရှိပဲ တစ်ကောင်ကြွက်ဟူ၍။
.
.
.
အခန်းတွင်းရှိ လေထုသည် စိုထိုင်းထိုင်းနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်။တစ်ဖက်၌ အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၊ကျန်တစ်ဖက်၌ အမျိုးသားတစ်ဦး။
ထိုအမျိုးသားသည် စကားစသည်။
"ကျွန်တော်ယမုံကို လက်ထပ်မယ်"
အမျိုးသမီးကြီးထံ၌ လှောင်ရယ်သံသဲ့သဲ့သည် အခန်းတွင်းမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"ဒါပေမဲ့...လက်မထပ်ခင် ကျွန်တော့်ဘဝကို ထပ်မနှောက်ယှက်နဲ့...ကျွန်တော်ဘာလုပ်လုပ်အမေဝင်မပါနဲ့"
"ရတယ်လေ"
"ပြီးတော့ သူ့(သန့်စင်)ရဲ့ ဘဝကိုလည် မနှောက်ယှက်နဲ့..ဘာတွေပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ ကျွန်တော့်ကိုပဲပြော..ဒီကိစ္စကို သူ့ကို မသိစေနဲ့"
"မြို့ကို ပြန်ပြောင်းလာခဲ့"
"ကျွန်တော်ပြောပြီးပြီလေ...လက်မထပ်ခင် ကျွန်တော်ဘာလုပ်လုပ် လာမပြောနဲ့လို့"
YOU ARE READING
ပိုင်ဆိုင်ချင်ပါသည် သို့သော်....
Randomတလွဲမာနတွေကြားမှာ ငါ့အချစ်တွေဟာ မြေစာပင်ဖြစ်ခဲ့ရတယ်ဂုဏ်! ငါ့ဘက်က တစ်ထစ်လျော့ပေးရင်တောင် မင်းရဲ့တလွဲမာနေတွေကို အရေးပေးပြီး ငါ့ကိုနှိပ်စက်ဦးမှာပဲမလား..... Author_Hanna Mon_ Fiction type_Village_ start date_8.8.2024(Thursday) Cover photo_ctto_
