7 Mart Perşembe saat 14.04:
Kaç saat oldu bilmiyorum ama hâlâ nezarethanedeydik. Sinirle Araf'a bakmaya devam ettim, Araf ise onların nezarethanesinde olan Adama kitlenmiş bir şekilde bakıyordu.
Araf ve bizim nezarethaneler yan yanaydı. Zaten topu topu üç tane nezarethane vardı ve hepsi de sıralı bir şekilde birleşikti.
Artık dayanamayarak Araf'a doğru konuştum.
"Sen neden adama vurdun Araf?" Dedim sinirle.
Araf "Sen niye adamla dans ediyorsun?" Dedi sinirle.
"Sen niye bana çekici ve güzel olmadığı mı söyledin?" Dedim sinirle.
Araf "Lafın gelişi söylemiştim ben!" Dedi sinirle.
"Ben o lafın gelişine sokarım, beni deli etme!" Dedim sinirle ve bağırarak.
Araf "Kafam dağınıktı bir anda ağzımdan çıktı!" Diye bağırdı.
"Neden kafan dağınıktı, Gelip benimle konuşa bilirdin!" Dedim sinirle ve bağırarak.
Araf "Üzülmeni istemedim!" Dedi bağırarak. Ayağa kalktı ve bana doğru yaklaştı.
"Neye üzüleceğim hâlâ anlamış değilim Araf!" Dedim sinirle.
Araf "GÖREV ÇIKTI, İKİ GÜN SONRA KARARGAHTA OLMAMIZ LÂZIM VE BEN BUNU SANA NASIL SÖYLEYECEĞİMİ DÜŞÜNÜYORDUM!"
Görev!
"Bunu bana anlatabilirdin, gelip bağırmana ve olay çıkarmana veya beni kırmana gerek yoktu." Dedim sinirle.
Araf "İzem ben sadece sana nasıl anlatacağı mı düşündüm, seni kırmak istemedim." Dedi.
"Beni kırmaktan çok kaybedecek gibi duruyorsun Araf."
Araf "Bu ne demek?" Dedi kaşlarını çatarak.
"Eğer ki normal bir şekilde göreve gideceğini söyleseydin, seni sonuna kadar beklerdim gelmesen bile beklerdim ama öyle kalbimi kırdın ki geldiğinde beni bulamaya bilirsin." Dedim ve sustum.
Araf kaşlarını daha çok çattı, gözleri kararmıştı. Gözlerini kapatıp derin nefes almaya başladı.
Adam "Araya girmek istemem ama beni hatırlamadınız mı?" Diye gelen sesle sesin sahibine döndüm.
Murat "Adam Türkçe konuştu ya la." Dedi şaşkınlıkla.
Gökhan "Seni nereden tanıyacağız?" Diye sordu.
Adam "Siz değil, Liam ile İzem." Dedi. Anlamsızca adama baktım. Kafamı Liam'a döndüğümde onunda bana baktığını gördüm.
İkimizde aynı anda geri adama döndük.
"Kusura bakma tanıyamadık." Dedim.
Adam "Aslında tanımamanız normal bende sizi ilk başta tanımamıştım isminiz den tanıdım." Dedi.
Liam "Hala seni tanımıyoruz, kimsin?" Dedi merakla.
Adam "Yıldız yetimhanesi, çocukluk arkadaşı." Dedi.
Liam ve İzem" Barbaros!" Dedik ikimizde aynı anda.
Barbaros "Sonunda tanıdınız." Defi gülümseyerek.
Liam ile birbirlerine sarıldılar.
"Eee ben." Dedim. Barbaros yanımayaklaştı.
Barbaros "Hulk degilim demirleri yıkamam." Dedi gülerek.
