Uitschot

Verdriet

Ze zaten in de les plastische opvoeding, de juf vroeg aan de twee speel eens deze melodie  op een blokfluit. Kordaat zeiden ze allebei nee. Waarom kunnen jullie geen noten lezen, toch wel ze gaf ze een notenbalk en  lazen de noten, dat is juist, waarom spelen jullie niet. Bemoei uw met je eigen zaken, dat is privé. Ok zei ze. Ze dacht daar is iets misgelopen, iets in hun verleden. Ze kunnen het weigeren maar zo categoriek. Kunnen jullie tekenen, ja. Willen jullie dat doen voor mij, ja maar laat ons gerust eens onze tekening af is mag je komen kijken, anders beginnen we er niet aan . Ze gaf hen een blad en het lesuur was bijna voorbij, er kwam een meisje te nieuwsgierig en keek naar Nick's tekening, hij zag het en maakte een prop van zijn tekening smeet het in de vuilbak , Jack zijn reactie volgde, hetzelfde en gingen in alle stilte weg. De lerares zei Christelle toch ,  ze ging naar de vuilbak opende de twee proppen en bij  allebei stonden het protret van een meisje erop, bij Nick  keek het meisje een beetje naar links en bij Jack naar rechts. Maar het was het zelfde meisje. Waarom vroeg zich af, en die details in het aangezicht. Er is iets gebeurt met dat meisje,willen ze daarom geen blokfluit spelen dacht ze,  speelde dat meisje blokfluit voor hen, wat is er gebeurt. De lerares hield het niet droog, mevrouw gaat het  zijn de tekeningen mislukt.  Ja nu wel, voor de prop niet maar kijk eens naar hun tekeningen. Ze keken en waren verstomd, zo mooi mevrouw.  Christelle begon de wenen, waarom moest ik zo nodig gaan kijken. Straks krijg ik een pak rammel. Clara ging bij Christelle en troostte haar, je gaat geen rammeling krijgen, anders hadden ze je daarnet al vast. Voor de tweede maal zagen ze in dat de twee veel empathie hadden. 

De schooldag zat erop, de broers zaten te paffen en dronken hun pint in het park. Ze zagen Peter en Christelle, neef en nichtje. Ze werden lastig gevallen door vijf jongens. Nick was al onderweg. Peter nam zijn geldbeugel en wou het afgeven , Peter voelde een hand op zijn arm die het zachtjes naar beneden duwde. Het was Nick hij begon, kom je geld eens bij mij halen. Jack kwam eraan en zei mietjes vijf tegen één, geen erecode, lafaards nu is het eerlijker vijf tegen twee. Het gevecht begon, ja de twee hadden de overhand, en hadden geen problemen met die vijf. Ze raakten vlug de grond, ze toonden  geen greintje medelijden. Nick verwittigde ze en Jack zei erbij van vrienden blijf je met je klotepoten af. De broers gaven hen de genade slag en gingen verder en spuwden eerst  op hen voor de totale vernedering, Peter en Christelle hadden de tijd niet om ze te bedanken. Peter heb ik het goed gehoord van vrienden blijf je af. Ja, Christelle je droomt niet, ze namen het op voor ons. Maar met die tekeningen, zo mooi en ze zijn zelfs niet kwaad op mij. Christelle ik denk dar er iets ergs is gebeurt is met dat meisje. Dat denk ik ook maar ze gaan het niet aan onze neus hangen.