Fancy Man

7-

Şu anda büyük bir terasta Taehyung'un yakınları ile oturuyorduk. Diğerleri gitmişti yani yabancılar, şimdi ise Taehyung'un arkadaşları, abisi ve kız kardeşi kalmıştı.

"Jungkook, sen kaç yaşındaydın?"

Demişti Namjoon hyung. Taehyungun en yakını kendisi. Bu soru gelince bir an duraksadım. Yaşım çok küçüktü bence daha..

"19, 19 yaşındayım.."

"Tanrım çok küçüksün!" Aniden bağıran Hoseok ile ona döndüm. Kötü anlamda bağırmıyordu ama korktuğum için göğsüne yaslandığım Taehyunga biraz daha sokulmuştum..

"Hoseok bağırma sikmiyim ses tellerini." Taehyung belimde olan ellerini sıkılaştırmış ve Hoseoka karşı konuşmuştu. Bağırmıyordu ama sesi bağırmaktan daha etkili bir tonda çıkmıştı.

"Pardonnnn. Ama Jungkookiee çok küçük değil mi?" Dediğin de ise yutkunmadan edemedim. Başımı Taehyungun belimde olan ellerine indirdim. Taehyung ile sevgili oluşumuzu bile daha sindirememişken aniden böyle temasları garip buluyordum.

Sahi ben Kim Taehyung ile sevgiliydim..

"Küçük olması sorun değil. Jungkook çok olgun duruyorrr. Jungkook hangi bölümü okumayı düşünüyorsun?"

Jennienin konuşması ile Taehyunga baktım. Okuyacak mıydım?

Taehyung tebessüm edip başını salladı. Ve o an ki mutluluğum tarif edilmezdi.. Taehyung ben en büyük şansımdı. Ona olan duygularımdan emin değildim çünkü bu duyguları hiç tatmamıştım. Ama bu duyguların minnet ve ya başka bir şey olmadığı kesindi. Yalnızca gülümsemesi ile kalbimin hızlanması hiç normal değildi..

Aslında okumak istediğim bölüm psikoloji.. Çünkü tüm en iyi üniversiteleri puanım tutuyor. Ama Taehyung ne der bilmiyorum.

Tam o an Taehyung biraz ileri geldi ve kulağıma fısıldadı. Nefesi.. ne de sıcaktı öyle..

"İstediğin bölümü söyle bebeğim."

Bebeği.. kalbim ağrıyor artık.

Ama hâlâ soruya cevap vermedim değil mi?

"Ş-şey.. Psikoloji bölümünü okumak istiyorum.."

"Yani psikolog mu olmak istiyorsun?"

Jin hyung yani Taehyungun abisi konuşunca ise ona döndüm bu sefer. Hemen başımı salladım çünkü evet psikolog olmak istiyordum.

"Evet, psikolog."

"Hmm, ben model olmak istiyorum! Mükemmel fiziğim ve yüzüm.. ah bu mükemmellik başka kimde var ki.."

Söyleyiş tarzına bir çok kişi ile beraber ben de kıkırdadım. Özgüveni çok güzeldi..

"Modellik eminim yakışır.."

"Bence de! Calvin Klein'in reklam yüzü olmak isterim.."

"Umarım olursun." Dedim Jennieye karşılık olarak. Bunu çok isterim.

"Peki Jungkook, baban.. yaşıyor mu?"

Namjoon hyungun sorduğu soru ile yutkunmadan edemedim. İlk olarak Taehyunga döndüm. O da bir cevap bekliyordu..

"E-evet yaşıyor.. da neden ki?" Dedim ama sesimin titremesini engelleyemedim.. Babamın yaptıkları aklıma geldikçe çok iğrenç hissediyordum..

"Hiç.. sadece merak ettim. Babam ile tanışmak isteriz."

"Olmaz." Dedim hızla. Hepsinin bakışları şüpheci bir hal almıştı bile. Korku ile yutkundum ve istemeden Taehyung'a daha da yaslandım..

"Neden olmaz güzelim?" Dedi Taehyung sıkıca belimi sararken. Ben ise yalnızca başımı belimi saran ellerine getirdim. Herkesin bakışı üzerimdeydi ve bu beni geriyordu.