Tebessümü dondu. Yumruk yemiş gibi acıdı kalbi. Kaynar su dökülse üstüne feryad eder, taş düşse tepesine inlerdi.
Ne bir ah! Ne bir ses! Zaman dondu. Mekan sallandı.
Tutunmalı ama kime? Tutunmalı ama neye? Hıçkırık...Kurtarıcı bir hıçkırık.
Yerden başka sığınak yoktu. Çömeldi. Kimdi o? Neredendi? Silindi herşey.
Tek bildiği "acı".
Ağladı. "Canım yanıyor anne! Canım yanıyor..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hisler
Kısa HikayeKalbimi kalem ile kağıda açmadan önce gözlerimi sana açtım... (Deneme tarzında kısa yazılar)
