Çocukluk Aşkım | Günlük

#19# üniversite sonucu

       
                 Ferdanın Günlüğü🎀

Merhaba sevgili günlük. Karanla konuşmamızdan 2 gün geçmişti. Annemle babam gelmişti onlarla vakit geçirmiştim. Karan da öyle söylemişti. Artık ondan sonra konuşmadığımız için bilmiyorum. Bu gün Karanın üniversite için yapılan sınavın sonuçları çıkıcaktı.

İnşAllah girmiştir. Şimdi evdeyim.
Kendi ev işlerimi, kedimin bakımı, kendimin işleri derken baya vakit geçmişti. Bu gün herkes birlikte buluşup Ayazla Karanın sonuçlarına bakıcaktık. Ve Ayazın evine gidicektik. Karan beni alıcaktı. Kuzey Ayçayı, Damla zaten Ayazla birlikteydi. Bu gün vakit geçirmiştiler ve Ayaz da onu evine götürücekti hazır.

Ben güzelce hazırlanmıştım. Akşama daha biraz vardı. Onun için Karan buraya gelip biraz konuşup kahve falan içicektik.
Havalar hala sıcak olduğu için kısa elbiseler giyiyordum. Saçımı da dağınık topuz yapmıştım.

Evin zili çalınca çabuk ayağa kalktım. Ama benden önce Pati gitmişti bile. Sanki bu açıcak. Pati benim kedim arkadaşlar bu arada. Patisi biraz farklıydı diğer kedilere bakınca. Çok güzel bir kediydi. Karışık renkliydi. Ve çok tüylüydü. Benim de hoşuma gidiyordu.

Kapıya gelip açtım. Karan normal tişort ve dizinden biraz aşağı şort giymişti. Yaa, ne giyse yakışıyor benim yakışıklıma. Karana bakıp dalmışken Karan gelip belimden tutup çevirdi ve kapıyı kapatıp kapıya yasladı. Çok özlemiştim onu. Tam beni öpecekken kedi sesi duyduk. Ve birden Pati üstümüze atladı. Karan hemen yakalayıp kucağına aldı ve okşamaya başladı.

"Ne güzel bu kedi böyle."dedi Patiye bakarken. "Evet, öyle. İsmi Pati."dedim. Karan kaşlarını çatıp bana baktı ve sonra Patinin patisini kaldırıp baktı ve gülümsedi. O da biliyordu. Farklıydı. "Unutmamışsın."dedi.
"Nasıl unutuyum ki?"dedim.

Evet arkadaşlar bizim Karanla küçükken bir kedimiz vardı. Aynı böyleydi onun da patisi. Çok güzeldi. Sonra ne olduysa, herkes dağılınca o da bir yerlere kayboldu.
Karan bir elinde kediyle diğer elini omzuma atıp beni kendine çekti. Birlikte içeri geçip kanepeye oturduk. Karan kediyi yere bıraktı. O kendi kendine oynarken ben de ayağa kalkıp  "Gidip bi kahve yapıp geliyi..."diyemeden Karan elimden tutup kucağına çekti beni.

Bir anda olsa da kendime geldim. Karan sadece bir dizine oturtmuştu beni. Ben de kollarımı boynuna dolayıp daha da yaklaştım ona.
Burnumu burnuna sürterek "Hazır mısın sonuca?"dedim sınavı kastederek. O da "Ne sonucu güzelim? Geleceğimiz mi, evliliğimiz mi, yoksa evliliğimizden sonra yapacaklarımızın sonucuna mı?"deyince yüzüm şekilden şekile girdi. Omzuna bi şaplak atıp "Pisleşme."dedim biraz gülerek.

"Pisleşmiyorum ki güzelim. Olacakları söylüyorum sadece."dedi. Yanaklarım al aldı muhtemelen. "Hemen de utan. Utan diye söylemiyorum ki, olucaklara hazırlıklı ol diyorum sadece. 5 yıl bence makul bir zaman, hazırlanman için yani."dedi.

"Off, Karan ya. Ben ne diyorum, sen ne diyorsun. Sınavın sonucu sence ne olucak. Hazır mısın? Ha birde sorular basit miydi?"diye sordum.
"Bence girerim ya. Hazırım bu arada. Diğer soruna gelirsek, yani, ben kursa falan gidiyorum diye basitdi bence. Bir ikisi zor oldu tabii ki."dedi.