《》
"seungmin, yüzüğün kime ait olduğu ortaya çıktı."
dün gece atlatamadığı şokun hâlâ etkisinde olan seungmin, başını onaylar anlamında sallamış ve laboratuvara gitmişlerdi. yüzüğün içeriğine baktığında gerçekten chan ve changbinin annesine ait olduğu ortaya çıkmıştı.
"peki, acaba diyorum. bu yüzüğün de kolye gibi bir anısı var mıdır? takıpta ölmek gibi."
jeongin dışında kimsenin olmaması ile rahatça bunu konuşabilirlerdi.
"olabilir çünkü sürekli takılar çıkıyor bizim karşımıza. neden bilmiyorum ama bunun sırrı ne öğreneceğiz."
"mutlaka bir açık bırakacaktır. eninde sonunda elime düşeceksin."
laboratuvardan çıkmışlar ve beraber kolyeyi incelemek için jeonginin odasına geçmişlerdi. dolabından çıkardığı kolyeyi masanın üstüne bıraktı.
bu mavi kelebeğin ne gibi bir laneti vardı? neden bunu takan her insan bir anda ölümün içinde buluyordu kendini? bunun sırrı ne, ne diye insanları bu sıradan kolye için öldürüyordu?
"her bir yerden giriyorum ama hiçbir şeye varamıyorum. nasıl iş bu arkadaş? basit bir kolye bu ne diye insanların ölümüne sebep oluyor?"
"katilde de aynısı olabilir mi acaba? daha önce intikam için geri döndü dedik. evini tespit etmeliyiz."
"jeongin." ona dönen çocuk ile yutkundu ve söze girdi.
"dün gece herkes uyuduktan sonra katil geldi."
"ne?"
"ve bu notu bıraktı." cebinden çıkardığı kağıdı masaya bıraktı ve çocuğun okumasını istedi.
"seungmin...hayır buna izin veremem."
"sakin ol beraber halledeceğiz lütfen. emniyettekilere bunu söyleyeceğim ama lütfen benim yerime onları ikna et olur mu? bu yola kendim çıkacağım sadece, insanları kendimle sürükleyemem."
"ne yapmayı planlıyorsun Tanrı aşkına. tek başıma çıkacağım ne seungmin!"
"bu kolyeyi...ben takacağım."
"saçmalama lütfen."
"hayır bak, kendimi ölüme sürüklemiyorum ki, bu kolyeyi takan her insan ertesi gün ölüyor. bizden önceki davada da aynı kişiden farklı insanların cesedi ihbarı geldi. korkma, elbette bir planım var. sadece bana yardım edeceksiniz."
"her zaman sana güvendim seungmin, ama bu sefer cidden tehlikeli bir işin içerisindesin."
"biliyorum, bu yüzden o katili ters köşe edeceğiz."
"nasıl?"
"güven bana."
planın her bir ayrıntısını jeongine de anlattıktan sonra ortak salona geçmişler ve seungmin derin bir nefes alıp olan her şeyi anlatmıştı. geriye kalan tek şey ise planı uygulamak olacaktı.
yanına gelen adam ile ona döndü seungmin. ikisinin tek bulunduğu bu odada chan bir şey demeden sarıldı ona.
"umarım başarılı atlatırsın küçük."
"emin ol bunu yapacağım."
bir süre sarıldıktan sonra artık yatmak için herkesin geldiğini görmüşlerdi. yerlerine geçmişler ve yorgun bir günün uykusuna kendilerini bırakmışlardı.
bugünün planını uygulamak için uyanmışlardı. seungmin bir yandan fazla endişe ediyordu. planın asıl amacı sonucunun iyi bitmesiydi. yani umarım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
afraid / seungchan, jeongbin ✓
Fanfictionbelki de artık yok olmuşuzdur, sen inanmak istememişsindir. /zaman, kurgu. /angst